zaterdag 25 juli 2009

Maleisië, een rustige zaterdag in Kuala Lumpur

Kuala Lumpur, 25 juli 2009

Tijdens de stilte voor de storm deed ik vandaag maar eens rustig aan. Vanavond laat arriveert een jongen die ik in Japan heb ontmoet met zijn vriendin vanuit Zuid-Korea. Morgenvroeg hebben we om half acht afgesproken dus ik moet heel vroeg op om ze de mooiste plaatsen van Kuala Lumpur te kunnen laten zien.
Vandaag maak ik er dus een rustige dag van met opnieuw een een paar plaatsen waar ik zelf nog nooit ben geweest. “De grootste overdekte vlooienmarkt van Maleisië” schreeuwde het kleine visitekaartje dat ik in de lobby van mijn hotel had gevonden.
Na mijn gebruikelijke ontbijt met een broodje ei, een krantje en een bakkie koffie ging ik met de trein van KLCC naar Taman Jaya in de buitenwijken van Kuala Lumpur. Bij aankomst op het MRT station was er niet de verwachte drukte die het kleine advertentie papiertje had beloofd. Erger nog, het was er zo rustig dat ik geblinddoekt de straat kon oversteken.
Binnen in het complex werd het meteen duidelijk dat de organisator een beetje teveel vertrouwen in zijn geesteskind had gehad. In de kelder vond ik een tiental kraampjes en dat was meteen alles wat er te zien was. Ik maakte een kort rondje en schoot wat foto’s om te oefenen met het kunstlicht en zonder de flits.

Binnen dertig minuten stond ik weer buiten en richtte mijn pijlen op de volgende bestemming.
In de wijk die Pudu heet waren een Chinese tempel en een markt die je ook wel op je lijstje van plaatsen om te bezoeken op je lijstje kon zetten. Helaas vielen ze beiden zo tegen dat ik er geen enkele foto aan heb gewaagd. Het meest opmerkelijke van de middag was eigenlijk nog de heerlijke Nasi Kandar ergens in een klein tentje aan de zijkant van een winkelcentrum.

Het hele restaurant zat met open ogen te kijken hoe ik het volle bord met Kari Ikan en Sambal Ajam aangevuld met twee soorten groente naar binnen werkte. En beste lezers, het smaakte me weer voortreffelijk. Ik kan Maleisië als vakantiebestemming van harte aanbevelen, al was het alleen maar voor het voortreffelijke eten. Na een wandeling van een half uur onder de brandende zon was het natuurlijk weer goed vertoeven in de koelte van mijn kamer.
Het avondeten van Yakiudon was niet zo goed als ik had verwacht. Het was niet druk in het restaurant maar desondanks besteedde de kok niet voldoende aandacht aan mijn gerecht. Jammer, misschien later nog een tweede kans maar voor nu kom ik er zeker niet meer terug.

Op weg naar mijn hotel liep ik in een mensenmassa. Het is hier ongelofelijk druk! Morgen dus om zes uur op voor een lange dag als reisgids in Kuala Lumpur.
Copyright/Disclaimer