“Als de drank in de man is dan is de wijsheid in de fles”, dat is niet voor niets een gezegde! Na de eerste avond een flesje of negen was de vrijdagavond natuurlijk met twaalf nog iets meer gezellig.
Om half één schoot ik wakker met een blaas die op springen stond. Voordat ik bij mijn positieven was stond de klok al over twee uur. Jullie begrijpen dat ik die middag niets meer heb gedaan. Het was een hele korte dag.
Voor het avondeten was ik al op weg naar de “Newton Foodcourt” toen ik tijdens het passeren van “Raffles Restaurant” mijn plannen wijzigde en snel de koelte van dit restaurant opzocht. De vorige keer dat ik in Melaka was had ik hier ook gegeten en dat was me goed bevallen. Ik koos opnieuw voor één van de samengestelde menu’s voor RM 40. Het was goed! De lamsschouder was mals en overheerlijk. De chef vroeg of ik nog wat tips voor hem had en die heb ik hem dan ook gegeven.
Een schitterend menu voor nog geen € 10.- inclusief een frisdrank.
Een kort samenzijn bij Teng en dan op pad. Pieter bleef deze keer bij zijn meisje. De zaterdagavond spande toch wel de kroon, het was goed om Patrick weer te zien en bij “Ringo” genoten we zoals altijd. Het was alleen dom van mijn om er nog één bij Bennie te willen drinken. Om drie uur strompelde ik het hotel binnen.
Melaka, 13/01/2008
Natuurlijk was ik niet opgestaan om de bus naar de “Cameron Highlands” te nemen. Iets over half twaalf schakelde ik de airconditioning uit en ging op weg naar de bakker om een paar broodjes te kopen.
Ik voelde me slecht vandaag en de enige juiste manier om hier van af te komen is lopen. Na de eerste vijf kilometer laste ik een stop in. Even liggen!
Hierna volgden er nog negen! Veertien kilometer vandaag is niet slecht. Natuurlijk heb ik me wel voorgenomen om nu even weer rustig aan te doen met de drank, er zitten nog twee blikjes in mijn rugzak die ik tot volgende week maandag bewaar.
De Mee Goreng en saté was heerlijk in het “Newton Foodcourt”. Ik was moe en wilde nog even afscheid nemen. Drie biertjes zou mijn limiet zijn voor vanavond. Zo ver is het niet eens gekomen. Er was niemand aanwezig op de zondagavond in het café. Morgen moet er tenslotte weer gewerkt worden, en ik moet morgen op pad. Die drie biertjes heb ik overgeslagen en ik ben lekker naar mijn kamer gegaan. Een speelfilm kijken op de computer en dan slapen, om elf uur ging het licht uit en ik pakte nog even snel mijn rugzak.
Morgen om half acht op en met de bus naar Tapah. Nu gaan we serieus worden ;).
