Onze eerste reis samen zit er bijna op en de laatste dag brengen we door met het begroeten van enkele vrienden. Helaas is het helemaal misgelopen om veel meer oude vrienden te ontmoeten maar het op reis zijn met een vriendin is nu eenmaal heel wat anders dan op reis te zijn met een reisgenoot.
We waren al wat later opgestaan en na de laatste boterhammen krentenbrood met kaas konden de overgebleven twee plakje kaas de prullenbak in. De acht kuipjes boter die over waren gingen wel de rugzak in. ;)
Na een kort bezoek aan “Adventure 21”, mijn outdoor specailist in Chinatown Point, waar ik Lyka voorstelde aan mijn vriend Gordon gingen we met bus 190 naar Singapora Plaza aan het begin van Orchard Road. Het was goed te merken dat het reisvuur in ons aan het doven was en Lyka had ook geen zin meer om te winkelen. Geen geld meer in haar nieuwe portemonnee maakte het winkelen een stuk minder leuk.
Het meest opwindende voor de lunch was een Harley Davidson Sprint 350cc uit 1967 die er tip top uitzag. Ik had de motorfiets wel eens eerder zien staan maar er nooit de aandacht aan gegeven die de mooie machine eigenlijk verdiende.
Een Subway tonijn sandwich in Singapore en dan door een lichte motregen wandelen op Orchard Road. Niet heel erg opwindend moet ik ook eerlijk zijn. We hadden niets meer nodig en dan ben ik de laatste die winkel in en winkel uit wil. Toch liepen we nog een stuk door de exclusieve winkels in de winkelcentra voor de rijken. Af en toe pakte Lyka een tas of een schoen op die ze mooi vond. Zodra ze de prijs zag keek ze me met een open mond en ogen vol ongeloof aan. Ja € 1200,- voor een handtas vind ik ook veel geld.
Dan nog maar een bakkie koffie bij de Dunkin’ Donuts en experimenteren met foto’s.
Ik vindt het gebruik van dat HDR steeds leuker worden en ook een ander filter wordt steeds vaker ingezet om mijn foto’s anders te maken. Niet te verbeteren, want dat zou ik nooit willen. Ik hou van het pure werk!
De dag werd afgesloten op de hotelkamer waar Lyka nu blij met haar laptop in de weer was. Farmville en chatten met haar vrienden in de Filippijnen. Een laatste avondmaaltijd in Funan IT, ben ik ook nog de naam van het gerecht kwijt, en een paar bier met mijn vrienden die weer niet compleet waren. Het mocht de pret niet drukken.
Morgen gaan we weer richting Thailand en ik kan eerlijk zeggen dat we beiden veel hebben geleerd in de afgelopen vijftien dagen.
