maandag 13 december 2010

Thailand: En nu gaat het dus echt beginnen.

Ban Dong (J Sai Thong), 245 Km

Na één van de slechtste nachten slaap onderweg die ik me kan herinneren stond ik ‘s morgens te tollen op mijn benen. Ik was niet de enige die slecht had geslapen! Het leek er op dat iedereen vannacht zijn brommer onder onze ramen had gestart en dat iedere toerist zijn laatste biertje onder ons raam had gedronken. We hadden allevier heel slecht geslapen!
Het ontbijt gebruikten we tegen beter in weer bij “Tony’s Place”. Meer dan een drie uit tien kunnen we niet geven voor de kwaliteit van het voedsel en de bediening! De volgende keer dat we in Ayuthaya verblijven gebruiken we het ontbijt in de 7-11 supermarkt!
Een oefening in het rijden op de GPS naar een plaats die ik alleen maar kende van mijn Garmin. Gisterenavond was er voldoende besproken en we hadden afspraken gemaakt hoe we de rest van de trip zouden uitrijden. In Lopburi zagen we een enorme draak uit het water opstijgen en daar werd natuurlijk gestopt.

En hier wordt het moeilijk! Je rijdt zes á zeven uur per dag afgewisseld met een pauze op het uur. Je praat wat en de speculaasjes van Henk werden met een slok koude thee goed ontvangen. Als één van ons iets interessants zag dan stopten we met z’n allen. Plezier en wat bezichtigen zijn de hoofdmoot voor deze trip.

Het beschrijven van een roadtrip is heel moeilijk omdat de meeste details door je hoofd vliegen en meteen ook weer weg zijn. Het is alsof de wind in je gezicht je gedachten letterlijk wegblaast. De concentratie op wat er op de weg voor en achter je gebeurd neemt ook heel wat rekenkracht van je hersenen weg!

Een Stuwmeer en een gouden Boeddha van wel 40 meter hoog waren leuke plaatsen om weer wat bloed in je billen te laten vloeien. Het contact met de mensen in de kleine dorpen is wat minder omdat iedereen rond tien uur aan het werk is of dronken in een hangmat hangt.

En zo kwamen we dus in Ban Dong en het “J Sai Thang” lag precies op de plaats waar de GPS het aangaf. Het enige probleem in dit hagelnieuwe Thaise resort was dat het restaurant bij gebrek aan klanten direct weer was gesloten. We moesten drie kilometer rijden naar het dichtstbijzijnde dorp waar één restaurant was.

De hoeveelheid insecten die ik tijdens de korte rit in het donker inslikte waren voldoende als voorgerecht en de hoofdmaaltijd was ook een hele goede. Zoetzure vis met groente en rijst. Een paar koude Leo biertjes maakten de avond compleet.

Morgen op weg naar Pitsanulok!
Copyright/Disclaimer