Ik had geslapen als een roosje op mijn kleine kamertje op de tweede verdieping. Lekker uitgerust ging ik onder de gloeiend hete straal water, van de gedeelde douche, staan. Mijn darmen voelden nog niet goed aan maar het slechte gevoel zou wel verdwijnen. Althans, dat hoopte ik.
Het ontbijt was een openbaring. Lekkere warme stukjes brood met abrikozenjam en een heerlijk bakje koffie. Abrikozenjam met van die grote stukken fruit er in!
“Flipje uit Tiel in de Betuwe”, dacht ik in mezelf, “toen was geluk nog heel gewoon!”.
De roomboter smaakte zelfs een beetje naar mint. Een exotische en mooie ervaring. Het tweede kopje koffie kostte wel een Euro extra maar wie zeurt daar nu over als een overnachting inclusief ontbijt iets meer dan tien Euro kost.
Nu was ik klaar om deze toeristenplaats te gaan ontdekken. Essaouira (lees: Es-Wara) is een mix van een badplaats en een klein cultureel centrum. Het ligt op elke route van de georganiseerde reis en is een populaire dagbestemming vanuit Marrakesh. Het plaatsje is niet veel groter dan Zaltbommel dus zou ik het gemakkelijk in één dag moeten kunnen ontdekken. Het was iets over negen toen ik de koele ochtendlucht instapte. Een snelle blik om me heen en ik wist meteen dat ik nu in de toeristengebieden was gearriveerd. Gidsen met felgekleurde vlaggetjes op van die uitschuifbare radioantennes die in alle talen van de wereld de toeristen vertelde over wat ze zagen en wat hier in het verleden was gebeurd.
Zelf ging ik tegen de klok in een rondje door de stad maken. En nu kom ik op het punt van mijn eerste echte conclusie: het is allemaal veel van hetzelfde! OK, de Romeinse nederzettingen waren erg interessant maar toen ik eenmaal aan de Atlantische kust de oude ommuurde nederzettingen ging bezoeken was het allemaal lood om oud ijzer. Smalle straatjes, houten doosjes, (namaak?) wollen
tapijten, lompe zilveren juwelen met enorme edelstenen en leren tassen en jassen. Klaar, weer een ochtend om. Wat wel fijn was was dat in dit kleine stadje de toeristen ontzien werden voor de ramadan. Restaurants en terrassen waren gewoon open! Het kopje koffie in de niet al te sterke ochtendzon smaakte mij uitstekend en ik genoot van de exotische Afrikaanse wereld om mij heen. De nare bijsmaak van mijn slechte ervaring in Fes was nu bijna verdwenen en ik had mijn vizier op de komende drie weken ingesteld. Het zou allemaal wel beter worden, althans dat hoop ik.Na de koffie ging ik richting de haven waar me enkele keren de weg werd afgesneden en toegang geweigerd tot openbaar gebied. Vol ongeloof keek ik dan de sacherijnige bebaarde man in een jurk aan. Zij spraken nooit een woord maar zijn blik sprak boekdelen! Ik was geen moslim en dus was ik niets waard, in zijn ogen zelfs minder dan een hond. “Welkom in Marokko!”, dacht ik dan maar bij mezelf en liep lachend verder.
Hij was tenslotte een lelijke sacherijnige
man in een wereld waar hij niet gelukkig was en ik ben een knappe jonge vent die de wereld afreist totdat ik er genoeg van heb. De omelet en salade ging er in als koek en voor het eerst kon ik fatsoenlijk lunchen bij een restaurant. De rest van de middag kwam ik niet verder dan een beetje lummelen.Nog voor dat de zon onderging ging ik naar de stadsmuur om daar wat mooie foto’s van de zonsondergang te schieten.
Tijdens mijn verblijf op de muur gebeurden er dingen die ik pas later wil publiceren!
Toen de avond was gevallen ging ik op zoek naar mijn afspraak voor vanavond. Een half uur heb ik rondgelopen om te zien of ik de Hollandse meiden nog zag, helaas moest ik alleen eten die avond. Waarschijnlijk had ze meer last van haar spijsvertering gekregen. De twee gerechten die ik als avondeten had besteld waren echt het uiterste van elkaar. De salade was meer dan goed maar werd gevolgd door een vegetarische tajine waarvoor ik me kapot zou schamen als ik die moest serveren. Stukjes wortel met boontjes en een halve aardappel, en dat voor vier Euro. Jammer dat zo’n mooie dag als vandaag als een nachtkaars moest uitgaan.
Tijdens mijn wandeling terug naar het hotel gebeurden er dingen die ik pas later wil publiceren!
Met piepende darmen viel ik in slaap, steeds denkend aan wat me vandaag allemaal was overkomen. Morgen op weg naar Marrakesh.
