vrijdag 24 juli 2009

Maleisië, little India en het Jade Museum

Kuala Lumpur, 24 juli 2009

Met een kopje koffie en een paar boterhammen met pindakaas op de kamer had ik een heel ander begin van de dag dan anders. Het zou een rustige dag worden met een bekende wandeling door Little India en een bezoek aan een onbekende attractie, het “Jade Museum”.
Net na de middag stond ik onder een blauwe hemel aan het begin van mijn excursie voor de dag. Ik maakte mijn gedachten leeg en probeerde me voor te stellen dat ik hier voor de eerste keer was. Het was wel moeilijk maar het lukte me wel.
Aan het Onafhankelijkheidsplein, Merdaka Square, keek ik eens goed om me heen en realiseerde me dat Kuala Lumpur een mooie en een vriendelijke stad is. Rond het plein lijken de gebouwen uit een sprookje uit duizend en één nacht te komen. Mooie Islamitische architectuur in haar oude en nieuwe vorm. Persoonlijk heb ik wel iets met het postkantoor.
Nadat ik door Little India was gewandeld, waar de moskeeën uitpuilden met gelovigen, werd het tijd voor de lunch in het KLCC. Maleisisch deze keer, de Nasi Kandar ging er goed in en ik spoelde het laatste restje weg met een Coke Light.
Tijdens het eten had ik het kaartje van het “Jade Museum” zitten bestuderen en ik kwam er niet uit. Ik herkende verschillende straatnamen maar ze leken niet te kloppen, of beter gezegd, ze lagen niet op de juiste plaats!

Ik programmeerde de GPS en volgde de aanwijzingen die op het kleine scherm verschenen. Na een vermoeiende wandeling, die niet via de kortste weg ging, kwam ik bij het museum aan. Het museum is gevestigd in een groot huis in een wijk met veel restaurants. Ik kon de torens van “Times Square” goed zien en zo had ik ook een goed idee hoe ver ik van mijn hotel was.
Buiten stonden een paar kunstwerken van jade en je had een vorkheftruck nodig om ze te stelen. Ik rammelde aan de deur maar die was gesloten. Op een bordje naast de deur stonden de openingstijden en ik was zeker binnen de tijd! Teleurgesteld liep ik het erf weer af naar de weg toen ik een vrouw hoorde roepen.

Ze waren dus wel open maar de deur was op slot geweest. Binnen was het een rommel als in een antiekwinkel. Het museum is een bonte verzameling van alles wat er maar uit de jade gesneden kan zijn. Van levensgrote stoelen tot de kleinste amuletten. Alles wat je ziet hangt een prijskaartje en is te koop! Het is dus eigenlijk geen museum maar een winkel. Dat neemt niet weg dat het toch wel een interessante plaats is om te bezoeken. Ben je op zoek naar iets speciaals gemaakt van jade dan is dit de plaats! Opnieuw zeg ik, “je hoeft er geen dag voor uit te trekken maar als je wat tijd over hebt is het zeker de moeite waard.”

Na een Koreaanse maaltijd en een paar biertjes was deze vrijdag ook weer tot een goed einde gekomen. Met veel vragen in mijn achterhoofd keek ik naar het bordje op de receptie in mijn hotel. “Full House.” Wat was er mis gegaan in Thailand?
Copyright/Disclaimer