Kevin huurde een brommer zodat we toch nog op pad konden. Deze rustdag was sowieso in Mae Hong Son gepland. Een beetje rondtoeren en de Long Neck Karen bezoeken. Er wordt wel eens beweerd dat het een menselijke dierentuin is die je eigenlijk uit protest zou moeten overslaan. Maar wij gaan toch ook mensen kijken vanaf een terras? Maar onderweg schoot ik misschien wel de mooiste foto van deze trip! Het gevecht op leven en dood tussen een gekko en een slang.
Avontuurlijk was de rit naar het dorp van het bergvolk wel.
En dan natuurlijk het vreemde langnek volk in het dorp. Twaalf jaar geleden was ik hier voor het eerst met Marieke en ik moet eerlijk zeggen dat het aantal oorspronkelijke bewoners met de koperen ringen flink is geslonken.
Het was niet bijzonder indrukwekkend maar het is ongetwijfeld wel één van die dingen die je gezien moet hebben als je naar het uiterste noorden van Thailand gaat. Er was verder weinig te doen en dus kozen we ervoor om naar een chinees dorp aan de grens met Birma te gaan. Opnieuw ruige bergruggen en slingerende bergwegen. Het meest opvallende was dat de Rev and Go (een automatische brommer) van Kevin zich danig weerde tussen het geweld van de Honda Phantoms.
Het dorpje, Ban Rak Thai, ligt in een oase van rust aan een klein reservoir. Het is zeker een plaats om te overnachten als je met je eigen vervoer komt. Gelukkig voor mij was het ook tijd om te lunchen en in een groot restaurant aan een klein plein stond een groot bord met de tekst: “Original Yunnan Food”. En dat moest ik natuurlijk proberen!
Op de terugweg gingen we nog even bij de Vissengrot (Tham Pla) langs maar we gingen niet naar binnen. 100 Baht om naar een paar vissen in een gat in de grond te kijken is een beetje teveel van het goede! Zeker wanneer je de prijs van de lunch hiermee vergelijkt. De Thai betalen maar 20 Baht dus ik kreeg het gevoel dat de, zeer weinig aanwezige, toeristen hier flink worden genaaid. En zo gingen we dus weer op Mae Hong Son aan om te horen hoe het met de reservedelen voor de motor staat.
De onderdelen komen morgen en ze worden persoonlijk door een jongen bij ons afgeleverd. En nu maar hopen dat motor morgen start en dat het niet nog een ander probleem is. Ik wilde best weer bij de Chinees gaan eten maar de anderen van de groep wilden nu een wat gezelliger restaurant eten. Dus ik legde me erbij neer en wat ik voorgeschoteld kreeg was niet slecht.
En zo zat deze mooie dag er ook weer op en we hopen dat we overmorgen onze weg kunnen vervolgen.
Lyka met haar nieuwe vriendin.
