Inclusief ontbijt! En dat is mooi meegenomen! Op het moment dat ik het restaurant betreed zie ik meteen dat het nog wat stroef gaat. Het is allemaal nieuw en het pas aangenomen personeel moet zelf ook nog wennen. Zo is bijvoorbeeld de looprichting van het ontbijtbuffet verkeerd, begint niet direct aan de deur maar je moet eerst een ronde door het restaurant maken, en de boter is van die kanariegele aangezoete Thaise rotzooi! Terwijl die kleine pakjes roomboter niet zo heel duur zijn.
Ze willen het wel leren en ik weet zeker dat het over een paar weken veel beter gaat. De gebakken rijst en rijstsoep laat ik maar voor wat het is. Best lekker maar niet op de nuchtere maag! Ik vul mijn bord met een paar dingen die ik wel lust en het is meer vullen met brandstof dan genieten van het werk van de kok. Ook die heeft nog veel te leren!
Wanneer ik buiten kom, om de bagage op mijn motor te bevestigen, slaat de angst me om het hart. Achter me kookt er al vroeg een flinke storm in de snelkoker. De lucht is loodgrijs met uitschieters naar het zwart. De receptioniste van de dagploeg komt naar buiten met 60 baht in haar hand met de mededeling dat ik gisteren teveel heb betaald. Het is 690 baht in plaats van 750 baht in de maand december! Met dank neem ik het geld aan en kijk in de richting waar ik straks heen ga. De lucht is duidelijk lichter dan achter me dus laat ik maar opschieten voordat de regen me inhaalt.
Een uur later is de lucht voor me stralend blauw terwijl achter me de donkere wolken nog steeds weinig goeds voorspellen. In een mooie baai maak ik wat foto’s. Bungalows vanaf 1.600 baht en geen een toerist op het strand, en dat op tweede kerstdag. Het is toch hoogseizoen? Water zo groen als erwtensoep van de algen maar dat is misschien maar tijdelijk.
Voorbij Surat Thani wordt het voor me nu ook donker en dat is tegen alle verwachtingen in! Na gisteren had ik echt verwacht dat de kans op regen nu wel nihil was. Een harde wind staat recht van voren en ik zing “de eenzame fietser” van Boudewijn de Groot uit volle borst. De wind jaagt donkere wolken in mijn richting en ik weet zeker dat het daar voor me regent. Voor een moment zakt de moed me in de nog droge schoenen.
De wind wakkert aan tot een frisse, zelfs gure, wind en ik moet mijn fleece aantrekken om een beetje comfortabel te rijden. Hier en daar een spetter op mijn gezicht maar tot echte regen komt het gelukkig nog steeds niet.
En dan wordt het weer zelfs weer beter! Het lijkt er op dat ik al het geluk van de wereld heb gehad dat ik niet in de grond ben geregend. Het wordt zelf nog beter! Een vijfentwintig kilometer voor Chumphon wordt de lucht weer blauw zoals ik het graag zie. De fleece kan weer uit en het laatste stukje is een makkie.
Bij het eerste hotel is het meteen raak. Het “Suriwong Hotel” biedt me precies wat ik voor die 320 baht (€ 7,05) verwacht. Het is niet al te luxe en een beetje lawaaierig maar ik weet zeker dat ik later op de avond zeker, al dan niet met oordoppen, zal slapen.
Op de avondmarkt doe ik me te goed aan Thaise gebakken rijstnoedels (Pad Thai) en een omelet met mosselen en andere zeevruchten, een complete maaltijd voor 60 baht zodat er ook nog wat geld overblijft voor een ijsje!
Nu nog wat aan mijn verhalen en foto’s werken en morgen hoop ik op een relatief gemakkelijke dag.
Pattaya - Bang Tabun Ok - Ban Khut - Ranong - Krabi - Satun - Taiping - Malacca - Ipoh - Kota Bharu - Nahkon Si Thammarat - Chumphon - 3.818 + 449 = 4.267 Km
