Frankrijk: Slecht bier!

Beaupuy (Bij de Jeu de Boules Club), vrijdag 30 november 2018

Dag vijftien! Vanzelfsprekend is ons budget in alle opwinding ruim overschreden. Toch zijn er ook goede dingen te melden. De lichamelijke en geestelijke rust is voor negentig procent in mij terug gekeerd. Ondanks dat de gemeente Zaltbommel mijn vragen als een minderbegaafde beantwoord voel ik me rustig. Wanneer ambtenaren van de Gemeente Zaltbommel zo verschrikkelijk dom zijn dan bevestigd dat meer dan dat het ontkent.
Opgebakken oud brood als ontbijt met zoet beleg, sterke koffie en een tweede dag achterstand in mijn verhalen. Een verhaal per week achterlopen is eigenlijk teveel! Gelukkig heb ik een goede reden. De twee achterlopende verhalen gaan over zeer indrukwekkende gebeurtenissen uit de tweede wereldoorlog. Tijdens onze eerste echte rustdagen in Spanje gaan we zeker een en misschien wel alle twee deze verhalen inlopen.
We gaan vandaag dus verder richting het zuiden! Drie honderd en tien kilometer naar Lourdes waar je op zondag niet wil zijn! Dan is het daar veel te druk met de heilige mis! Dus heb ik drie etappes gepland met hopelijk een en wellicht twee kerstmarkten. Voor enige opwinding en foto’s moeten we goed om ons heen kijken! Er is helemaal niets gepland het komende weekend! We laten alles over aan het toeval.

Dat de Fransen als gekken rijden weet iedereen. Een Franse auto zonder deuken of krassen is net zo moeilijk te vinden als een maagd van vijf en zestig! De chauffeur van deze Audi nam de rotonde iets te snel of had wat teveel van de lokale wijnen geproefd!

Dan gaan we verder, en ook van die verschrikkelijke doorgaande weg af waar vrachtwagens “de Oude Dame” op gang lijken te willen duwen! In Pomport is er een schitterend plaatsje naast het buitendienst zijnde gemeentehuis! Twee heerlijke broodjes uit de Lidl bakkerij zijn onze lunch gevolgd door wat fruit. We zijn op verzoek van Lyka “aan de lijn” want in de eerste twee weken hebben we heel erg Bourgondisch geleefd. De lokale en Franse delicatessen smaken ons goed en gelukkig gaat mijn korte broek nog zonder problemen dicht.

Tegenover de parkeerplaats staat een monument met een bronzen kruis met Jezus er aan. Alleen deze Jezus is gewond aan zijn linkerbeen. Onbewust vraag ik mezelf af of dit misschien schade is uit de 2e wereldoorlog.

Ondanks het vroege tijdstip, het is iets over twee, vinden we het genoeg voor vandaag. Via een app op de iPhone vinden we een heel mooi plaatsje aan je water. Dat het hier vanavond rustig zal zijn lijkt me duidelijk!

Na een uurtje te hebben gelezen trek ik mijn kleren aan en ga een wandeling rond het meertje maken. Even uit het zicht van elkaar werkt heel verfrissend! De wolken en de zon spelen een mooi schaduwspel met elkaar. Ondanks de dikke druppels die af en toe vallen geniet ik van de wandeling. Voldaan klim ik de camper in en maak een mok hete thee. De zoete broodjes smaken heerlijk.

Als avondmenu hebben we vanavond gestoofde kopkluifjes met rijst en een restje groenten. Dan wordt het tijd voor Nederlandse TV! Het is de laatste dag van de maand dus alle data mag op! Morgen rustig op gang komen en verder richting Lourdes.
Tijdens “Veronica Inside” verbaas ik me over de kwaliteit van het Franse bier! Man, wat is dat slecht! Ik heb al enkele merken geprobeerd maar de halve liters van de Lidl zijn nog het minst slecht. De zware, veelal buitenlandse, abdijbieren zijn daartegen van een prima kwaliteit. Maar een hele avond van die 7% bieren drinken geeft een slechte ochtend. En dat willen we nu ook weer niet! Lyka slaapt al als een roosje wanneer ik deze foto van de tafel maak. Welterusten!

