Nederland: Hoe Hostelbookers ons land ziet

Your Guide to Queen’s Day in Amsterdam

Tue, Mar 29, 2011

Amsterdam, events & festivals, travel inspiration

Now here’s a Queen who knows how to throw a party. Queen Beatrix of the Netherlands celebrates her coming of age with a national holiday for her minions on 30 April. No one pays attention to the fact her birthday is actually January 31 – the mild weather of April provides a much better setting for the annual celebrations.

Every year over 700,000 well-wishers turn up from around the globe to revel in the party atmosphere and show off their best orange attire. Boat parties, exclusive raves and family-friendly stage performances are the order of the day, but be warned, the accommodation gets booked up fast!

The free market

Rembrandtplein, Leidseplein and Museumplein are given over to the free market (vrijmarkt). Anyone can set up a stall selling food, drink, bric-a-brac and anything else they can lay their hands on, without a permit.

Entrepreneurial residents set up shop outside their front door, marking their money-making territory with ‘bezet’, meaning occupied, days beforehand. It’s a can’t-be-missed tax-free opportunity for the professionals and bargaining for a good deal is all part of the entertainment for potential customers.

Where to go

Getting from A to B during Queen’s Day is a mission – best to go slow, enjoy the journey and make friends as you duck and dive between the crowds.

To experience a unique site within the city get to the oldest botanical garden in the Netherlands, the Hortus Botanicus of Leide. It provides a beautiful backdrop for the world music stage. Or make your way to the Bredeweg Festival, an area of the main festival with more of a family vibe featuring a market, theatre groups, clowns, salsa, latin, blues, percussion and choral music.

Reguliersdwarsstraat and Westermarkt hold a massive gay and lesbian street party with live music, DJs and performances.

Put on your dancing shoes

Last year’s raving delights included dance parties on Rembrandtplein, dedicated Dutch-language performances on Thorbeckeplein, up and coming talent in Nieuwmarkt and Latin pop, rhythm and blues in Blaffende Vis.

Loveland organise the seminal Royal Fire! club night at Stoperaplein with DJs playing dance, house and top 40 tunes.

Any spare inch of space is taken up by an orange-clad raver – including the boats on Amsterdam’s waterways. Queen’s Day boat parties are legendary with top DJs spinning the decks.

Eat and drink

You’ll be fighting the hoards to get to a good restaurant on Queen’s Day. But this is one festival that’s not about the food, it’s about the music and the atmosphere maaan. Eat on the run at the many street food stalls, stick to orange food to really show your dedication to the party. Popular concoctions include pumpkin and butternut squash soup, cheesey crisps and chips, orange jelly shots, peaches, apricots or mango and carrot and pineapple salad.

By law, you can only carry one bottle (plastic) of alcoholic drink on you while in public. If you have any more than that you could be deemed to be a dealer. The beer at the many street bars is ‘events beer’ meaning it has less alcohol than normal, and it’s always served in a plastic cup.

Accommodation

All our hostels have a 3- or 4-night minimum stay rule over this weekend, but the good news is we still have quite a few hostels in Amsterdam left.

Hostel The Globe has a 4-night minimum stay and overlooks one of the famous canals. Expect the area to be super busy as it’s just a 3-minute walk from the Central Station. Smack, bang in the middle of the Red Light District the hostel also has a 24-hour bar and a restaurant serving breakfast, lunch and dinner. You’ll thank us when you need to stock up for the day and can’t squeeze past the orange party people to get a seat in a restaurant.

Dorms start at €55 pppn for Queen’s Day weekend and privates at €65 pppn.

Hostel Van Gogh has a 2-night minimum stay. It’s a new hostel, located in Amsterdam’s city centre so you’ll be right in the middle of all the excitement. There’s a kitchenette if you want to save some money and make your own food and also an all-you-can-eat continental breakfast buffet for €5.

Dorms start at €62.50 pppn for Queen’s Day weekend and privates at €67 pppn.

Thailand: Vreemd weer!

Pattaya (Boxing Roo (8))

‘De wereld loopt op een hoop!’, zou mijn grootmoeder hebben gezegd als ze deze tragedie’s van de laatste maand allemaal had gezien. Natuurlijk weten we van Japan maar de omvang van de ramp is gewoonweg niet te bevatten! Als je deze beelden hebt gezien dan wordt je wel stil van de kracht van de natuur.

Maar in Thailand gaat het op dit ogenblik ook niet best! Natuurlijk zwijgen de Thaise kranten want het toerisme moet niet worden verstoord. Er is volgens onbevestigde berichten zelfs een wet dat je niets mag publiceren dat de economie van Thailand in gevaar kan brengen. Het meest opmerkelijke nieuws is dan ook dat er geen één busongeluk per jaar in Thailand voorkomt. Het vervoer per bus is hier zo veilig dat het onmogelijk is dat er een touringcar bij een ongeval betrokken raakt!
Op Koh Samui zijn er op het ogenblik duizenden toeristen gestrand omdat ze door de overstromingen en hoge golven op zee het eiland niet kunnen verlaten. Hier wat foto’s van vanochtend die een vriend van me stuurde.



