Na de ontmoeting met het gezellige nachtleven in Melaka was Henk helemaal in zijn sas. Hij sprak onafgebroken over hoe gezellig het wel was en dat we toch maar een nachtje langer moesten blijven. Voor mij maakte het weinig uit want het betekende dat ik de Grand Prix Formule 1 van Groot-Brittannië rustig bij het Discovery Café kon kijken en morgen konden we uitslapen.
Het eerste wat op het programma stond was het aanpassen van de reservering voor het hotel in Kuala Lumpur. De receptioniste wist gelukkig wie ik was en na een telefoongesprek van enkele minuten was alles in kannen en kruiken en ik kon nu concentreren op wat we vandaag zouden gaan doen.
We begonnen weer met een flinke wandeling door de oude stad en bekeken het dagelijkse leven van de Chinese kooplieden en bewoners van Melaka. Onderweg praten we over koetjes en kalfjes. Veel werd gefotografeerd en gefilmd.
Veel van de attracties in Melaka heb ik zelf al jaren geleden bezocht en om eerlijk te zijn vindt ik het best weer leuk om enkele opnieuw te bezoeken. Één van die attracties is de bekende replica van een oud Portugees handelschip dat al jaren aan de voet van Bukit St. Paul ligt. Het herbergt een tentoonstelling over de geschiedenis van de handel in Melaka. Den Hollanders hebben hierin natuurlijk een belangrijke rol gespeeld! Maar wat eigenlijk nog interessanter was was het gedrag van de lokale toeristen. Henk maakte met iedereen contact en sprak een goed
eindje over de grens.De tijd vliegt als het gezellig is en hier vloog de dag natuurlijk ook om. Nadat we opnieuw ons avondeten hadden genuttigd bij het Newton Hawker Center as de avond een exacte kopie van gisteren met slechts één verschil! Deze avond kon Henk niet naar huis. Na kort te hebben aangedrongen legde ik Henk uit hoe hij bij het hotel moest komen. “De kroeg uit rechts en aan het einde van de straat linksaf.” Alleen liep ik naar huis en dacht aan Henk. Dit moet wel fout gaan. Morgen weten we meer!
