Zo, wat verstaan we onder een goede start? Een simpel antwoord, gewoon een start zonder al te grote problemen. En dat was precies wat vandaag gebeurde.
Ik heb niet zo goed geslapen vannacht, het is altijd de angst voor het verslapen en het missen van mijn vlucht. Ik was een paar keer opgestaan om te pissen en om een capsule te nemen tegen het brandend maagzuur. Ik ben weer pizza’s aan het eten voordat ik ga slapen, een slechte gewoonte.
De taxi was niet op tijd, toen hij vijftien minuten te laat was begon ik te twijvelen of ik misschien iets verkeerd had gedaan. Heb ik misschien de verkeerde tijd en/of datum doorgegeven? Na twintig minuten belde ik met Am en zij vertelde mij dat de taxi onderweg was, hij had een lekke band en dat was nu verholpen. Om precies te zijn was hij nog een paar minuten te vroeg. Net voor zeven uur reden we op de autosnelweg richting de luchthaven in Bangkok.
Het inchecken ging van een leien dakje en ik had zelfs nog tijd over om een boterham te grijpen. Ik had niet ontbeten omdat ik mij niet zo best voelde. Een sandwich met tonijn en een Coke Light gleden naar binnen en ik voelde mij meteen een stuk beter. Voordat ik het zelf doorhad zat ik in een spiksplinternieuwe Airbus A320. En dat maakte een groot verschil. Thai Air Asia, die op Singapore vliegt, maakt gebruik van Boeing 737 vliegtuigen. De originele Air Asia is nu bijna geheel overgeschakeld op Airbussen A320’s. Een mooi iets breder vliegtuig met veel meer ruimte. Ik zit er zelfs over na te denken om ze iets meer te gaan gebruiken in de toekomst.
Toen we de daling inzette naar het KLIA was het vliegtuig omgeven met dikke wolken. Dit zag er dus niet goed uit! Mogelijk veel turbulentie en regen, maar wat kon mij het ook schelen. Dit is Kuala Lumper en de regen ben je na een paar dagen toch weer vergeten.
De LCCT (Low Cost Carrier Terminal),
lees de “Air Asia Terminal” was mooi en schoon. Geen dure airconditioning of andere toeters en bellen, je loopt gewoon van het vliegtuig naar de ontvangsthal. Het overdekte wandelpad leek op een rij strandhuisjes uit de jaren twintig. De wel heel erg goedkope busservice van KLIA-LCCT naar KL Sentral was zo goed als het kon zijn. De Skybus was gemakkelijk te vinden en erg gemakkelijk in het gebruik. Een schone nieuwe bus bracht ons in iets meer dan een uur naar het hart van Kuala Lumpur.Snel de roltrap op en op zoek naar de kraam waar ze de kaartjes voor de Formule 1 race verkopen. Het viel mij meteen op dat de trein naar het circuit weer duurder was geworden. Het retour met de trein was nu twee keer zo duur als de toegangsprijs voor de race. Ik controleerde nog een paar andere dingen en kocht de kaartjes die ik op het oog had, RM 50 (€ 11,50) per persoon voor drie dagen toegang. Een Koopje!
Met de nieuwe plannen voor een F1 race in Singapore zou dit in de toekomst wel eens een superweek gaan worden met twee races binnen acht dagen in twee super hoofdsteden.
Mijn hotel was, zoals altijd, op mijn komst voorbereid en ik was om vier uur al weer op pad om wat inkopen te doen en een snelle hap bij McDonalds te eten.
De hamburger lag nog onaangeroerd op het dienblad toen buiten de regen met bakken uit de hemel kwam. Pluvius had de hemelsluizen opengezet zoals ik dat alleen maar in Kuala Lumpur heb gezien. Toen de regen enigszins was afgezwakt zette ik het op een gecontroleerde sprint terug naar mijn hotel om een uurtje te gaan liggen. Ik had weinig gedaan maar ik was toch kapot van de dag onderweg zijn.
Een klein diner in de Petronas Torens was mijn plan voor de avond. Langzaam zigzagde ik in het donker tussen de wolkenkrabbers door, en daar stonden ze in alle schoonheid. Het witte licht maakt ze alleen maar mooier, en ik vindt ze nog steeds de mooiste moderne architectuur die ik tot nu toe heb gezien. Twee koude biertjes in China Town en een korte wandeling naar mijn hotel waren de afsluiting van de eerste dag. Het was inderdaad “een goede start”.
