Na deze twee nachten in een hokje en de
lange ongelukkige wandeling in Kamakura hebben we in ieder geval twee dingen geleerd. Ten eerste moet je vooruit boeken om zeker te zijn van een bedje en ten tweede moet je goed opletten of je wel op het pad juiste blijft.Vandaag moesten we in de portemonnee duiken voor het vervoer. Onze treinpassen zijn nu voor de eerste keer niet geldig. Japan heeft nog veel private spoorwegmaatschappijen en die accepteren de JR treinpas natuurlijk niet. Volgens de email van het K’s House Mt. Fuji was het voor iedereen het beste om de bus te nemen van het Shinjuku station in Tokyo naar het Kawaguchiko station aan de voet van de Mt. Fuji. Daar zouden we dan na een telefoontje worden opgehaald door het busje van het hostel.
Tettje was onderweg druk bezig in de trein om de stations bij te houden en ik genoot van deze nieuwe omgeving. Na een week kan ik met een gerust hart zeggen dat het een fantastisch land is. De kosten vallen reuze mee en eigenlijk is alleen het slapen flink aan de prijs. Voor de rest, zoals het eten, toegang en andere dagelijkse uitgaven is het even duur en soms zelfs goedkoper dan in Nederland.
Nadat we de buskaartjes voor de rit naar Kawaguchiko met de Keio bus voor 1110 Yen per persoon hadden gekocht konden we achterover leunen en ons voorbereiden op de ontmoeting met Mt. Fuji.
In Japan is alles goed geregeld en zo dus ook de plaatsen in de bus. Deze stonden netjes op de kaartjes geprint alleen namen wij, in de halfvolle bus, de plaatsen die iets beter voor ons waren. Vanaf een bank op de voorste rij zagen wij het landschap langzaam veranderen van oneindige rijen huizen naar groen begroeide berghellingen.
Na een uurtje of zo rees zij ineens vanuit het niets voor ons op. Fuji san, zoals de Japanners haar liefkozend noemen. Het is onmogelijk om te beschrijven hoe ze er in het in het echt uitziet. Ik ga het dan ook niet proberen, kijk maar naar de foto’s!
Bij aankomst in Kawaguchiko ging ik eerst eens even informeren over hoe en wat voor het vertrek. Met alle informatie die we nodig hadden stapten Tettje en ik in de bus van het K’s Mt. Fuji Hostel. Bij aankomst in het hostel keken we onze ogen uit. Zo goed hadden we het echt niet verwacht. We zouden hier een prima tijd hebben! Dat stond als een paal boven water.
Zodra we de papieren handel hadden afgewerkt en betaald voor onze overnachtingen gooiden we onze rugzakken op een vrij bed en gingen op pad voor een korte wandeling en een eerste kennismaking met dit icoon. Japan staat voor Mt. Fuji en Mt. Fuji staat voor Japan.
Eerst werd er wat gegeten gevolgd door een wandeling langs het kleine meer van Kawaguchiko. We waren heel opgewonden want morgen zouden we de berg op gaan. Ook al wisten we nu dat we niet helemaal naar de top konden. Het zou morgen een bijzondere dag worden.
 |
| Van Japan 2009 |
