Singapore (Hotel 81 Palace (606)), 1000st publicatie!!
Vroeg op! Een snelle kop koffie en op weg naar het busstation voor deze middellange verplaatsing van Malacca naar Singapore. Het lijkt maar een stukje op de kaart maar het is erg tijdrovend. De eerste wandeling is naar de bushalte aan het einde van de straat en dan moet je geluk hebben dat de bus snel komt.
Na een korte rit, meestal in een oude bus vol met dikke vrouwen in felgekleurde gewaden en hoofddoekjes om op weg naar hun werk, kom je aan op “Melaka Sentral”. Dan moet je geluk hebben dat de bus naar je bestemming niet vol is en dat je zomaar een extra uur aan wachttijd wordt toegevoegd aan je reistijd.
Persoonlijk neem ik altijd de bussen van “Delima” of “KKKL”. Ik heb nooit problemen ondervonden met deze maatschappijen hoewel de eerste vorig jaar bij een verschrikkelijk verkeersongeval betrokken was met meerdere doden. Na een snel ontbijt gekocht te hebben bij MacDonald’s gaan we aan boord voor het vertrek van 09:00, we zijn al twee uur op de benen.
MacDonald’s koffie en een broodje ei, de oordoppen in en luisteren naar de klassiekers van de jaren zestig en zeventig die hun weg naar mijn iPhone hebben gevonden. De gedachten uitschakelen en met je ogen open gevoelloos zweven in de eindeloze groene jungle van de binnenlanden van Maleisië.
Het is al 12:13 als we de “Larkin Bus Terminal” in een gele bus van de “Causeway Link” verlaten. De bus kruipt als een groot insect door het drukke verkeer van Johor Bahru. Het wordt hier steeds drukker met hele kleine autootjes en JB wordt steeds meer een buitenwijk van Singapore.
Het is druk bij de immigratie van Maleisië en Lyka wordt met argusogen bekeken. Ook aan de Singaporese kant is het druk en we moeten lang wachten tot er een officier de immigratiekaarten aanvult. We horen Bahasa Malayu, Tagalo, Chinees, Hindie en Vietnamees om ons heen. Er zullen er ongetwijfeld enkele tussen zitten die Singapore met minder goede bedoelingen willen betreden.
Lyka wordt aan de Singaporese kant opnieuw ondervraagd en ik zie ze vanaf een afstandje naar mij wijzen. De immigratieofficier kijkt op van zijn monitor en ik knik vriendelijk naar haar terwijl er naast mij een Vietnamese vrouw minder fortuinlijk is. Ze heeft geen ticket of bewijs dat ze Singapore binnen dertig dagen zal verlaten. Ze wordt door een strenge officier van Indiase afkomst met een dikke grote zwarte snor afgevoerd. De dikke buik onthult dat hij een grote liefhebber is van de zware kerries. Terwijl mijn paspoort wordt gestempeld vraag ik me af wat er met de Vietnamese vrouw zal gebeuren.
Opnieuw met een gele bus en nu naar de “Queenstreet Terminal”, een kleine bushalte midden in de stad dicht bij Bugis Junction en het Bugis MRT station. Om ongeveer 14:30, zeven-en-een-half uur later, stappen we het “Hotel 81 Palace” binnen. Alles is goed geregeld, net als de vorige keer.
De kamer 606 is niet al te groot maar het gratis internet maakt alles weer goed. Het is sowieso heel anders nu ik hier met Lyka ben.
Maar nu eerst op de hoek wat eten! We zijn beiden uitgehongerd en ik kan nu bijna alles eten. Voor een paar Singapore Dollar eten we heerlijke noedels met varkensrib soep.
En nu op pad naar Funan IT voor mijn nieuwe MacBook. Tijdens de busrit vraag ik mezelf wel twintig keer af of het wel een goed idee is om een nieuwe MacBook Pro te kopen. Alleen het toetsenbord van mijn vijf jaar oude zwarte MacBook doet wat vreemd maar de rest is nog net zo goed als toen ik hem kocht. Aan de andere kant blijft Lyka maar vragen om een laptop en een fatsoenlijke Windows kloon kost ook al snel 600 Euro.
Eenmaal binnen in de Apple winkel zijn mijn vragen snel beantwoord en Rick neemt persoonlijk mijn bestelling aan. Ik moet wel een aan betaling doen maar dat is toch geen probleem! Het gaat nu door en morgen wacht er om elf uur een nieuwe laptop op me met precies de specificaties zoals ik ze wil. Blij en opgelucht verlaten we de winkel om terug te gaan naar het hotel.
En nu wat rusten van de reis en dan op stap om wat van de stad te zien. Lyka kijkt haar ogen uit! Vooral in de enorme winkelcentra is ze verkocht, ze wil alles zien en voelen, en natuurlijk kopen.
Pas om 20:49 zitten we achter ons diner. Een slechte Laksa van een zaak die op het punt staat om te sluiten en het laatste restje kerriesoep nog maar heeft aangevuld met melk. Het smaakt dus echt nergens naar!
De verplaatsing zit er dus op en morgen gaan we voor het eerst op pad in Singapore.
PS. Je kan rechtstreeks van Malacca naar Singapore met de bus maar die arriveert bijna altijd in een godverlaten hoek van de stad. De problemen die je daarmee over je afroept zijn het niet waard. Overstappen in Larkin Sentral in Johor Bahru is voor mij altijd een betere optie.