Een vier sterren hotel betekend in Thailand niet automatisch dat er ‘s morgens ook een vier sterren ontbijt wordt geserveerd. Naast de gebruikelijke Thaise gerechten is er een kleine tafel waar etenswaar staat uitgestald dat de witte westerlingen moet behagen.
Vandaag is een ritje dat in de tour de France een rustdag wordt genoemd. Lekker rustig aan doen totdat we aan de bergen zijn. Met een tempo dat veel lager was dan normaal en het nagenieten van de eerste kennismaking met de heuvels van gisteren gingen we richting Mae Sot.
Slaperige dorpjes weggestopt in een verre uithoek van Thailand. De mensen zijn voor mijn gevoel meer Birmees dan Thai. En dat is wel vaker in dit hoogst gevarieerde land. De eerste echte kennismaking met de bergen van de Highway 105 was erg opwindend. De jongens konden het maar moeilijk geloven dat dit het menu was voor de komende week.
Het Phan Nu Guest House was iets moeilijker te vinden dan ik verwachtte maar toen we het hadden gevonden moesten we zelfs wachten totdat de kamers waren schoongemaakt. We waren namelijk wel heel vroeg gearriveerd. Nadat we de bagage in onze kamers hadden gelegd gingen we op pad naar onze bestemming voor deze middag. Maar eerst was er nog de lunch en die kwam voor mij in de vorm van een onbekend visgerecht. Het was hemels en pittig zonder ook maar te overheersen.
Na de heerlijke lunch reden we naar de bordermarket. En wat ik hier aantrof was niets meer dan een souvenirmarkt zoals overal in Thailand. De romantiek zoals ik me die herinnerde van elf jaar geleden was vermoord door de commercie en daarom gingen we maar snel op het hotel aan om lekker uit te rusten en een beetje te plannen.
Een avondmarkt was het toneel voor het diner en wegens de beperkte keuze gingen we alle vier voor de Pad Thai, een traditioneel Thais rijstnoedel gerecht. Het smaakte uitstekend en vroeger dan normaal zochten we ons bed op.
Morgen is de grote dag.
Midden op de brug van rijbaan wisselen!
Thailand rijdt links en Birma rijdt rechts!
