Tintigny (Camping Aux Deux Eaux), woensdag 14 augustus 2019We hebben besloten dat we vandaag weer naar een camping gaan om te douchen, en om water in te nemen. Dat houdt automatisch in dat we na het bezoek aan het “Château de Bouillon” een stukje moeten gaan rijden en deze niet onaangename, maar ook niet ideale, camperplaats gaan verlaten.
Na het ontbijt van roerei met de laatste restjes gerookte zalm maken we ons klaar voor de wandeling en de klim naar het “Château de Bouillon”. Het voelt voor mij nog steeds een beetje raar om de camper op een onbewaakte parkeerplaats achter te laten met mijn hele hebben en houden er in. Mijn vertrouwen in de mensheid is alweer een beetje hersteld maar uiteindelijk is hij nog steeds onder het vriespunt!
Het is gelukkig ook vandaag nog heerlijk weer. We weten dat er regen onderweg is en we kunnen alleen maar hopen dat die aan het einde van de middag komt, dan maakt het voor ons niet zo heel veel uit. Het is gezellig in de camper wanneer je rozig bent van de de hete douche, de regen op het dak tikt en binnen de kachel zachtjes snort.
Na een stevige klim staan we aan de ingang van het kasteel. Het is veel drukker dan ik had verwacht! Er staan twee touringcars op de parkeerplaats op top van de heuvel en er zijn zelfs enkele bestuurders van de campers naar boven gereden om zo min mogelijk hoeven te lopen!
Het uitzicht over het stadje dat zijn bestaan dankt aan het kasteel is schitterend.
Tijdens het kopen van de toegangsbewijzen worden we er op gewezen dat de roof vogelshow net is begonnen. Tussen de shows zit steeds twee uur en dan willen we eigenlijk al onderweg zijn naar onze volgende slaapplaats. Dus een beetje haast is geboden.
De show, op de grote binnenplaats van het kasteel, verloopt precies zo als ik had verwacht! Er worden enkele roofvogels voorgesteld en ze vliegen steeds heen en weer tussen verschillende helpers die ze belonen met een stukje vlees. Het is wel indrukwekkend dat de negenjarige dochter van de valkenier ook al meedoet aan de show, net als zijn vrouw.
Ik verveel me een beetje en kijk eens goed om me heen. Een eeuwenoude alarmklok trekt mijn aandacht! De klok is in 1563 in een speciale zilverlegering gegoten. Er wordt gezegd dat de klok na de laatste slag van de klepel nog langer dan zestig seconden haar alarm geluid laat doorgalmen.
Zoals bij elke dierenshow wordt er ook op deze ochtend een slachtoffer uit het publiek gekozen. En dan wordt het niet alleen interessant maar ook grappig. Een jonge dame wordt van de tribune gekozen en nadat ze heeft bevestigd niet bang voor de vogels te zijn krijgt ze een dikke leren handschoen aan. Op het moment dat de valkenier een oude pan tevoorschijn haalt die ze “voor de veiligheid” op haar hoofd moet houden weet ik dat het leuk gaat worden! Nadat ze heeft aangegeven dat ze klaar is zweeft de enorme roofvogel geluidloos naar de top van haar handschoen. Die uit traditie altijd aan de linkerhand word gedragen.
Zonder een waarschuwing hopt de grote roofvogel van de handschoen naar het pannetje op het hooft van het onvoorbereide meisje. Een luid gelach en een zacht applaus weerkaatst tussen de dikke muren van het kasteel heen en weer. De show is ook meteen ten einde!
Hoewel de bezienswaardigheden genummerd zijn lopen de bezoekers van het kasteel kriskras door elkaar heen. In zo’n oud kasteel zijn er nu eenmaal heel veel verschillende gangen die alle ruimtes met elkaar verbinden. Dat was de ingebouwde veiligheid in het geval van een bestorming of een brand, Je moest nu eenmaal snel weg kunnen komen. Wij lopen ook wild door het kasteel heen. Een van de oudste ruimtes in het kasteel is de “Godfried van Bouillon zaal”, geheel uit de rotsen gehouwen een kleine duizend jaar geleden. De tijd van de kruisvaarten toen Godfried van Bouillon zijn kasteel verkocht met een optie tot terugkoop. Met de opbrengst financierde hij een kruistocht, hij zou niet meer terugkeren uit het heilige land en zijn kasteel dus nooit meer zien.
Op een bovenzaal zijn twee andere exposities door elkaar heen verweven. Het gaat enerzijds over de overlevering van in het begin van de kunst van het kalligraferen van de monniken naar het schrijven en drukken tot aan het door tegenwoordig iedereen gebruikte tekstverwerken.
De kunst van het met de hand schrijven sterft weer een langzame dood. Naast dat kalligraferen werden de handgeschreven boeken uitbundig geïllustreerd met bijbelse of andere religieuze taferelen. Ook deze kunst sterft langzaam uit en deze moet voor de komende generaties worden gered. Mooi is het in ieder geval wel.
Het is bijna een uur en we hebben genoeg gezien van het “Château de Bouillon”, het is mooi maar voor € 11,- p.p. moet je wel een echte liefhebber zijn. Onderweg naar de uitgang bespreken we onze lunch. Eerst maar rijden en dan eten.
Op “Camping Aux Deux Eaux” treffen we aan wat een camper zo leuk maakt. Een rustige camping voor € 10,- per nacht met ruime rustige plaatsen.
Tenminste, dat dachten we! Een dik uur later verschijnt er een Duitser in een Mercedes Vito die zijn camper direct in ons uitzicht zet en daarmee alle privacy wegneemt. Ik wacht nog wat maar tevergeefs. Zodra de tuinstoelen en tafel naast de camper onder ons raam worden geplaatst wordt het tijd om te verkassen.
Ze lijken niet eens verbaasd wanneer wij de camper starten en een tachtig meter verderop aan de stromende beek gaan staan. De rust is teruggekeerd en wij genieten van de laatste zonnestralen van deze mooie dag. De bij de Aldi gekochte broodjes smaken ons goed! Dan douchen!
Lyka gaat haar huishoudelijke en persoonlijke zaken afhandelen en ik vertrek voor een paar pinten naar de kantine op de camping. Ik heb een heerlijke tijd met Didier en drie Vlamingen. We hebben de wereldproblemen niet opgelost maar we hebben er wel serieus over gesproken en gelachen.
Door het oponthoud in de kantine van de camping schiet de groente op onze borden er vanavond bij in. We houden het bij boeren kipfilet met gebakken aardappels. Het mag dan erg simpel zijn maar het smaakt ons uitstekend.
Als voorbereiding op ons bezoek van morgen heb ik nog twee flessen “Orval Abdij Bier” mee naar de camper gebracht. Het is genieten na deze mooie dag! Binnen twee uur beginnen we aan de tweede maaltijd van deze avond, alleen bestaat die nu uit andere heerlijkheden, olijven, kloosterkaas en blokjes salami. Na deze sessie wordt het belangrijk dat we snel weer gaan wandelen. De overtollige calorieën moeten we tenslotte ook weer kwijt.
