Waar de traditie om paaseieren te zoeken vandaankomt is me onbekend maar dat het leuk is voor kinderen en toeristen is zeker. Blauwe luchten en wolken die als witte vlokken door een koude wind worden voortgejaagd. Nederlandser kan het haast niet. Het is fris voor de tijd van het jaar maar de zon doet al goed haar best om de temperatuur wat aangenamer te maken.
Zaltbommel is een erg mooi en oud stadje. Zeker nu ik mijn geboorteplaats vanuit een andere hoek bekijk aangespoord door mijn vele en verre reizen. Een leuke wandeling om de aarden vestingwallen met de karakteristieke grachten. Ruim honderdvijftig jaar geleden werden de wallen beplant en kregen een bestemming als begraafplaats en park. Lyka kijkt verrassend fris naar alles wat nieuw voor haar is.
‘Waarom hebben de bomen hier geen bladeren?’, is haar eerste vraag als we op de Virieusingel lopen.
Ik leg haar uit dat de bomen in de winter slapen. Verbaasd loopt ze samen met me verder richting de stadsdijk. Er is na de mooie dagen van twee weken geleden ook al heel wat bloesem te zien. En dat vindt ze helemaal schitterend! Wanneer ik ze vertel dat we over twee weken dagtochtjes door de Betuwe gaan maken om de fruitbomen in bloesem te zien raakt ze helemaal opgewonden.
Bij de Oude watertoren vinden we het eerste paasei. Verbaasd kijkt ze naar het plastic kleingoed. De inhoud is een chocolade eitje en een waardebon van tien Euro bij een plaatselijke sportwinkel. In de verte zien we nog een ei en haar interesse is gewekt. Het lijkt er op dat wij de eerste eierzoekers van de dag op de stadsdijk zijn en al snel hebben we een half dozijn gekleurde eieren met verschillende inhoud gevonden. Eenmaal terug op de Waalkade worden we achtervolgd door een paar kinderen die ook aan het eieren zoeken. We kijken elkaar aan en de rest van de eieren zijn voor de kinderen.
“Jip en Janneke” zijn een begrip in Zaltbommel. De illustraties van de in Zaltbommel geboren “Fiep Westendorp” zijn van een eenvoudige schoonheid. In het Stadskasteel is een permanente expositie aan deze bekende Bommelaar geweid. Helaas is het beeld al enkele malen door vandalen beschadigd.
Het wordt te koud voor Lyka en we gaan snel naar de warme thee die aan de omhoeken op ons wacht. Een broodje met Oud Amsterdam kaas en we gaan een uurtje later weer op stap naar Den Bosch. Live muziek in het “Plein 79”, terwijl we staan te wachten tot de deur opengaat denk ik na hoe lang het geleden is dat ik hier de trap af de kelder in liep. En ik denk dat het bijna tien jaar geleden is dat ik hier voor de laatste keer een bandje bezocht.
Vandaag was het “Sonny Hunt and the Dirty White Boys” die optrad. Scheurende gitaarsolo’s voor een knallende Blues. Wim en Jan voegen zich bij ons en dat draagt alleen maar bij tot een heel gezellige middag. Lyka heeft het ook heel goed naar haar zin.
Eenmaal buiten op weg naar de warmte van het huis wordt het allemaal snel anders. Ze klaagt niet maar vermeld wel dat ze nooit had gedacht dat het zo koud zou zijn in Nederland. Ik denk daar ook over na. Warmte kan je gemakkelijker omschrijven dan koude! Eenmaal thuis wacht de biefstuk met patat. Lekker, zeker met een rood wijntje in de hand.
