Marieke was een beetje ziek na de trek en had zich gisteren een beetje beter gehouden dan ze zich had gevoeld. Vandaag was het dus rustig aan doen en niet al te vreemd eten voor haar en veel slapen. Ze had later op de dag nog genoeg te doen om voorbereidingen te treffen voor haar bezoek aan Laos.
Mijn derde dag van de kookschool was niet zo goed als de tweede. Het beste gedeelte van vandaag was het bezoek aan een lokale markt. De leraar/kok vertelde over kruiden, specerijen en liet ons ingrediënten zien waar de meeste van ons van zouden griezelen.
Vreemde vissen en kikkers, we kennen allemaal een kip op het schone witte polystyreen schaaltje in de supermarkt maar om ze levend en daarna compleet ontmanteld te zien op de markt is wel wat anders.
Er is iets in mij aan het veranderen en ik weet niet of het goed of slecht is. Ik ga namelijk de oosterse meisjes steeds mooier vinden. Er verschijnt nu iets mysterieus achter deze kleine kwetsbare wezentjes. Als ik naar Naomi kijk dan krijg ik andere gevoelens dan eerst. Ik weet niet hoe ik het onder woorden moet brengen.
Vandaag had ik meer geluk met onze kleine Japanse, ik weet nu hoe ze heet en wat ze doet. De gesjeesde Hollander zat nu gelukkig achter een ander slachtoffer aan. Ze werkt namelijk op de public relations afdeling van “Disneyland Parijs”. Ik heb een oppervlakkige uitnodiging op zak om op de koffie te komen bij Micky en Minnie Mouse en misschien komt Goofy ook nog langs. We houden wel contact met elkaar en dat terwijl ik nog zeven maanden heb te gaan in Azië, er kan veel gebeuren in een half jaar.
Marieke kwam me aan het einde van de middag ophalen, ze was nog steeds een beetje ziek maar het werd toch wel heel gezellig met zijn allen. Ze wilde ook de avond niet voor ons verpesten en zo gingen we toch met zijn tweeën naar de schoonheidswedstrijd in het park. En wie verscheen daar in een strakke trainingsoutfit op een mountainbike? Naomi, het was een hemelse verschijning die mijn vuur alleen maar verder aanwakkerde.
De schoonheidswedstrijd stelde niet veel voor en ik kon de verschijning van die middag maar niet van mijn netvlies krijgen. Op weg terug naar ons guesthouse liepen we Brian en Simone weer tegen het lijf. We hadden een kort gesprek om de laatste ervaringen uit te wisselen en dan naar bed. Gelukkig had ik niet al te veel gedronken en de avances van Marieke deden mij niet zoveel. We spraken erover en kwamen tot een besluit om het maar zo te laten en te gaan slapen.
