Het is een vreemde wereld dat Hong Kong, wel tweehonderd procent anders dan Macau. Om eens een rustig begin aan dit bezoek te breien zou ik gewoon wat gaan wandelen door de stad. Onderweg een toeristisch route wandelen en zo langzaam richting het Times Square winkelcentrum gaan, daar zouden mijn sandalen waarschijnlijk wel te koop zijn.
De gang over de trappen naar beneden van Mt. Davis kwam me bekend voor en tijdens het wandelen dwaalden mijn gedachten naar negen jaar geleden. Eigenlijk kon ik me niet zoveel herinneren wat ik had gedaan. De dagtocht naar Macau stond me nog wel vaag in het geheugen en de Welcome supermarkt op de hoek onder aan de heuvel maar verder kon ik me niets herinneren wat ik in de dagen in Hong Kong had gedaan. Ik had zelfs geen enkel idee hoe lang ik in Hong Kong was geweest! Na de inspannende weken in China met Kris was mijn reisgenoot ook aan wat privacy toe.
Nu was het anders, ik had alle tijd en ik zou in ieder geval proberen een hoop te gaan zien. Tijdens de toeristische wandeling kwamen er steeds bekende zaken voorbij en dat maakte mijn wandeling niet echt leuk. Al dat gedroogde voedsel, jade beeldjes voor toeristen en een heel assortiment aan goedkope Chinese spullen waar niemand echt op zit te wachten maar toch wordt verkocht. Ik had alles al gezien.
De stad was volgens mijn gevoel ook heel erg veranderd! De Bank of China was nu omgeven door wolkenkrabbers en was allang niet meer de hoogste toren op het eiland of zelfs in Kowloon. Kowloon is de nieuwe plaats voor wolkenkrabbers nu het bouwverbod er eindelijk is opgeheven. Vroeger was er alleen maar laagbouw toegestaan in verband met het Kai Tak International Airport dat midden in de stad lag. Het is wel een spectaculair gezicht vanaf Hong Kong eiland.
Onderweg werden er verschillende etenswaren gekocht en geprobeerd, en die smaakten één voor één voortreffelijk. Wat voel je je rijk als je langs de weg een heerlijke maaltijd zit te eten met een koud colaatje erbij. Smalle drukke straten met enorm veel verkeer en heel weinig historische gebouwen. De bouwwoede en de hoge grondprijzen hebben eigenlijk 99 procent van wat historisch was afgebroken en voor altijd verloren laten gaan. Het is niet anders!
Door die nieuwe hoogbouw slingerend kwam ik uiteindelijk bij het Times Square winkelcentrum en het was niet te geloven. Daar stonden de nieuwste TEVA’s in twee kleuren en ze hadden mijn maat ook nog. Maat 44 is de grootste maat die vaak in Azië kan worden geleverd. Het mooiste was eigenlijk nog de 15% extra korting. € 52.- voor een paar sandalen die in Nederland € 92.- kosten. Het is om treurig van te worden als je beseft hoeveel belasting je in Nederland betaald.
Mijn oude sandalen gingen in de plastic tas en de nieuwe aan mijn voeten. Het was een plechtig moment om even bij stil te staan. Mijn voeten zouden nu voor altijd de bekende TEVA strepen verliezen, waarschijnlijk komt er wel een andere tekening voor in de plaats. Op mijn nieuwe sandalen liep ik weer terug richting de Macau Ferry Terminal vanwaar ik de bus terug naar de top van de heuvel zou nemen. Openlucht slagerijen en rijen visverkopers. Met heel veel levende vissen, “hoe verser, hoe beter” denken de lekkerbekken. En dat zijn bijna alle Chinezen, eten is een kunst en een genot op hetzelfde moment.
Mijn dag zat er op en het was een goede dag geweest. Ik was nu klaar met alles wat ik buiten het bezichtigen moest doen en de komende dagen zal ik gaan rondneuzen op de eilanden en het vaste land van Hong Kong. De vier biertjes smaakten uitstekend en voor de € 2,54 hoefde ik het ook niet te laten. Slapen zal beter gaan dan morgen want ik ben kapot. Tot morgen.
