Ik stapte om negen uur uit mijn bed en rekte mij eens flink uit. Ik had goed geslapen en wilde nu de stad gaan verkennen. Ik schakelde de airconditioning nog een keer aan en ging in mijn LP zitten lezen. Hier was best wat te doen. Snel gedouchte en onderweg.
Het viel me meteen op dat het weer ongelofelijk rustig was op straat. Het leek wel zondag, eh, het was ook zondag. Maar ik bedoel eigenlijk dat voor de moslims de vrijdag de heilige dag is en dan is zondag toch voor hen de dinsdag? Nou ja, het was gewoon rustig. Het ontbijt in het Ping café was niet slecht maar de combinatie van witte bonen in tomatensaus met de Maleise koffie maakte wel weer dat mijn spijsvertering werd versneld. Een korte blik in het toilet van het café was voldoende om te besluiten om terug te keren naar het hotel voor een grote boodschap. Ik slikte na deze ervaring weer twee antipoeppillen, er zat nu eenmaal niets anders op.
Naast het Ping café had ik Ping travels gezien en daar moest ik maar eens gaan informeren wat de mogelijkheden waren voor maandag. Er waren een paar dingen die ik wel wilde zien. Bij navraag bleek dat er weinig en om eerlijk te zijn eigenlijk niets voorhanden was. Het was nog te vroeg in het seizoen en er waren niet genoeg toeristen. Ze kon wel even bellen met een paar mensen of ze mij alleen mee wilde nemen als ik vier maal de prijs betaalde. Nee, laat maar. € 80,-- om een meer te zien is voor mij een beetje teveel. Misschien de volgende keer. Dus plotseling waren de mogelijkheden wel heel klein geworden. Een eiland zag ik ook al niet meer zitten, die ervaring met het strand in Cherating was genoeg geweest. Ik had ook helemaal geen zin om doelloos aan het strand te liggen, dat doe ik wel weer als ik in Thailand ben.
Ik liep een beetje doelloos door de stad, maakte een foto hier en daar en kocht een half witbrood met een blikje tonijn. De reden hiervoor weten jullie ondertussen wel. Ik bezocht de lokale markt, waar het trouwens ook erg rustig was, en liep wat door China town. Het meest gedenkwaardige wat ik vandaag deed is het kopen van een pet. Zo'n echte toeristen pet. Ik moest wel want mijn voorhoofd en neus zijn nu voor de vierde keer aan het vervellen in minder dan een maand. Na lang nadenken was ik eruit! Morgen zou ik mijn kamp opslaan in Kota Bharu, ik had hier niets meer om voor te blijven.
De avond bracht ik opnieuw door in het 2628 restaurant, twee koppen thee, een Mee Goreng en een paar biertjes. We keken de formule 1 race en twee voetbalwedstrijden. Er werd een beetje gegokt op de uitslagen en de eend in gembersaus smaakte voortreffelijk. Toen ik om een uur of elf nog trek had in een bordje patat moest de baas mij helaas teleurstellen. De patat was op, morgen weer. Ik kreeg wel de laatste frietjes gratis op een mini bordje. Er werd regelmatig “Satu Lagie” (nog een doelpunt) gezongen door de aanwezige klanten in het café. Een late bezoeker bracht mij netjes naar mijn hotel in het midden van de nacht. Morgen moet ik bijtijds op want ik ga met de bus van tien uur s’morgens.
