Een drinkdag? Ja, dat was het oorspronkelijke plan. Mijn darmen zaten in de knoop, mijn eetlust was gedaald tot het punt nul en de drie Kiwi’s waren om half drie opgestaan om naar de luchthaven te gaan. Een combinatie van veel Guinness en weinig slaap maakten dat ik me deze maandag niet al te best voelde.
Na het kleine ontbijt dat bestond uit twee geroosterde boterhammen met roomboter en drie koppen koffie was ik het liefst meteen weer naar bed gegaan. Maar NEE!
Na een flinke internet sessie sprong ik onder douche en kleedde me aan om op pad naar de Guinness brouwerij te gaan. De Guinness brouwerij houd er een attractie op na die het “Guinness Storehouse” wordt genoemd. En dat was één van de attracties die ik zeker niet wilde missen tijdens mijn bezoek aan Dublin.
Op weg naar de brouwerij passeerde ik een kleine cafétaria die een heerlijke geur van gebakken eieren met spek verspreidde. Het water liep me in de mond en het was duidelijk een teken dat het herstel sneller was gegaan dan ik had verwacht. Het vette zoute gebakken ontbijt met een kop thee ging er in als “Gods woord in een ouderling”! Na twintig minuten stond ik weer in de straat en voelde me sterker dan ooit.
Een bezoek aan het “Guinness Storehouse” is ook echt de moeite waard. Natuurlijk wacht je aan het einde een glas van het zwarte vocht, volgens de gids “heel donker rood”. In een glazen ring heb je een schitterend uitzicht over Dublin. Wat me hier meteen opviel was dat Dublin geen hoogbouw heeft. Dat maakt het een bijzondere stad.
Mijn Guinness was trouwens al eerder in mijn keel verdwenen. Er is een lokaal waar je kan leren hoe je een perfect glas Guinness tapt. Met een vol glas en een diploma in de hand genoot ik van de koele lucht die door een open raam het taplokaal in vloeide.
Maandagavond is een rustige avond! Na nog twee van die koude rakkers zocht ik al vroeg mijn bedje op. Morgen is alweer de laatste dag en ik wil morgen nog heel wat zien.