Frankrijk: Rijden met een doel

Blonde (Naast de gefortificeerde kerk), woensdag 28 november 2018

Op deze zonnige ochtend slaapt de vrouw van de plaatselijke bakker waarschijnlijk nog. De bakker zelf is aardig verbaasd over de buitenlander die op dit vroege tijdstip een baguette komt kopen. € 0,95 is goed te doen voor een vers knapperig brood en je houdt er ook nog eens de plaatselijke buurtwinkels mee in leven. Het klinkt tegenstrijdig maar we komen ook graag bij de Lidl ondanks dat lokale bakkers en slagers onze voorkeur hebben.
Na het ontbijt gaan we weer richting het zuiden. Hier in het hart van Frankrijk wordt het al een beetje zachter en ik kruip achter het stuur van “de Oude Dame” zonder mijn fleece jack. De motor snort en wij rollen over de lege mooie Franse provinciale wegen. Protesterende gele hesjes hebben we al in dagen niet meer gezien dus we gaan ervan uit dat we die ook niet meer zullen tegenkomen.

Op de GPS zien we dat Chauvigny is gezegend met een Lidl dus verlaten we na het “Château de Touffou” onze route en gaan op zoek naar de Lidl. Zodra we het industrieterrein/winkelgebied oprijden zien we tegenover de Lidl een enorme “Intermarché”. We kijken elkaar aan en ik rijd zonder een woord te zeggen de lege parkeerplaats op.

En inderdaad! Naast de supermarkt staan de machines waar we naar hebben uitgekeken. Woensdag is vandaag geen gehaktdag maar wasdag. Naast de kleine wasmachine staat een vrouw van middelbare leeftijd het einde van haar sigaret te zoeken. Ze zuigt aan het tabak staafje alsof haar leven er van afhangt. Het leven zal hier waarschijnlijk niet gemakkelijk zijn want ze ziet er gehavend en uitgeleefd uit. De volksvrouw is er niet minder vriendelijk om! In de laatste minuten van haar wasprogramma geeft ze mij in plat Frans de aanwijzingen hoe we de machines moeten instellen en bedienen. Ik versta haar maar half en knik vriendelijk, het is voor haar voldoende, haar dag kan niet meer kapot.
Terwijl Lyka onze vuile was in de camper bij elkaar zoekt hou ik de kleine wasmachine “bezet”, ik voel me als een Duitser op het Scheveningse strand. De kleine wastrommel is dus ècht te klein en al snel schakelen we over op de grote wasmachine. Achttien kilogram voor acht euro. Lyka twijfelt bij het zien van de prijs maar het is niet anders, we geraken zo langzamerhand door onze schone kleren heen. Voor de tweede keer werkt mijn VISA-kaart niet in een Franse machine. Gelukkig heb al altijd een flinke voorraad euromunten in het bakje op mijn dashboard. Ze zijn eigenlijk voor parkeergeld maar ik kan me niet herinneren dat ik voor parkeren heb betaald.
Terwijl de was het programma draait, vijf en veertig minuten, maak ik van de mogelijkheid gebruik om de Lidl met een bezoek te vereren terwijl Lyka een oogje op onze kleren houd. Het kerstseizoen is hier in Frankrijk ook aangebroken en dat betekend dat alle speciale bieren in de aanbieding gaan. Er worden dagelijkse boodschappen ingekocht maar ook een stevige voorraad heerlijke abdijbieren waar wij er al een paar van hebben geproefd in de afgelopen dagen.

Richting “Oradour-sur-Glane” passeren we meer dan een dozijn kerkdorpen waar we op een van die pleintjes voor de kerk wat eten. Deze keer blijft de deur open en is de kachel uit. De temperaturen beginnen overdag op te lopen en we merken dat we dichterbij Spanje komen.

Onder het rijden krijg ik het gevoel dat we nog minimaal een, hopelijk culturele, attractie moeten bezoeken. Dan doemen er twee dampende koeltorens op aan de horizon. Een Franse kerncentrale die co2 neutraal is? Ik weet het niet maar ik denk dat kernenergie dè oplossing is voor het energie probleem. De wereld staat voor verschillende dilemma’s! De politiek moet dat gaan oplossen maar die zijn als een tandloze haai. Voor mij, ik voel geen enkele angst en zou hier zonder probleem kunnen wonen. Alles is beter dan die mooie (heuvel)landschappen vol met witte windmolens.      

Een bruin bord wijst ons de weg naar “Nécropole Mérovingienne”, een begraafplaats die in de 4e eeuw, rond 340 AD in gebruik is genomen. Allemaal heel indrukwekkend! Wat waren de mensen vroeger toch klein. De oude kapel neemt een prominente plaats in. Hoeveel doden zouden hier naar binnen en naar buiten zijn gedragen? In die tijd was vijftig jaar oud al heel erg oud! Erg interessant en mijn dag kan al niet meer kapot!

