De cirkel is weer rond wanneer ik om zeven uur ontwaak op mijn kamer in het “Boxing Roo Hotel”. De waterkoker is al klaar wanneer van het toilet terugkeer. De eerste kop oploskoffie van de dag is een feit. Donderdag, een dag dat ik niet veel te doen heb. Na 21 nachten en 2084 Km ben ik weer terug in de mij zo bekende kamer.
Vanzelfsprekend kijk ik uit naar het westerse ontbijt met een broodje ham en een broodje kaas, met veel koffie, helaas oploskoffie.
In Thailand is het al op 15 februari Chinees nieuwjaar. Op weg naar de “Friendschip supermarkt” zie ik diverse tafels gevuld met giften voor de geesten van de voorouders zodat die niets in de hemel tekort komen. Het is en blijft een schitterend gezicht maar toch wel vreemd dat het hier in Thailand een dag eerder wordt gevierd.
Er ligt zelfs een geroosterd speenvarken! Ik ben benieuwd wat er met al dat eten gaat gebeuren. Normaal gesproken laten de Thai het achter voor de zwerfhonden en wilde katten.
Op de terugweg verbaas ik me opnieuw over een Pattayaans fenomeen waar ik al twee decennia bekend mee ben. Oude kale eenzame mannen zitten om kwart over negen in de ochtend al aan grote flessen Chang bier te lurken. Een prima recept voor een ramp en een doorn in de ogen van de Thaise regering, zowel landelijk als lokaal.
Pattaya, iedereen haat het òf houdt ervan op zijn eigen manier. Ik hou van Pattaya ondanks haar donkere zijde die weer veel andere liefhebbers kent. Wat ik het meest liefheb in Pattaya? Dat is heel eenvoudig voor mensen die mij beter kennen!
Ik hou van het eten! In Pattaya staan vele verschillende keukens uit de hele wereld tot je beschikking. En haast allemaal goed van kwaliteit en ook nog eens redelijk geprijsd. Je moet er nu eenmaal van houden! En dan geef ik me ook over aan een paar koude bieren, € 0,75 per flesje valt toch mee te leven?
