Chachoengsao (The Wish Hotel) 510), donderdag 2 november 2023
Ik had weer een fantastische nachtrust. Om tien over zes geniet ik van mijn eerste beker koffie op het balkon in de relatief koele lucht van de nacht. Ik geniet met volle teugen en nu we op de voorlaatste dag van onze korte rondreis zijn aangekomen ben ik ook al een beetje blij dat het allemaal goed is gegaan. Op een klein incident op de eerste dag en de gebroken bout na.
Vandaag staat er slechts 120 kilometer op de agenda. Dat is ongeveer drie uur in het zadel dus hebben we alle tijd om rustig in te pakken en onszelf in gereed te brengen voor het vertrek. Zodra ik Lyka rond acht uur heb gewekt loopt ze zingend door de kamer. Voor mij de bevestiging dat ze het rondreizen op de motor ook nog steeds heel leuk vind.
Het ontbijt is wel een klein probleem! We bevinden ons in het midden van niks zonder ook maar een 7-11 in de buurt. Het ontbijt dat in het restaurant van het hotel wordt geserveerd kan mij in ieder geval niet bekoren. De gebruikelijke rijstsoep, instant noedels en gebakken rijst. Ik moet er op mijn stalen ros op uit om iets van brood te gaan zoeken.
Ik rij een grote ronde rond het blok en kom uit bij de “Makro” die op dit relatief vroege tijdstip al open is. Binnen is het een drukte vanjewelste met inkopers van de vaste ingrediënten voor de restaurants en straattentjes.
Ik koop een half krentenbrood en een bakje met twee kaasbroodjes. Bij het afrekenen blijkt dat het tweede bakje kaasbroodjes gratis is. Ik haal snel een tweede bakje en bedank de cassière voor haar oplettendheid. Het nadeel is alleen dat ik nu veel teveel voor het ontbijt heb ingekocht! We eten allebei een bakje broodjes leeg en het smaakt ons uitstekend, zeker ook omdat ik de broodjes ook nog met enkele plakjes oude kaas heb belegd.We rijden nu richting Bangkok en dat is al snel te merken. Het wordt drukker op de weg, vooral vrachtwagens in alle formaten. De bebouwing staat dichter op elkaar en zijn ook meer fabrieken. De wegen worden breder en het verkeer verraderlijker. Ik moet heel goed opletten en kom bijna ogen te kort.
De eerste mogelijkheid om te pauzeren in de beschermende schaduw tegen de brandende zon is bij twee enorme beelden langs de weg. Een gouden Boeddha en een in het zilver uitgevoerde beeld van een monnik. Niet echt bijzonder maar toch wel heel erg welkom. Ik kan mijn hoofd even rust geven en mijn concentratie verlagen.Ik bestudeer de uitgezette route op mijn telefoon en kom al snel tot de conclusie dat ik deze route eigenlijk niet wil rijden. Ik ken Chachoengsao, en ook de omgeving, een beetje. Veel lelijke wegen leiden naar deze industriestad die in het midden van het wegenweb ligt. We hebben tijd genoeg vandaag dus maak ik weer een nieuwe route aan met een omweg over relatief rustige wegen. We hebben tenslotte tijd genoeg.
We rijden door het vruchtbare laagland, het stroomgebied van enkele rivieren die in honderdduizenden jaren een laag van vruchtbaar slib hebben afgezet. Hier is ook voldoende water aanwezig voor de rijstteelt. Links en rechts van ons zijn de rijstvelden al in gereedheid gebracht om te worden beplant. Thailand is een van grootste rijstexporteurs van de wereld. Rijstvelden zijn er dus geen uitzondering. Zelfs niet zo dicht bij Bangkok.
Deze pick-up zou in Nederland meteen van de weg worden gehaald! Hier in Thailand zijn dit geen bijzondere plaatjes.‘Er kan zeker nog wel wat meer bij!’, is de geldende Thaise wijsheid en mentaliteit! Het is heerlijk rustig op de weg en we rijden door kleine dorpjes waar de tijd nog stilstaat. Kippen snellen weg wanneer we in aantocht zijn en de honden blijven rustig midden op de weg, op het warme beton, liggen totdat we zijn gepasseerd.
Op de kaart van Google heb ik een foto van een grote “Ganesh” gezien. Het “Thao Maha Phrom Somjai Pong, Ganesha Park” in “Ong Yuen, Khlong Khuean” kunnen we niet zo maar voorbij rijden. Het enorme indrukwekkende beeld staat in een mooi park langs een rivier. Er zijn zelfs (Thaise) toeristen aanwezig en dat betekend dat het ook een belangrijke plaats moet zijn. Helaas laat de zon het niet toe om goede foto’s van de voorkant van het beeld te maken. Helaas, ik moet maar proberen om de volgende keer het beeld heel vroeg, of heel laat, op de dag te bezoeken.Het is een imposant beeld van opnieuw een “Ganesha” zoals het ook wel wordt genoemd. De overgang van het Thaise schrift naar het Romeinse schrift kent in Thailand vele variaties. Het is zelfs grappig dat binnen een paar honderd meter de bewegwijzeringsborden een naam van een stad in twee of drie verschillende spellingen bevatten.
We worden over de hoofdstraten door Chachoengsao geleid en ook hier weet ik na al die jaren precies waar we rijden. We rijden langs “Wat Sothon Wararam Worawihan”. Een iconische geheel zilveren tempel op de oever van de Bang Pakong rivier. Vroeger was dit altijd de eerste halte wanneer we met de motor op reis waren naar het noorden.
Het nieuwe “The Wish Hotel” ligt aan de rand van de stad en is omgeven door infrastructurele bouwprojecten. Nieuwe wegen, bruggen en fly-overs zover het ook reikt. Gelukkig horen geen geluiden van de bouwplaatsen. We worden soepel ingecheckt en de kamer op de vijfde verdieping is een verademing. Alles is spiksplinternieuw! We hebben het gevoel dat de bouwvakkers onze kamer een half uur geleden hebben verlaten.De kamer heeft nog wel enkele kinderziektes zoals schakelaars die niet werken en een airconditioning die niet op rubbers is bevestigd. Zodra de buitenunit aanslaat verspreid zich een zeer irritant geluid via de muren door de kamer. Dat wordt slapen zonder de airconditioning! Gelukkig is het hier ’s nachts maar 25 graden en dat is een heerlijke temperatuur om in te slapen.
Een ander groot probleem is de rioolgeur die uit de afvoeren in de badkamer omhoog komt. Van zwanenhalzen hebben ze hier wel gehoord maar ze worden gewoonweg niet toegepast omdat ze vaak verstoppen. De aanwezigheid van een schuifje aan de buitenkant van de badkamerdeur verraad meteen dat ze bekend zijn met het probleem. Klagen zal dus niet helpen. Deur dicht, schuifje er op, balkondeur en kamerdeur open, binnen enkele minuten is de nare geur voorlopig weer verdwenen.
Het balkon is een juweeltje met een heerlijk uitzicht en een verfrissend briesje.Tijd om een stukje te schrijven en een biertje te drinken.
Ook deze dag komt aan haar bekende einde. Een paar biertjes gevolgd door een maaltijd in een lokaal restaurant. We hoeven niet ver want direct naast de bouwplaats is zo’n typisch Thais restaurant. We zijn niet zo ver meer van de zee dus Lyka kiest voor de gebakken rijst met garnalen terwijl ik toch maar weer kies voor de Pad Krapow Moo met een omelet. Een perfect einde aan een mooie dag.
