Net zo fris als een diepvrieskip werd ik om half acht door de wekker gewekt. Mijn tweede slechte nacht op rij en deze keer waren vreemde dromen de oorzaak. Ik had de hele nacht gedroomd over overstromingen en aardbevingen, ik hoop niet dat het een voorspellende droom was want dan staat me nog heel wat te wachten. Ondanks dat ik niet zo fit was stapte ik uit bed en een warme douche bracht me terug naar de bewoonde wereld. Een heerlijk kopje koffie op de kamer met CNN op de achtergrond.
Het ontbijt was natuurlijk bij McDonalds met de lokale krant onder mijn neus. Er stonden heel wat vreemde verhalen in. Vandaag zou ik mij bezig gaan houden met oude koek. Een kaartje voor de torens was al snel opgehaald en op weg naar “Little India” viel mijn oog op een reclamebord van “Macau Tourism”, en dat is een bestemming dit jaar. Dus snel naar binnen en een stapel informatie opgehaald. Natuurlijk moest de documentatie eerst naar het hotel worden gebracht. De tweede verrassing van de dag was een zuil met daarop “Air Mauritius”, een waarschijnlijke bestemming voor 2009. Ook hier weer naar binnen en een stuk wijzer stapte ik dertig minuten later weer naar buiten.
Er was nu nog net genoeg tijd over om de papierwinkel in de kamer te gooien en snel naar de torens te gaan om de brug te bezichtigen. Het bezichtigen is gratis maar je moet je wel aan de tijd op je kaartje houden. Te laat is te laat en dan is je beurt voorbij! Volgens mijn berekeningen ben ik nu ongeveer 27 keer op de brug geweest in al die jaren. Het blijft mooi en onbeschrijfelijk, je moet het gewoon gezien hebben. Ook vanaf de brug kan je goed zien hoe snel Kuala Lumpur aan het veranderen is. Overal zie je bouwkranen en als ik hier over twee maanden weer ben zullen er ongetwijfeld weer nieuwe projecten zijn gestart en andere projecten opgeleverd.
Wat ik zou nemen voor de lunch na de bezichtiging hoefde ik
niet lang na te denken. Heerlijke lamsgehakt omgevormd tot een “Kebab in Libanees brood” met een handvol patat erbij. Ik weet het, het is geen traditioneel Aziatisch gerecht maar wel uniek. Ik zou niet weten waar ik dit zou kunnen eten in heel Azië. Ondertussen was het al twee uur en ik had niet veel zin om naar de Batu Caves te gaan. In plaats van de Batu Caves ging ik op ontdekkingstocht in het nieuwe “Pavilion” Shopping Center. En dat was erg overweldigend. Zelfs in Singapore had ik nog nooit zoiets gezien. Een koffie met stroopwafels bij de Starbucks en kijken naar de elegante sensuele meisjes die langzaam voorbij lopen. Ik krijg daar nooit genoeg van ;).Tijdens de koffie liep ik nog eens door mijn mogelijkheden. Er waren er niet veel over! Een vogelpark met een vlinderkooi en een planetarium, geen van beiden konden ook maar enige aantrekkingskracht op mij uitoefenen en zo kwam ik met een andere oplossing.
De dagen en bestemmingen tellend in mijn gedachten kwam ik op het idee om morgen naar “Melaka” te vertrekken. De gewonnen dag zou ik misschien beter in “Tanah Rata” of “Ipoh” kunnen gebruiken? Dat waren plaatsen die ik niet zo goed kende en daar was nog wat te ontdekken. Over ruim twee maanden was ik weer voor vier dagen in Kuala Lumpur. Dat was een goed idee! Tijdens een lange avondwandeling nam ik afscheid van mijn geliefde KL en kwam om half tien weer terug in het hotel waar ik meteen een reservering maakte voor mijn volgende verblijf. Bevestigd, dus daar hoef ik mij geen zorgen meer over te maken.
Morgen weer om half acht opstaan en ontbijten. Als alles volgens schema verloopt stap ik morgen rond twee uur bij mr. Aw de “Heeren Inn” binnen.