Op de GPS zoek ik naar een dorp binnen tijdbereik waar we kunnen overnachten. De keuze valt op “Blonde” gelijk aan enkele bieren die ik vroeger op de dag heb gekocht. Op een pleintje voor de gefortificeerde kerk zijn nog enkele plaatsjes vrij. We staan redelijk vlak dus het kan wel voor een nachtje. Een korte wandeling rond de kerk verteld me dat er naast de parkeerplaats een bakker zit voor vers brood, enkele minuten lopen staat een grote afvalcontainer en onder het plein is een schoon toilet. Er is zelfs een paal met elektriciteitsaansluitingen maar die laat ik maar voor wat ze zijn. We redden het vanavond wel met de accu en morgenavond staan we weer op de camping. Er blijkt namelijk drie honderd kilometer campingloos gebied te liggen tussen onze beoogde slaapplaats op de camping en Lourdes, onze volgende bestemming.

We beginnen vanavond aan de pakjes Koreaanse noedelsoep die we van huis hebben meegebracht. Met groente en kipkluifjes is het een heerlijke en gezonde maaltijd. Daarna is er nog voetbal op tv maar daar hoef ik het niet over te hebben! Morgen moet weer een dag met een droevig historisch hoogtepunt worden.

Frankrijk: Verboden voor Campers!

Availles-en-Châtellerault (Bij het sportpark), dinsdag 27 november 2018

Zo’n nachtje op de camping heeft toch wel zijn charmes! Ik slaap gewoon beter omdat mijn onderbewustzijn minder alert hoeft te zijn, voor mijn gevoel dan. Afgebakken baguette met abrikozen confiture en appelstroop. Zwarte koffie en een laatste bezoek aan een full size toilet, het is en blijft behelpen op zo’n klein potje in de camper.
Dan gaan we rijden en voor vandaag, 85% kans op regen heb ik gekozen voor een route langs de Loire die ons via de “l’Abbaye Royale de Fontevraud“ naar het Nationale Monument “Oradour-sur-Glane” brengt. Hoewel we redelijk vroeg zijn slaan ons boodschappen en het tanken van LPG-gas het schema in de war. Ongemerkt neemt het allemaal veel meer tijd dan we hebben verwacht.

Na een stevig stuk rijden langs de rivier drinken thee op een mooie parkeerplaats naast de Loire. Wat schetst onze verbazing, er staat nog een schitterende oude Hymer camper met Nederlandse kentekenplaten. We hebben elkaar opgemerkt! Na een kort gesprek met de bewoners, die ook op weg zijn naar Spanje, drink ik met Lyka thee en stel ik voor dat we bij de abdij onze broodjes voor de lunch eten. Laat die abdij nu een stuk verder zijn dan gedacht!  Niet in kilometers maar in tijd. De Garmin leid ons over smalle asfalt stroken die niet zouden misstaan in Parijs-Roubaix!

Wanneer we dan eindelijk in “Fontevraud-l’Abbaye” arriveren blijkt de hele omgeving rond de abdij verboden voor campers. Eigenwijs als ik ben doe ik een tweede, en derde, poging via een andere toegangsweg maar ook hier rijden we tegen de verbodsborden aan. Dat laatste verbodsbord is anders dan de anderen, heel erg klein en haast onleesbaar! Een echte geldmachine voor toeristen met campers die dit verbodsbordje niet hebben opgemerkt.
Er zit dus niets anders op dan verder te rijden! Bij de eerste de beste picknick plaats langs een doorgaande weg verscheuren we de broodjes als hongerige roofdieren! Het loopt al tegen twee uur in de middag en het is al een hele tijd geleden dat we hebben ontbeten!
Dan gaat de voet op het gaspedaal en we proberen zo ver als mogelijk naar het zuiden de rijden. Alles wat we vandaag onder onze wielen door laten glijden hoeven we morgen niet meer te rijden. Toch valt dat ook nog eens tegen op de smalle binnenwegen van het Franse platteland! Niet dat het mij wat uitmaakt want we zijn op reis dus waar we slapen is niet zo heel erg belangrijk. Vanavond speelt AJAX haar uitwedstrijd in Athene tegen AEK en die wil ik voor geen goud missen. Een goede rustige parkeerplaats in een dorp met een prima 3G ontvangst is voor vandaag een absolute must!

Zo komen we naast het sportveld in “Availles-en-Châtellerault” terecht. Een prima plaatsje met de warme bakker net om de hoek. Laat die bakker nu ook nog eens lokale cider verkopen. € 1,90 voor een grote fles van 75 cl is toch lachen? Na een korte sessie op het internet, KPN bevalt me met de dag beter, begin ik snel aan het avondeten. Om zeven uur wil ik achter de iPad zitten en voetbal kijken!

