Nederland, de zogenaamde kaalpluk wet

Zaltbommel, 4 september 2009

Gisteren heb ik geschreven over de schande en vandaag is de schade aan de beurt.

Over het onderwerp “schade” kan ik kort zijn!

Niet alleen onroerende goederen maar ook roerende goederen kunnen in beslag worden genomen. De meeste kleine criminelen hebben niet eens onroerend goed omdat ze ook een bijstandsuitkering ontvangen!
De zogenaamde kaalpluk wet moet streng worden toegepast op de kleine criminelen en wanbetalers.

De groep weedtelers, loverboys, inbrekers en afpersers zijn als de dood om al die mooie glimmende snelle aanzichtverschaffende persoonlijke bezittingen weer kwijt te raken.

De rechterlijke macht moet het ultieme wapen tegen de criminelen kunnen gebruiken. Het volledig strippen van aardse bezittingen. Alles en dan ook alles, met uitzondering van één set kleding.

Die mooie Volkswagen GTI of BMW Cabrio kan dan wel op naam van je vriendin staan maar wanneer blijkt dat je er overwegend in rijdt dan ben je hem kwijt! Goud, kleding, scooters en mobile telefoons, gewoon helemaal strippen totdat je er met je laatste kloffie aan huilend bijstaat!

Dat is schade! En niet alleen materiële schade maar ook psychologische schade! De persoon is voor het oog van een hele groep gelijkgezinden voor schut gegaan. Dat verlies van aangezicht is heel verschrikkelijk voor een grote groep mensen binnen de Nederlandse samenleving omdat het in hun cultuur de grootste vernedering is die je kan overkomen.

Maar wat eigenlijk nog veel erger is en een doorn in het oog van de hardwerkende Nederlanders is dat deze groep vaak een uitkering krachtens de bijstandswet ontvangt.

Ook bij het misbruik van een bijstandsuitkering moet de rechterlijke macht het ultieme wapen tegen de overtreders kunnen gebruiken. Het volledig strippen van aardse bezittingen. Alles en dan ook alles, met uitzondering van één set kleding.

Ik wil niet zover gaan om bij de eerste overtreding de persoon in kwestie voor alle voorzieningen die onder de paraplu van de sociale welzijn staat vallen voor het leven te schorsen maar bij de tweede zou dit uiterst onpopulaire en onmenselijke wapen wel moeten worden gebruikt.
Twee keer misbruik van het systeem van de sociale voorzieningen betekend uitsluiting tot aan den dood!
Bezint eer ge begint!

Wat heeft een persoon zonder geld, huis en haard nog in Nederland te zoeken. Precies, helemaal niets. Dus wrijven we voor de laatste keer nog over ons sociale hart en verstrekken voor de persoon en zijn gezin een enkele reis richting land van oorsprong. Want aan een groep illegalen hebben we tenslotte ook niets!

Alle namen zijn verzonnen en alle overeenkomsten met personen levend of dood is puur toeval.