Hang Kee stond zoals altijd een paar minuten vroeger dan afgesproken op mijn deur te kloppen. Het was alweer onze laatste dag in Bangkok. Met meer kater dan me lief was probeerde ik de enige boterham met een gebakken ei naar binnen te werken. Zelfs de kop koffie smaakte me niet.
Hang Kee leeft zorgeloos en vindt alles goed. Gisteren hebben we een filosofisch gesprek gehad over “de zin van het reizen en het samenwerken van twee personen onderweg”. Tettje is hiervan nu geheel op de hoogte en begrijpt hoe het allemaal werkt. Voor Hang Kee was het een beetje onbegrijpelijk en vanzelfsprekend.
“Ja, jij weet overal de weg!”, is zijn bekende antwoord.
“Maar ik wil ook een beetje medewerking zodat ik ook wel eens een beetje rust heb!”, zeg ik dan weer op mijn beurt.
Hang Kee brengt de volgende keer ook zijn Thailand reisgids mee zodat hij zich er ook in kan verdiepen wat er zo allemaal in Thailand te doen is.
Lopen, lopen en nog meer lopen. Lange afstanden onder een brandende zon en de restanten van de pinten Heineken die door de zweetklieren worden uitgescheiden maken je shirt drijfnat. Zondag is de marktdag in Bangkok. Hele hordes Thai en toeristen springen op de Skytrain naar Mo Chit om de Chatuchak markt te bezoeken. Wij dus ook.
Ik hoef het niet te vermelden maar ik ben hier ook al tientallen malen geweest maar het is één van die plaatsen die nooit vervelen. Lekker rondlummelen en foto’s schieten. Iets nieuws en mysterieus eten en wat drinken. Ook hier waren er heel weinig toeristen te zien. Het klad zit er flink in hier in Thailand, dat is zeker.
En daar stond ik dan plotseling oog in oog met Jack Sparrow! Deze jongen verkleed zich elk weekend om geld in te zamelen voor een weeshuis ergens in de jungle van Thailand. Een paar foto’s zijn mij die € 0,90 wel waard. Het is tenslotte voor een goed doel. Mochten jullie ooit in Bangkok op de Chatuchak markt komen vergeet dan niet op de foto te gaan met Jack!
Hang Kee had weer een mooie dag gehad en de hamburger met de koffie als dessert smaakte goed. Op de terugweg naar het hotel werden we aan het begin van Silom door de regen overvallen. Met tegenzin ging Hang Kee met me in O’Reillys Ierse Pub op Saladeng schuilen. De Heineken smaakte uitstekend en na drie van grote glazen was het bijna droog.
Het was al wel te laat om te gaan douchen en omkleden. We sloegen dit dan ook over. We wilden nog even afscheid nemen van een paar vrienden op Khaosan Road maar ook daar druppelde het nog na en mijn vrienden waren nergens te bekennen. Na een maaltijd, gebakken vis met rijst, wilde Hang Kee toch nog een afzakkertje pakken in de Ierse Pub.
Het laatste biertje smaakte me niet en ik was blij dat de avond er op zat. Het was een mooi weekend geweest, morgen weer naar het uitgestorven Pattaya.