De varkenskarbonade met bloemkool en gebakken aardappelen smaakt beter dan ooit. Het is een heerlijke voetbalavond geweest wanneer ik in bed kruip. Morgen weer verder naar onze volgende bestemming.

Frankrijk: Weinig te melden

Rochefort sur Loire (Camping Les Plages de Loire), maandag 26 november 2018

Dit is dus een van die dagen dat we weinig te melden hebben. We rijden wat, we eten wat, we plannen wat en zijn op weg naar een camping om ons te douchen en de was te doen.

Zoals verwacht is het een heerlijk plaatsje hier. Heel erg rustig en ook mooi! Om half negen loop ik even naar buiten om de motor van “de Oude Dame” te laten warmdraaien.

Ik geniet van het uitzicht en wat ik zie kan me ook bekoren. Mist hangt in de vallei en door de dunne mistlaag zie ik een blauwe lucht zonder wolken. Het is een heldere nacht geweest en het weer is dus het tegenovergestelde van wat er is voorspeld en wat we hebben verwacht. Het zou wel eens een mooie zonnige dag kunnen worden.
We laten Bretagne voor wat het is en gaan weer naar het oosten, landinwaarts. In de winter zijn er maar weinig campings geopend dus moeten we onze route goed plannen. We willen geen kilometers vreten als een vrachtwagenchauffeur maar we willen ook niet na twintig kilometer rijden de hele dag op een camping staan!

Naast een kunstmatig meer genieten we van onze lunch. Lidl is ondertussen weer bezocht en de voorraad is weer voor een dag aangevuld. Daarna sukkelen we op ons gemak richting “Rochefort sur Loire” waar “Camping Les Plages de Loire” ons doel voor vandaag is. Vanochtend heb ik ze gebeld of ze open zijn en dat blijkt dus ook het geval te zijn.
Bij aankomst is er ook een kleine tegenslag! De wasmachines en wasdrogers zijn wegens onderhoud niet beschikbaar. Voor € 15,- p/n had ik wel wat meer verwacht. Maar ja, de volgende keer wanneer ik telefoneer dus ook naar de wasmogelijkheden vragen!

Zodra de camper stil staat gaan we aan “de Paal”, campertaal dat betekend dat de camper aan het elektriciteitsnetwerk van de camping wordt aangesloten, en gaan we op zoek naar de douche. Ook deze douche heeft nukken en is niet perfect maar alles is honderd procent beter dan de douches van onze laatste halteplaats. Er hoeft om de dertig seconden geen knop te worden ingedrukt en de temperatuur van het water is goed te regelen. Gewassen en geschoren zitten we al vroeg in de camper onze eigen dingen te doen.

Het koelvak van de koelkast in de camper raakt bijna leeg want de laatste varkenshaas gebruik ik om saté te maken. Samen met Bami Goreng en een gebakken ei is het voor ons een heerlijke maaltijd.
Veronica Inside op de iPad met een koud biertje binnen handbereik en de avond is zo om. Van nieuwsuur kan ik alleen maar treurig en droevig worden! Allemaal gezeur om te verhullen dat er nog veel serieuze problemen in Nederland moeten worden opgelost. Allemaal rookgordijnen en maatregelen om de vrijheid van een ander individu in te perken en te beperken.
‘Vrijheid! Blijheid!’, denk ik dan maar in de camper.
Wat ben ik blij dat ik nu leef en niet over vijftig jaar! Voor mijn gevoel gaan we naar een gereguleerde totalitaire samenleving waar het individu totaal ondergeschikt word aan de staat! 1984 hebben ze niet gehaald maar in 2084 zal het boek van “George Orwell” waarschijnlijk nergens meer te verkrijgen zijn.

Frankrijk: Regen

Tréhorenteuc (Op de parkeerplaats net buiten het dorp), zondag 25 november 2018

De beloofde regen is gearriveerd. Vanaf zeven uur, het moment dat mijn wekker voor de eerste keer afloopt, horen we de druppels op het dak. Ik draai me nog maar eens om en wacht tot de wekker voor de tweede keer afloopt. Acht uur is een prima tijd om met dit slechte weer op te staan!
Pissen, ketel op het gas, gordijnen open en tot mijn grote verbazing kijk ik tegen een grote witte camper aan die ik de afgelopen nacht absoluut niet heb gehoord. Ik slaap dus goed in de alkoof boven de cabine!

Op Buienradar zie ik het wolkendek rondjes draaien over Normandië! Na het geluk dat we gisteren hebben gehad is het vandaag een dag rijden richting het zuiden. Daar schijnt de zon hoewel er ook lage temperaturen zijn. Ik hoop dat we voor de sneeuw over de Pyreneeën geraken. Eenmaal in Spanje kunnen we zelf kiezen welke kant we opgaan.