Maar in de rest van het nieuws hoor je hier toch niets over? Hier wil je toch niet naar toe voor je zuurverdiende vakantie! Maar de schijnheilige Thais zwijgen als het graf want wat ze je niet vertellen kan je ook niet raken. Als de toeristen eenmaal hier zijn dan knijpen het geld er wel op een andere plaats uit.
In Pattaya, waar ik op het ogenblik ben, is het zo koud dat er alleen eskimo’s en ijsschotsen op het strand liggen. De chauffeurs van de bromfietstaxi’s zitten weer als een kluitje om een klein vuurtje langs de weg en de lokale bevolking is gekleed voor een stevige pot strip poker. Met meer rokken dan een Hollandse ui zal ik maar zeggen want gokken is in Thailand ook ten strengste verboden.
Slapen zonder airconditioner en ventilator en met een extra deken heb ik hier in eind maart nog nooit meegemaakt. De strandvakanties gaan gewoon door want het strand ligt er nog wel. Zelfs in Nederland op een zonnige winterdag is het warmer dan hier op het ogenblik.
Maar het heeft voor mij ook voordelen! Ik kan al een beetje wennen aan de temperaturen die over een week in Nederland heersen. Ja, over een week ben ik weer thuis en kijk uit naar rode kool met verse worst. Laten we hopen dat het weer wel een beetje beter wordt, want anders smaakt het bier me waarschijnlijk niet!

Thailand: Terug in Thailand

Pattaya (Boxing Roo (8))

Als er één ding is waar ik een pleuris hekel aan heb dan is het als mijn reisgenoot, en in dit geval zelfs mijn vriendin, in bed blijf liggen als ik zelf als een pijl opsta en me klaar maak om te verkassen. Ik neem al de eerste slok van mijn veel te hete koffie als de kleine zich nog een keer onbezorgd omdraait. Mijn bloed komt dicht bij het kookpunt als ik de op één na laatste ritssluiting van mijn rugzak dichtrits en een verscheurende hoge toon door de kleine kamer giert. Ze draait zich om en opent haar ogen.
‘Goodmorning darling’, zegt ze met een glimlach.
Alsof mijn bloed plotseling vermengt wordt met droog ijs koel ik binnen een paar seconden weer af en kus haar op haar voorhoofd. Terwijl haar slanke gebruinde lichaam snel tussen de lakens uitschiet richting de badkamer schenk ik voor haar ook een bakkie koffie in en smeer de laatste twee sneden krentenbrood voor ons ontbijt.
Met haar natte gitzwarte haar en een omgeslagen handdoek komt ze naast met op het bed zitten.
‘Cool cool’, zegt ze terwijl ze met een knipoog een slok van de hete koffie neemt.
‘Rustig aan ouwe gek!’, zeg ik in mezelf terwijl ik geniet van wat er tijdens mijn laatste reizen veranderd is.
Samen pakken we rustig in en de rugzak van Lyka is een beetje te klein na al die aankopen van de laatste twee weken.
We nemen afscheid aan de receptie en stappen op tijd de miezerende regen in. Het regent niet hard genoeg om nat van te worden maar je voelt de druppel wel op je gezicht. Een dikke gouden Chinese Boeddha lacht me toe terwijl ik hem passeer in Lor 19.
“Beep”, en we lopen door de poortjes naar de hoogst efficiënte MRT dienst van Singapore. Één maal overstappen in “Tanah Merah” en dan is de laatste halte “Changi Airport”.
Nu ben ik gerust! We zijn ruim op tijd op de luchthaven en we hebben het lot in onze eigen handen. Tijdens het inchecken vraag ik of we de “hotseat” stoelen 4A en 4C kunnen krijgen. Met het geld in mijn handen krijg ik te horen dat het allemaal wel OK is zo. Upgrade for free! En dat is mooie meegnomen.
De betaalde BTW van het winkelen krijg ik netjes contant terug en van dat geld koop ik voor Lyka de beloofde “Versace” parfum. Een kus en een blij gezicht, ‘ONBETAALBAAR!’
Nu is het wachten onder het genot van een koffie met een kaneel krenten (“Cinnamon Raisin Roll” klinkt toch veel beter?) rol bij de “Starbucks”. Mijn vaste koffietentje is wegens de verbouwing gesloten en komt misschien wel nooit meer terug.
Tijdens het taxiën van het vliegtuig zie ik in de verte een Boeing 747-Cargo staan van “Martinair”. Vergane Hollandse glorie net als de onverwoestbare Fokker vliegtuigen waarvan er nog honderden rondvliegen.

