De hele nacht heb ik liggen wikken en wegen, liggen nadenken of ik nu ga proberen om het capaciteit probleem van de elektrische installatie op te lossen of niet! Aan het ontbijt ben ik er nog niet uit! We rijden richting Portugal en komen langs de winkel waar Chris zijn nieuwe zonnepaneel heeft gekocht. Maar ik heb nog steeds geen beslissing genomen.
Zodra ik de coördinaten in mijn Garmin heb ingevoerd en de route is berekend kijk ik wel even vreemd op. We gaan namelijk rakelings langs Sevilla! Daar waren we drie dagen geleden ook maar vijf en dertig kilometer vandaan. Het was dus eigenlijk een omweg van drie dagen.
Er wordt weer gesproken in de camper onder het rijden en Lyka heeft beterschap belooft over het spelen van spelletjes op de tablets. Jà, tablets! Ze heeft er namelijk twee meegenomen op deze reis naast haar nieuwe mobiele telefoon. Ieder zijn ding zal ik maar zeggen!
Zodra we de kust verlaten rijden we niet door het mooiste aantrekkelijkste landschap dat Spanje heeft te bieden. Lyka zit al met haar hoofd in Portugal en ik denk onafgebroken aan dat zonnepaneel. Nog voordat we de winkel passeren heb ik mijn besluit dan toch genomen. Het lukt zo ook wel. Volgens de kennis van “Kroppie” moet ik de huishoudaccu gewoon regelmatig reconditioneren met de acculader. De capaciteit zal dan weer gaan toenemen waarna ik weer meer elektriciteit kan gaan laden. Het is allemaal erg technisch en soms is het voor mij ook niet allemaal begrijpelijk! Accu’s zijn nu eenmaal ingewikkelder dan ze op het eerste oog lijken.
De eerste camping die we vinden ligt in het midden van niets. In een mooi bos naast een stukje, bij deze temperaturen onbruikbaar, zwemwater. De kaart van de camping is zo slecht dat ik niets eens onze mogelijke staanplaats kan bezichtigen, ik kan die staanplaats niet eens vinden! Terug bij de camper krijg ik van Lyka het verontrustende bericht dat er hier een heel slechte telefoonontvangst is en dat we door moeten rijden. Zonder internet is het tegenwoordig onmogelijk de avond door te komen.
Zonder mezelf te verontschuldigen bij de receptie van de camping rijden we de parkeerplaats af op weg naar de volgende camping. Die camping is wel naar ons zin! Zodra we een goede plaats hebben gevonden, de elektriciteit hebben aangesloten en de was bij elkaar gezocht gaat Lyka naar de douche. Ik moet nog even wachten!
Met wasmand nummer één en een handvol muntgeld ga ik als eerste naar het washok. Slechts één wasmachine en één droogtrommel zijn beschikbaar. Ik vul de wasmachine en laat het verlangde bedrag gepast in de gleuf vallen, er wordt geen teveel betaald geld terug gegeven. Het wasritueel is begonnen! Terug bij de camper steekt Lyka zich na het douchen in schone kleren en de vuile kleren gaan in wasmand nummer twee. Ook die tweede zit erg vol omdat het beddengoed er ook bij is gekomen samen met wat handdoeken en theedoeken. Mijn vuile kleren erbij en met een schone handdoek om mijn middel ga ik de wasmand voor de wasmachine zetten als teken dat ik als eerste aan de beurt ben. In de achttien minuten dat het wasprogramma nog loopt heb ik tijd om te douchen en te scheren.
Precies op tijd loop ik in schone kleding het washok binnen om het schone wasgoed van de wasmachine naar de droogtrommel te verhuizend. De wasmachine weer vol, het programma kiezen en de gepaste euro’s er in. Draaien maar!
Nadat ik ook de tweede lading wasgoed naar de droogtrommel heb verhuisd en het drogen heb gestart, dat duurt volgens de timer vijf en vijftig minuten, kan ik eindelijk aan de avondmaaltijd gaan beginnen. Op een dag als deze heb ik gewoon ook weinig zin om te koken. De spaghetti met bacon, tomaat en broccoli is simpel en smaakt altijd goed. Wat brood en rode wijn maken de maaltijd compleet.
Helaas is de was na die vijf en vijftig minuten niet goed droog, ze moet nog een cyclus van vijf en vijftig minuten draaien. Een uur later staan we samen de was op te vouwen en de schone kleding verdwijnt in de te kleine kastjes. Lyka heeft nu ook mijn kast je in gebruik genomen. We zijn helemaal op en kruipen vroeg in bed. Het frisse schone bed. Het ruikt heerlijk fris en dat maakt samen met de vermoeidheid dat we snel zijn vertrokken naar dromenland.
Zo kan het zijn dat je een hele dag druk bent geweest en niets hebt gezien of gefotografeerd. Morgen wordt het hopelijk beter, morgen gaan we naar Portugal!
