Vandaag kon ik ook moeilijk op gang komen en de slapende Lyka was een inspiratie om ook maar wat langer te blijven liggen. Als je de kamer niet hoeft te verlaten voor je ontbijt dan duurt het lezen van het nieuws op het internet wel wat langer dan normaal en terwijl de zon langzaam aan het firmament omhoog kruipt en het buiten warmer wordt wrijft Lyka het slaapzand uit haar ogen.
Toch is het pas half tien als wij onze kamer verlaten en te voet op weg gaan naar de stad. Een flinke wandeling dus en Lyka begint na drie stappen al te klagen over de zon en de warmte, en ze komt zelf uit deze contreien!
Terwijl ik het geklaag probeerde te negeren schoot ik de eerste foto’s van de dag. Ik heb het al vaker gezegd! Singapore is een onbegrepen bestemming! Singapore is mooi! Singapore is interessant en Singapore is zeker niet duur! Maar het vergt wel wat werk zodat je de mooiste en minder bekende plaatsen hebt gevonden. Maar ook gewoon langs de weg is Singapore speciaal met haar Chinese invloeden.
In Little India bij het “Mustafa Shopping Center” wissel ik mijn Euro’s zodat we tijdens ons verblijf zeker niets te kort zullen komen. Het regent als we buitenkomen. Donkere mensen rennen van gebouw naar gebouw om niet nat te worden. De drukke menigte wordt samengeperst tot een slang die droog onder de smalle overkappingen kan voort kruipen. Een bus spat een flinke lading gootwater op die een vloekende menigte achterlaat op het trottoir.
Nu is Lyka sjacherijnig door de regen. Het is ook nooit goed! En ook mijn humeur wordt er niet beter op. Na enkele minuten klagen zet ik haar als een kind met een sandwich voor haar neus op een stoel. Door de aangeslagen ruiten kijken we naar de neerdalende regen en de voorbij lopende mensen. Ik sip van mijn hete koffie die bij Subway ook niet slecht is!
De regen neemt af en het stokbroodje tonijn is verdwenen. We gaan weer verder om wat te eten te zoeken voor een iets kieskeurigere klant, ik dus. In het foodcourt van het “Waterloo Center” moet ik toch wel iets te eten kunnen vinden? En ja hoor, een “Mee Rebus” moet het vandaag als mijn lunch doen.
We vervolgen ons pad langs de fotogenieke Waterloo Street. We zijn nu al vier uur onderweg en hebben in totaal SGD 12,- (€ 7,-) uitgegeven. Lekker slenteren is niet zo duur in Singapore! We zijn op weg naar de nieuwe winkel van mijn vriend.
Architectuur en kleuren zijn niet zo moeilijk te vinden langs de schone straten van deze wereldstad.
Een nieuwe kolos van staal en glas is herrezen langs New Bridge Road. Mooi, dat wel. Maar de oude gebouwen van de stad blijven gelukkig ook staan, hier wordt nagedacht over de toekomst en de leefbaarheid.
We kunnen de nieuwe winkel van mijn vriend niet vinden, dat wil zeggen, we vinden een naambord maar de bijbehorende winkel is in geen velden of wegen te bekennen. Dus we geven het maar op en gaan weer richting het hotel.
Met de bus gaan we naar Geylang om wat te rusten, vanavond probeer ik contact met Taku te maken. Taku is een Japanse jongen die ik gewoon op één van mijn avonden in Singapore bij een bushalte heb ontmoet. We maakten een praatje, werden vrienden op Facebook en sindsdien houden we contact met elkaar. Je mag het misschien oppervlakkig noemen maar als je veel reist zijn oppervlakkige contacten misschien wel belangrijker als echte vrienden, en ze kunnen ook echte vrienden worden.
Taku heeft ons gematst om een paar vouchers voor ons om te wisselen. Ik had de kleine lettertjes niet goed gelezen en zodoende moest ik één van mijn kennissen in Singapore inschakelen om de kaartjes te bemachtigen.
We spraken af bij het “G City Food Court” en het werd, zoals verwacht, een gezellige avond met lekker eten en een paar koude biertjes.
De Otak-Otak is de lekkerste die ik ooit heb gegeten! Maar ook de andere gerechten waren overheerlijk.
We waren allemaal een beetje aangeschoten toen we afscheid namen. Wij waren klaar voor ons bedje terwijl Taku nog ging clubben.
