Er was duidelijk iets mis! Vandaag was de dag van het "Chiang Mai" bloemenfestival en ik had geen idee wat me te wachten stond. Ik realiseerde me wel dat deze dag niet zo goed begon. We deden beide ons best om het een aangename dag te laten worden.
Na het ontbijt had ik duidelijk een dipje. Ik dacht veel aan Naomi maar tegelijkertijd voelde ik mij ook tot Marieke aangetrokken. Typisch weer Jielus die geen keuzes kan maken. Ik kreeg een heel slecht gevoel van binnen en moest na het ontbijt eerst nog een uurtje liggen. Het vele bier begon op te spelen.
Later die ochtend liepen we in stilte richting de oude stad en gingen op zoek naar een plaats langs de route waar de optocht zou langskomen. Natuurlijk liepen we weer oude bekenden tegen het lijf, Brian en Simone en natuurlijk ook Naomi. Ze zag er weer prachtig uit en het moet over mijn hele lichaam hebben gestaan dat ik een beetje verliefd op haar begon te worden. Ik voelde me ook helemaal gloeien vanbinnen. Dat was natuurlijk niet zo leuk voor Marieke. Onze omgang ging steeds stroever en een oplossing was er zo niet zo snel voor handen.
Nadat we een flink stuk van de optocht hadden gezien opperde Marieke het idee om naar het park te gaan. Hertzelfde park als gisteren waar we de schoonheidswedstrijd hadden gezien. Het leek mij een goed idee want ik was alweer aan eten toe en een koud biertje zou misschien onze strubbelingen wat oplossen. Lui in de zon met een bord Thais eten en een koud biertje voor onze neuzen begon
het goede gesprek, zoals we dat noemden.Al onze gevoelens werden ondersteboven gehaald en geen gedachte of gevoel bleef onomgekeerd. Marieke was een beetje teleurgesteld dat ik niet verliefd op haar was. Vanuit haarzelf gezien en uitgaande van mijn gedrag kon ze dit niet zo goed begrijpen. Ik vertelde haar van Tessa en mijn beeld van Naomi. Ze reageerde heel vreemd toen ik mijn gevoelens aan haar opbiechtte.
Het werd alsnog een leuke avond maar je kon voelen dat er spanningen waren en dat er wat was gebroken. Er waren steeds van die intermezzo’s dat we spraken over gevoelens en ze kwam met de beschuldiging dat ze zich afgewezen voelde door mijn gedrag van de laatste twee dagen. Ik kon daar niets aan doen, dat waren haar gevoelens en het was niet mijn opzet. We hadden afgesproken om eerlijk en open met elkaar te praten.
We gingen niet zo laat naar bed, in stilte en misschien ook allebei een beetje teleurgesteld om verschillende redenen. Morgen staan we weer vroeg op want we hebben afgesproken om een tempel in de bergen te gaan bezoeken.
