donderdag 20 januari 2011

India: Uitslapen en grotten

Bhubaneswar (Aryamahal Hotel)

We hebben nu het gemak van de roomservice en het ontbijt op bed ontdekt. Alles is beter dan 35 minuten wachten in een klein donker restaurant op een omelet met twee sneetjes geroosterd brood. Om acht uur belde ik de roomservice en nadat ik het een keer of tien had herhaald door de telefoon hield ik mijn hart vast over wat we geserveerd zouden krijgen. Gelukkig viel het allemaal wel mee, alleen de tomatenketchup voor Jack was een beetje vreemd van kleur.
Voor mijn gevoel zat deze reis er al op nadat mijn hoofddoel, de zonnetempel in Konark, was bezocht. Veel later dan we gewend waren stapten we het hotel uit waar we al werden opgewacht door de gewoonlijke troep taxichauffeurs die allemaal in ons een winnend lot in de loterij zagen. We waren niet veel van plan en we waren bekend met de prijzen. 300 Rs. voor een halve dag naar de grotten van Udayagiri en Khandagiri waar we opnieuw zouden worden blootgesteld aan beelden en taferelen uit de Jain cultuur van een tweeduizend jaar geleden.
Onderweg en op minder dan een kilometer van ons hotel stonden we oog in oog met een groep in het zilver geverfd en met Indiase vlaggen bewapende mensen. Het antwoord van de taxichauffeur was kort en simpel.
‘Verkiezingen!’
Dat veranderde niets aan mijn idee en ik maande de chauffeur onmiddellijk tot stoppen.

Mooie plaatjes is een fotogeniek land.

Nu verder op pad naar de grotten. Het woord grot klinkt niet zo vreemd wanneer je je in de bergen bevindt maar in een omgeving zo plat als een Chapati brood moet je jezelf toch wel even achter de oren krabben.
Echter, net buiten de bebouwde kom werd het landschap licht glooiend en in de verte zagen we zelfs iets uit de pannenkoek op reizen. En daar waren natuurlijk de grotten.

Als eerste kozen we voor de Udayagiri grotten, dit zijn de mooiste en daar moet natuurlijk dan ook voor worden betaald. Buitenlanders betalen twintig keer zoveel entree als de lokale bevolking die ook ruimschoots aanwezig is.
Ook op deze heilige plaats was er geen ontsnappen aan de urine lucht en het duurde niet lang voordat we de eerste Indiër zagen die zijn gulp dichtknoopte terwijl hij een grot verliet waar een grote plas urine was achter gelaten. Het is echt ongelofelijk!

De grotten zijn niet spectaculair maar ik kan ze desondanks aanraden als je toch in Bhubaneswar bent en wat tijd over hebt.
Recht tegenover de Udayagiri grotten liggen de Khandagiri grotten en die zijn zo slecht onderhouden, dichtgetimmerd of verborgen achter bekraste plexiglas ramen dat het niet eens de moeite is om de trappen op te lopen. Tel daar dan nog eens de ontelbare opdringerige heilige mannen bij op die je een rode stip op je voorhoofd willen zetten, tegen een ruime betaling natuurlijk, en je hebt een bezienswaardigheid die je beter kan mijden. En ook hier gaan de vrouwen plotseling door de knieën, trekken hun gewaad een beetje op en laten zonder problemen een overvloed aan lichaamsvloeistoffen stromen. En wij staan erbij en keken er naar!
Onze taxichauffeur was verdwenen maar dat kon ons weinig schelen want we hadden toch nog niet betaald. De samosa’s langs de weg zagen er erg aantrekkelijk uit en na een kort overleg kochten we beiden een zakje vol van deze heerlijkheden. We zijn nu toch bijna aan het einde van de reis en een beetje straateten kunnen we nu wel gokken. Een paar minuten later verscheen de taxi die heftig toeterend met de gebarende chauffeur ons bijna omver reed. Het was nog geen middag maar de dag zat er voor ons op. Een paar kleine zaken moesten nog geregeld worden.

Als eerste gingen we op het station kijken of de trein daadwerkelijk om 06:20 vertrok. Dat klopte dus!

Nu nog een ontbijt zien te regelen en dat was ook niet moeilijk. Twee sandwiches met omelet die keurig luchtdicht verpakt werden.

Nu werd het dus pakken en een laatste maaltijd in het hotel. Een paar biertjes en op tijd naar bed. Morgen moeten we dus echt vroeg op.
Copyright/Disclaimer