Ik voelde me nog steeds vermoeid toen ik vanochtend om acht uur door de vuilniswagen op de parkeerplaats van het hotel werd gewekt. Ik vond het niet erg want ik had een drukke dag voor de boeg. Ik had zo’n drukke dag volgens mijn agenda dat ik tijdens mijn eerste kopje koffie op de kamer er aan twijfelde of het wel mogelijk was om alles te doen wat ik gepland had.
Er is maar één manier om dit uit te vinden en dat is door er gewoon aan te beginnen. Na mijn gebruikelijke MacDonald’s ontbijt om de hoek van het hotel slenterde ik langzaam richting het “Pudu Plaza” waar “YL-Camera” is gevestigd. De eerste opdracht was het laten reinigen van de sensor van mijn camera en even navragen over de lubberende rubber ring van mijn Nikkor 24-70mm f2.8 lens.
Alvin reinigde de sensor en de rubber ring vervang ik zelf wel wanneer dat nodig mocht zijn. Ik gebruik met veel plezier mijn Nikon D700 en ik hoop dat jullie het ook leuk vinden om naar mijn foto’s te kijken. Mijn pakket lenzen in zo ondertussen wel compleet maar een verhaal van mijn vriendin Cynthia Hein over een Fisheye lens dat ze had gekocht maakte me wel nieuwsgierig. Ik schiet nu eenmaal graag een beetje andere foto’s en nadat ik de website van “Ken Rockwell”, een fotoguru uit Amerika, had gelezen stond ik ervoor open om zo’n lens eens te proberen. Ze zijn niet goedkoop maar zolang ik er van overtuigd ben dat ik hem gebruik én er mooie foto’s mee maak is het een goede investering. Nadat ik een paar foto’s had gemaakt en mezelf ervan overtuigd had dat het een vroeg verjaardag’s cadeau was ging ik naar beneden om het geld te wisselen.
In de deuropening liep ik mijn vriend Chan Kok Kuen tegen het lijf, vanaf nu noem ik hem KK (zoals al zijn vrienden hem noemen). Ik moet bekennen dat het vreemd is om iemand persoonlijk te ontmoeten waarmee ik alleen via “Facebook” contact heb gehad. Maar het is nog vreemder als blijkt dat je het gevoel hebt dat je al jaren met die persoon bevriend bent.
Met een Nikon 16mm f2.8 fisheye in mijn tas en een nieuwe vriend aan mijn zijde gingen we op pad om natuurlijk wat foto’s te schieten. Via de “Pasar Chow Kit” kwamen we in het KLCC terecht waar we bij het “Madam Kwan's” een heerlijke “Nasi Bojari” aten. Overheerlijk is een betere beschrijving!
Meer foto’s en een korte rit naar “Batu Caves” waar de camera meteen weer aan het werk werd gezet. Als oude vrienden kletsten we elkaar de oren van het hoofd met veel gelach en plezier. De dag was omgevlogen en we spraken af om elkaar weer in oktober te ontmoeten.
Nadat ik snel gedoucht en omgekleed had ging ik weer op pad om eten en te fotograferen. Ik wist nog geen acht uur later al voor honderd procent zeker dat ik de lens een fantastische aankoop vond.
Er was helaas ook slecht nieuws vandaag. Mijn goede en oude vriend Mr. Lee uit Chinatown is gestopt met het werk. Het werd allemaal teveel voor hem en dat is te begrijpen want hij is nu bijna zeventig jaar oud. Ik zal hem missen en ik hoop hem toch nog een keertje ‘s middags te zien als ik in oktober weer in Kuala Lumpur ben.
Nog een paar plaatjes met de Nikkor 16mm f2.8 fisheye gemaakt.
