Mijn laatste dag in Malacca alweer en deze dinsdag ga ik er op uit met mijn fisheye lens om te proberen wat andere foto’s dan normaal te schieten. Dinsdag is van oudsher een erg rustige dag in dit toeristische stadje. Als ik geluk heb zijn er weinig mensen in mijn foto’s.
Na de lunch slenter ik langs de Porta de Santiago en beklim in de warmte van de vroege middagzon de trappen van Bukit St. Paul. Wanneer ik naar beneden kijk begrijp ik wat er moet gebeuren om deze plaats nog mooier te maken. Maar de moslims in Malacca begrijpen dit niet! Het is onvoorstelbaar dat een lelijk voormalig schoolgebouw uit de jaren zestig niet wordt gesloopt. De moslims zijn er op tegen omdat er een Islamitisch museum in is gevestigd. Ook het politiebureau met haar lelijke kobaltblauwe dak is een doorn in het oog. Misschien later? De tijd gaat hier nu eenmaal langzamer dan in Europa.
Aan de andere kant van de heuvel meer lelijke gebouwen en de braderie naast het Stadhuys maakt het ook niet mooier. Dancing Queen en Billy Jean schallen uit de luidsprekers over Dutch Square, snel weg en op pad naar het Discovery Café.
Een gezellige middag met vrienden en vroeg naar bed. Ik kan de slaap wel gebruiken, ik voel me doodop.