Vanuit de cabine aanschouwen we het natgeregende landschap van Bretagne. We zijn alweer een streek verder naar het zuiden. Bretagne is een mooi en oud landschap, dat is te zien en te voelen. Overal staan loofbomen in hun oranjebruine tooien en een verdwaalde dennenboom valt op door zijn donkergroene naalden. Het is een magische omgeving.
Overal op de akkers staan nog gewassen die geoogst moeten worden. Het is zondag en het is heel rustig op de weg dus rijden we in eenzaamheid naar het zuiden, de grote steden vermijdend. Op de Nederlandse radio horen we dat de Franse regering de protesten in de kiem wil gaan smoren. Is dat nog wel mogelijk? Ik krijg het gevoel dat de mensen hier het zat zijn om te worden uitgeknepen en er niets voor terug krijgen.
We passeren een Carrefour met een uitnodigende brandstofprijs, € 1,44 voor een liter diesel is in Frankrijk na de accijnsverhoging een koopje. Ik maak van de mogelijkheid gebruik om nog even snel verse olijven te kopen. De enorme supermarkt is leeg, er is geen levende ziel te bekennen en de goed gevulde koeling en stapels verse groenten lijken haast surrealistisch in de lege grote supermarkt. Er blijft nog een verpakking “wokgroenten” aan mijn handen kleven voor de maaltijd van morgen. Het is voor de eerste keer dat ik zoiets zie dus dat gaan we proberen. Het kan maar gekocht zijn!

We rijden en rijden totdat we aan het einde van een doodlopende weg een mooie parkeerplaats voor de lunch vinden. Uit het WOMO-boekje want dat heb ik ondertussen opgediept en we gaan nu een stukje route rijden. Niet dat het wat uitmaakt maar je hebt in ieder geval wel een idee over wat er zo allemaal om je heen te zien is.

In Tréhorenteuc vinden we het genoeg voor vandaag! Elke dag rijden begint een beetje te vervelen en een vrije middag is best wel fijn! Op de eerste de beste lege parkeerplaats parkeer ik “de Oude Dame” met haar neus naar de weg. Even tijd voor mezelf! Dik aangekleed en bewapend met mijn camera ga ik een stukje wandelen in het kleine kerkdorp.  

Frankrijk, en vooral het platteland, is erg fotogeniek. Wat denken jullie van die eeuwenoude bewoonde huizen? Hier zou je toch ook wel willen wonen?          

Enkele stappen verder kom ik bij de dorpskerk die wijd in de omgeving bekend staat om haar gebrandschilderde ramen. Ergens heb ik gelezen dat de Bretonse kruisvaarders hier gingen bidden voordat ze aan hun lange tocht naar het heilige land begonnen. Ik heb het stukje tekst niet meer terug kunnen vinden, dus moet ik de waarheid deze keer in het midden laten.
Mijn korte wandeling heeft me ook geleerd dat er een stukje verderop een tweede parkeerplaats is die het startpunt is voor een wandeling naar de "l'Arbre d’Or”, de gouden boom. We zijn namelijk in het land van Merlijn de tovenaar en Sir Lancelot de onbevreesde ridder die vliegende draken met zijn zwaard bevocht.
We hebben lang genoeg op onze krenten gezeten en een wandeling met een doel is weer welkom. De camper wordt verkast naar de veel drukkere parkeerplaats. Deze zal vannacht ook wel leeg zijn en we staan een stuk verder van de weg. Het lawaai van het langskomende verkeer zal hier zeker minder zijn. We kleden ons opnieuw aan gaan op stap.

We hoeven niet zo ver te lopen om bij de gouden boom te komen. Helaas is het pad verderop moeilijk begaanbaar dus houden we het bij een bezoek aan de gouden boom. Bij terugkomst genieten we nog van een beker hete thee en terwijl de kachel zachtjes snort kijk ik wat Nederlands voetbal op de iPad. Wat is er in twee jaar, sinds onze vorige reis naar Spanje, toch alweer veel veranderd!

Het was in ieder geval weer een mooie dag vandaag, dat hadden vanochtend in de regen niet kunnen bedenken! Een Hollandse maaltijd van bloemkool met verse worst maakt het feest compleet. Morgen is het alweer maandag en gaan we op zoek naar een camping waar we de was kunnen draaien. De wasmand begint zo langzaam uit te puilen!

Voordat ik nog een naar NOS Studio Voetbal ga kijken maak ik nog even een kaartje om te zien hoe onze route tot nu toe is gereden.