Opnieuw aangesterkt van al dat slapen. Tien a twaalf uur slaap per nacht en ook nog een paar uurtjes overdag. IK zoek me gek op het internet of deze ziekte misschien wat met mijn diabetes te maken kan hebben maar ik kan geen antwoorden vinden. Sterker nog, elke vraag roept alleen maar meer vragen op. Dus laat ik het maar zo.
Een kort bezoek aan Orchard road heeft me de wijsheid bezorgd dat het niet mogelijk is om met Quatar Airways via Doha terug naar Europa te vliegen. Er wordt slechts € 275,- gevraagd voor de stop-over en dat is dan bovenop het toch al niet goedkope ticket. Even onthouden en misschien probeer ik het dan toch met Egypt Air de MotoGP van Quatar 2011 te bezoeken.
Na dagen proberen af te spreken is het eindelijk gelukt om met slechts één van mijn vele vrienden af te spreken. Ik voel me rond de middag nog steeds goed en terwijl ik me naar het VIVOCity verplaats blijft het gevoel goed. Het is erg leuk om Paulina weer te zien. Een lichte lunch met een Ginseng/Gember thee als afsluiting.
Wanneer we om half vijf afscheid nemen is de tank wel leeg en kan ik zo slapen. Ik ben zo moe dat ik nog maar een boterham op de kamer eet. Mijn twee weken zitten er alweer op. Ze zijn helaas wel anders verlopen als ik verwacht had maar dat is nu eenmaal reizen. Met een vreemde gedachte in mijn hoofd probeer ik de slaap te pakken te krijgen. Over drie weken ben ik alweer op weg naar Nederland! Wat gaat de tijd toch snel.
