Hartelijk gefeliciteerd Jielus! 04:59 staat er op de digitale wandklok als het alarm in mijn iPhone af gaat. Het op reis zijn is niet altijd even gemakkelijk! Het kent geen dagen en geen vaste tijden. Alleen taken die op een vastgestelde tijd moeten worden uitgevoerd.
Een snelle kop koffie en dan op pad naar het treinstation dat driehonderd meter van ons hotel ligt. Het Aryamahal Hotel is zo slecht nog niet! We zouden de prijs eigenlijk niet met Thailand moeten vergelijken want dat doen we met de prijs van het eten ook niet.
Drie stoelen in de tweede klasse en een heel langzaam veranderend landschap. Mooie plaatjes in de vroege koelte van een nieuwe dag. Éénenvijftig jaar geleden zag ik het levenslicht in een klein stadje op ongeveer negenduizend kilometer hier vandaan. En dat maakt een groot verschil! Van kansloos via kansarm naar kansrijk! Het leven op het platteland van India moet wel erg wreed en hard zijn. Gelukkig heb ik de liefde gekregen van mijn twee grootouders en alle kansen die ik kreeg benut.
Caltutta, Howrah Station, Howrah Bridge, MG Road Metro Station, Bahindra Sadan Metro Station en The Best Inn. We zijn weer terug waar we zijn begonnen. Het goede gevoel van terugkeren op een bekende plaats overvalt ons. The best Inn is ook zo slecht nog niet! Alleen het gezeur over dat internet vermoeid me. Ik begrijp zelfs niet dat ze nog niet door hebben dat ik vorige week zelf een netwerkkabel heb gekocht en zodoende het internet gebruik onder hun neus vandaan steel.
Lunch bij Haldiram en diner bij het Blue Sky café, bij de tweede ben ik zo blij met mijn eten dat ik vergeet een foto te maken. Maar dat deert eigenlijk niet van de maaltijd is een kopie van die van de vorige week.
Afscheid van David en Patrick op mijn verjaardag onder het genot van een paar biertjes. Niet teveel maar wel genoeg. Vermoeid en voldaan zoeken we ons bed op, morgen is een officiële rustdag.