Ik steek mijn hoofd weer in het menu want ik ben alweer aan een wat te eten toe. Na de sandwich sluit ik voor een moment mijn ogen en een uur later wordt ik van de lichte turbulentie weer wakker.
‘Mens, wat heb ik een hekel aan turbulentie!’.

Ik knijp nog wat harder in de armleuning terwijl de A320 de daling naar Bangkok airport heeft ingezet. Het einde van deze korte trip is nu echt dichtbij en we zijn bijna op onze plaats van bestemming.
De wachttijd brengen we rustig door in het goedkope Thaise restaurant in de buik van de enorme luchthaven. Na twee weken smaakt de Thaise Massaman kerrie ook weer goed.

De busreis is niet wat ik gewend ben. Een persoon in de directie heeft besloten dat er onderweg voor Pattaya maar wat reclame voor de badplaats moet worden gemaakt. Een oninteressante rij van hotels en restaurants, waar ik nog nooit van heb gehoord en waarschijnlijk ook nooit zal komen, komt voorbij. Het geluid staat tijdens de vertoning in de bus zo hard dat ik na enkele minuten mijn oordoppen moet opzoeken. Na een minuut of tien heeft een andere passagier genoeg moed verzameld en hij gaat zijn beklag doen. Binnen een paar minuten is de rust wedergekeerd.
Met de klanken van muziek uit de jaren zeventig kijk ik naar het eentonige tropische Thaise landschap dat naast de autosnelweg aan me voorbij trekt.
‘Het is onverklaarbaar waarom ik steeds weer in Thailand terecht kom!’
‘Het is een echte haat/liefde verhouding!’
We worden door de eigenaar en de meisjes warm onthaalt in de “Boxing Roo”, het bier vloeit rijkelijk. We zijn weer in één stuk terug en een ervaring rijker. Een pizza als diner maakt een einde aan de avond. Moe en voldaan vallen we in elkaars armen in slaap. Het was een heerlijke eerste reis waarin we beiden een hoop van elkaar geleerd hebben. Ik kan niet wachten om samen met Lyka naar Indonesië te gaan. Jakarta, Bogor, Bandung en Surakarta klinken vanuit de verte in mijn oren terwijl ik langzaam in slaap val.

Singapore: Orchard road

Singapore (Hotel 81 Palace (606))

Onze eerste reis samen zit er bijna op en de laatste dag brengen we door met het begroeten van enkele vrienden. Helaas is het helemaal misgelopen om veel meer oude vrienden te ontmoeten maar het op reis zijn met een vriendin is nu eenmaal heel wat anders dan op reis te zijn met een reisgenoot.
We waren al wat later opgestaan en na de laatste boterhammen krentenbrood met kaas konden de overgebleven twee plakje kaas de prullenbak in. De acht kuipjes boter die over waren gingen wel de rugzak in. ;)
Na een kort bezoek aan “Adventure 21”, mijn outdoor specailist in Chinatown Point, waar ik Lyka voorstelde aan mijn vriend Gordon gingen we met bus 190 naar Singapora Plaza aan het begin van Orchard Road. Het was goed te merken dat het reisvuur in ons aan het doven was en Lyka had ook geen zin meer om te winkelen. Geen geld meer in haar nieuwe portemonnee maakte het winkelen een stuk minder leuk.

Het meest opwindende voor de lunch was een Harley Davidson Sprint 350cc uit 1967 die er tip top uitzag. Ik had de motorfiets wel eens eerder zien staan maar er nooit de aandacht aan gegeven die de mooie machine eigenlijk verdiende.

Een Subway tonijn sandwich in Singapore en dan door een lichte motregen wandelen op Orchard Road. Niet heel erg opwindend moet ik ook eerlijk zijn. We hadden niets meer nodig en dan ben ik de laatste die winkel in en winkel uit wil. Toch liepen we nog een stuk door de exclusieve winkels in de winkelcentra voor de rijken. Af en toe pakte Lyka een tas of een schoen op die ze mooi vond. Zodra ze de prijs zag keek ze me met een open mond en ogen vol ongeloof aan. Ja € 1200,- voor een handtas vind ik ook veel geld.
Dan nog maar een bakkie koffie bij de Dunkin’ Donuts en experimenteren met foto’s.

Ik vindt het gebruik van dat HDR steeds leuker worden en ook een ander filter wordt steeds vaker ingezet om mijn foto’s anders te maken. Niet te verbeteren, want dat zou ik nooit willen. Ik hou van het pure werk!

