De eerste dagen zitten er alweer op en alles verloopt naar wens. Rijstvelden en heuvels, tempels en Thaise restaurants. We hebben niets te klagen en het weer zit ook mee. Er zijn wel weersvoorspellingen dat het zou gaan moeten regenen maar de blauwe lucht verteld een ander verhaal.
Vandaag een rit door het stroomgebied van enkele rivieren richting Pitsanulok. We zijn natuurlijk allemaal opgewonden over de duizenden kilometers die nog voor ons liggen. Maar het beste is toch wel Lyka die ook zienderogen met volle teugen van het motorrijden geniet.
Het begon allemaal met een koffie en een onbekend broodje op de stoep in een vakantieland waar brood nog een onbekend gemeengoed is buiten de toeristencentra. Natuurlijk had mijn meisje een noedelsoepje als ontbijt!
Effen rijden en effen stoppen, zo doen wij dat!
Na een onbekend aantal kilometers reden we zo maar pardoes een optocht binnen.Het was midden in Thailand maar de Chinese invloed was te proeven. We kregen te eten en te drinken aan geboden en zo was het plotseling een heel aangename verrassing die ook door onze zere konten zeer op prijs werd gesteld!
Bananen, eindeloze bananenplantages! De vruchten werden op zinken platen gedroogd!
En zo reden we Pitsanulok binnen. Het hotel dat ik had bedacht was niet zo’n beste dus na een half uurtje zoeken vonden we het Princess green hotel om de hoek. En dat was goed genoeg voor onze vermoeide lichamen.
Het grootste probleem was nog dat één van de jongens niet meer reageerde op de onze kloppen op de deur of de telefoon! Het ergste werd verwacht maar het viel allemaal mee! Hij was zo moe dat hij met zijn oordoppen in was gaan slapen. Een zucht van opluchting en een korte wandeling naar een heerlijke Thaise maaltijd.
