De veranderingen aan de route van
gisteren maakte dat we vandaag langs het huis van een goede vriend gingen. Jack was er drie dagen geleden nog geweest maar ze waren toch weer blij om ons te zien. Voor de vrouw van John was het helemaal een verrassing dat Jielus er ook nog eens bij was. Ze kon haar blijdschap niet op en danste door de hele keuken.Terwijl John een paar Bacon and Cheese sandwiches voor ons maakte was zijn vrouw bezig om haar Isaan voedsel te bereiden. En geloof me, dat is niet voor mensen met een zwakke maag. Alles wat oneetbaar was van de Thaise avondmaaltijd van gisteren verdween in een aardewerk kom en werd flink platgestampt met een houten knuppel. Wat water erbij en de sappen met de smaak verdwenen in een pan waar later weer andere groenten bij gingen.
Na twee flesjes sodawater namen we weer afscheid en gingen verder. Onze volgende stop was nu wel Phimai, niet om te slapen maar om wat te eten. Het rommelde een beetje in mijn maag maar dat komt wel vaker voor in de tropen. Onze westerse lichamen zijn niet zo gewend aan die temperaturen en de verschillende pittige gerechten. Onderweg was het opnieuw mooi en het was vertederend om te zien hoe een klein meisje naar ons keek en toen in haarzelf zei: ‘Falang’ (Buitenlander). Wij konden het natuurlijk niet horen maar we zagen wel haar kleine mondje bewegen en konden het van haar lippen aflezen.
De lunch was uitstekend en in een restaurant waar ik elf jaar geleden alweer voor het eerst kwam. Natuurlijk herkenden ze me niet maar dat deed niets af aan de ervaring. Een kort bezoek aan het toilet kondigde slecht weer aan!
Buriram is niet echt een bruisende stad en na aankomst was elk hotel waar we naar zochten of gesloten of onvindbaar! Na een lange tijd zoeken kwamen we bij het Ploy Resort terecht en dat bleek een pareltje voor de 540 Baht per nacht. We zouden namelijk twee nachten blijven omdat er morgen een culturele dag gepland stond.
Eerst douchen en dan op weg naar een restaurant. En dat bleek net zo moeilijk als een hotel! Deze slapende steden in een verre uithoek van Thailand zijn vaak al om negen uur uitgestorven. Het “International Bar en Restaurant” kwam als geroepen! Fish & Chips met een biertje erbij en golf op de TV. Mooier kan het niet!
Wegens de regen bleven we langer dan gepland en om half twaalf gingen we weer op ons hotel aan. Onderweg liep de druk in mijn darmen flink op en de darmkrampen namen nu vormen aan dat ze echt onplezierig werden. Voor het slapen gaan nog even naar het toilet! En nu was het echt mis! Zonder in de onplezierige details te treden wist ik dat het goed fout zat. Laten we maar hopen dat het morgen allemaal weer beter is!