De dag werd afgesloten op de hotelkamer waar Lyka nu blij met haar laptop in de weer was. Farmville en chatten met haar vrienden in de Filippijnen. Een laatste avondmaaltijd in Funan IT, ben ik ook nog de naam van het gerecht kwijt, en een paar bier met mijn vrienden die weer niet compleet waren. Het mocht de pret niet drukken.

Morgen gaan we weer richting Thailand en ik kan eerlijk zeggen dat we beiden veel hebben geleerd in de afgelopen vijftien dagen.

Singapore: Sentosa Island

Singapore (Hotel 81 Palace (606))

Elk jaar tijdens één van mijn bezoeken aan Singapore heb ik wel een brochure van dit enorme pretpark opgepakt, doorgekeken en weer neergelegd. Wat doe je als je alleen bent in een wereldstad? Nou, zeker geen pretpark bezoeken want dat is alleen maar leuk als je met meer personen bent.
Als er één plaats in Singapore is die voor de volle 100% gepland is dan is het wel “Sentosa Island”. Sinds de Britse krijgsmacht het heeft teruggegeven aan Singapore is er hier erg veel veranderd. Het verleden is minder mooi! Het strand van “Pulau Blakang Mati” was één van de killing fields van WWII.
Nadat het in 1967 een legerbasis van Singapore was geworden besloot de regering in 1970 om er een vakantiepark van te maken voor vooral de lokale bevolking en een verdwaalde toerist die Singapore bezocht.
Tegenwoordig bezoeken meer dan twee miljoen mensen het eiland per jaar en daarmee heeft de regering aangetoond dat het een goede investering was.
Omdat het een heel bijzondere dag moest worden zijn we eerst met de bus naar “VIVO City” gegaan waar we bij de gouden bogen voor de verandering een ontbijt aten. Het is en blijft lekker ondanks dat het niet té vet en niet té zout is. Vooral de koffie bij MacDonald’s in Singapore is een winnaar.
Na een korte wandeling heuvelopwaarts kwamen we bij de “Jewelbox”, het station voor de Mt. Faber kabelbaan aan de Singapore kant. De prijzen voor een ritje waren flink gestegen sinds mijn Lonely Planet was gedrukt maar dit is toch één van die dagen die je maar één keer in je leven doet dus kneep ik mijn ogen dicht en nam zonder te kijken het wisselgeld van mijn briefje van vijftig dollar aan.

Natuurlijk had ik bewust voor de maandag gekozen omdat het dan veel minder druk zou zijn. We hadden de zespersoons gondel voor ons samen en we genoten van de rit terwijl Keppel Harbour onder ons doorgleed. Eenmaal aan de andere kant besloten we om twee maar attracties te bezichtigen vandaag. Je wordt namelijk snel overgehaald om van die passen te kopen waarmee je meer attracties kan bezoeken dan de tijd het eigenlijk toelaat. Meer besteed en hetzelfde gezien, of alles maar voor de helft gezien omdat je er doorheen bent geraasd. De twee attracties voor ons lagen direct naast elkaar en dat maakte het een stuk eenvoudiger om te plannen. Omdat we de zeehonden show van 14:30 wilden zien gingen we eerst naar “Fort Siloso”.

Het fort is het laatste overgebleven fort dat ooit Singapore moest beschermen tegen een invasie van een buitenlandse mogendheid. Samen met de “Battlebox” geeft het een goed idee hoe het er hier is aan toegegaan tijdens de tweede wereldoorlog. De meeste POW’s die zijn gevallen tijdens aanleg van de “Dodenspoorweg” in Burma zijn door de concentratiekampen van Singapore gegaan.
Laat de foto’s maar spreken en wij in stilte denken aan de duizenden onschuldigen die met hun leven voor onze vrijheid hebben betaald.

Underwaterworld is leuk maar minder spectaculair dan de andere aquaria die ik tijdens mijn reizen heb bezocht. Natuurlijk zijn er leuke plaatjes van zeedieren maar de shows maken het een stukje beter. Het begon allemaal met de zeehonden show.

Lyka vond dit zo leuk dat ze graag wilde blijven zitten om ook de dolfijnen show te kunnen zien. Het was haar dag dus stemde ik daar gelijk, ondanks dat ik alweer aardig trek begon te krijgen, in.

Voor SG$ 155 (€ 87,15) per persoon mag je zelfs tien minuten met de dolfijnen zwemmen.

Het was al bijna vier uur en we waren aardig vermoeid van deze dag. Alleen elkaar aankijken was voldoende om rustig huiswaarts te keren.

In het hotel aten we een boterham omdat we nu eenmaal moesten zorgen dat alles op was voordat we weer op weg naar Thailand zouden gaan. Een sessie op de laptops en dan weer de straat op. G-foodcourt was opnieuw de plaats waar we neer streken. Een lichte maaltijd en een paar Bavaria biertjes.

Morgen nog een rustige dag en dus eigenlijk zat deze eerste reis samen er nu op.