Het was me de zaterdag weer wel. De nodige huiselijke ruzie met de tropische verrassing nadat haar smeltzekering, misschien wel door de tropische hitte, was doorgebrand en er geen beweging meer in mijn geliefde was te krijgen.
Op vrijdag hadden zich de eerste symptomen al aangekondigd! Met temperaturen van boven de 30 graden gaan de oosterse vrouwen wat slechter en langzamer lopen. Kleine parasolletjes komen tevoorschijn om de weke huid te beschermen en te vermijden dat ze donker worden. In het verre oosten betekend donker nog steeds arm en de daarbij behorende dure bleek crème gaat in grote hoeveelheden over de toonbank.
De echtgenoot of partner wordt tot slaaf gedegradeerd en kan zich om de twee uur naar de dichtstbijzijnde 7-11 haasten om de nodige hapjes en drankjes te halen terwijl hare majesteit de tijd in de schaduw, onder het genot van een ventilator of airconditioner, vult met Clash of Clans, TV kijken of slapen. Elke keer als de prinses zich omdraait gaat er een schok door me heen en spring ik op om haar wensen zo snel als voor een mens mogelijk in vervulling te laten gaan.
Ze is nu alles zat! Alles is te ver en het is te heet. Het Thaise eten moet het ontgelden en ondanks het debacle van gisteren, ik heb nog steeds moeite met die € 40,- voor twee slechte biefstukjes, kan het haar niet schelen wat het kost. Het ontbijt wordt overgeslagen en een conflict sluimert.
Met tegenzin volg ik in haar spoor naar een MacDonald’s waar ze zich tegoed doet aan een Big Mac menu. Ik moet eerlijk bekennen dat ik daar vroeger ook wel van kon genieten maar het is wel veel minder geworden. De laatste keer in Holland, eind augustus, heb ik hem zelfs afgeslagen en zat mevrouw alleen achter die dubbele burger, frieten en met die grote beker frisdrank bij Breda.
Ook in de avond wanneer een warme zwoele wind door Pattaya waait is ze niet van haar plaats te krijgen. Pizza wordt het! Ik ben zo kwaad dat ik vergeet een foto van dit gerecht te maken. Een pizza ter grootte van een ontbijtbordje, 4 kipkluifjes en een bak lauwe smakeloze spaghetti carbonara voor de mooie prijs van € 12,50, inclusief bezorging en fooi. Zonder een woord te zeggen vullen we onze monden, kauwen en slikken. Een slok Coke Zero en alle handelingen herhalen zich tot er geen hap meer over is.
Zaterdagavond in een vakantieparadijs en de familie Kuijntjes ligt op bed in de koelte van de airconditioning! De zoveelste aflevering van “The 100” verschijnt op het scherm, tegenwoordig hebben veel van die hotel platte schermen een USB aansluiting waar je een film op een memory stick kan kijken. De stilte is te snijden. Voor een moment denk ik dat ik er nog een keer op uit moet maar het blijkt slechts een onregelmatige ademhaling van mijn geliefde vrouw.
