Saint-Hubert (Camperplaats naast het kerkhof), maandag 12 augustus 2019Zoals zo vaak wisselen goede nachten en slechte nachten zich af. De afgelopen nacht heb ik prima geslapen, zo goed zelfs dat ik besluit om een uurtje slaap in te halen en pas om acht uur verlaat ik ons bed boven de cabine van de oude Ford Rimor. De eerste gedachte die bij me opkomt of is het de mogelijke schijnveiligheid van het verblijf op de camping die me minder alert maakt en die me uit mijn slaap houdt? We zien wel, zodra de vermoeidheid een belangrijke rol gaat vervullen komt de slaap vanzelf!
Twee dikke volkoren boterhammen met een gebakken ei, op ontbijtspek en een plak oude kaas. Een ontbijt voor winnaars met genoeg calorieën om zonder trek de lunch te halen.
Het boekje van WOMO over België is tevoorschijn gehaald omdat we helemaal geen haast hebben en ook omdat we het liefst gewoon wel zien waar we terecht komen.
De eerste halte is een schitterende parkeerplaats in het bos waar je officieel 24 uur aaneengesloten mag staan. Gratis, de voorzieningen zijn gewoonweg smerig omdat er voldoende mensen met een camper onderweg zijn die van nature viespeuken zijn en op geen enkele manier rekening houden met de mensen die nog na hun komen.
Ik loop wat rond en Lyka maakt de camper vanbinnen schoon. Er is een wandeling vanaf de parkeerplaats maar die heb ik nergens op het internet kunnen vinden. Wild en onbevangen het bos inlopen en op zoek naar bordjes een uitgezet pad volgen heeft niet mijn voorkeur over de kleine Garmin. Ook de ontvangst van het telefoonsignaal is dermate slecht dat zelfs de radio met moeite, via EDGE, de geluiden van NPO2 radio laat horen. Dat wordt dan vroeg naar bed! Nee dus, acht kilometer verderop is een klein stadje met een camperplaats. Laten we dat maar eens proberen!
Over de drie speciale aangelegde camperplaatsen hebben we niets te klagen. Er staan zelfs picknicktafels op het grasveldje naast de parkeerplaatsen. Helaas geeft de weersverwachting plaatselijk een bui als voorspelling dus lunchen we maar in de camper. Stokbrood met oude kaas en tomaat, paté en de laatste slokken koffie uit de thermosfles.
We hebben nog tijd genoeg tot de duisternis valt dus beslissen we om het stadje in te lopen om de “Basiliek van Sint-Hubertus” te bezoeken.
Over een voor het verkeer afgesloten weg lopen in alle rust richting het centrum. Op weg naar de basiliek zien we aan de gebouwen dat dit stadje in het verleden een abdij moet zijn geweest. Ook zou de bisschop van Luik hier regelmatig hebben vertoefd. Een oude stadspoort en bijgebouwen voor de monniken van de van de Benedictijnen.
Eenmaal binnen in de basiliek branden we de traditionele kaarsjes voor onze overleden ouders. Het is voor ons ook een beetje een verkapte donatie om deze mooie gebouwen in stand te kunnen houden. Lyka vindt dit belangrijk en door de jaren heen ben ik er ook in mee gegaan. Terwijl Lyka staat te bidden kijk ik in het rond. Hoewel ik weinig op heb met het Christendom kan ik wel genieten van de religieuze kunstschatten die er gelukkig nog staan. Ik voorspel een nieuwe beeldenstorm door het nieuwe geloof uit het oosten. We hebben zelf de poorten open gezet!
De basiliek is in verval! De sfeervolle gordijnen die in de hoogte hangen blijken zeer fijne netten te zijn die de bezoekers moeten beschermen tegen vallende stukken steen uit het plafond. Een ogenschijnlijk marmeren beeld blijkt aan de achterzijde uit verschillende stukken (eiken)hout te zijn opgebouwd. Ook in de katholieke kerk is niet alles wat het lijkt te zijn.
Pracht en praal zijn we gewend maar het gebruik van het fijnste marmer, hoogstwaarschijnlijk uit Italië, laat zien dat er kosten nog moeite is gespaard en het hier toch wel om een zeer bijzonder godshuis gaat. Het houtsnijwerk achter de zetels voor de vergadering van de kardinalen is op zich al een zeer bijzonder kunstwerk.
Het praalgraf van St. Hubertus, een geschenk van Leopold I van België, de eerste koning van België, is een stukje beeldhouwwerk dat ons doet denken aan de bezochte heilige plaatsen in Spanje en Portugal. Of de resten van de heilige hier ook werkelijk liggen is ons niet helemaal duidelijk.
In de crypte onder de basiliek, zonder twijfel het oudste gedeelte, worden we aangenaam verrast. Meer dan 1200 jaar geleden stonden er vrome mensen hier in het steen te hakken. In latere tijden werd het de laatste rustplaats voor heiligen en vorsten. De grafstenen zijn, net als alle verwijzingen in het Frans, slecht of niet te begrijpen. De grote grafsteen heeft iets weg van een heilige en een ridder, of beiden? Ik weet het niet, maar mooi is het wel.
Tijdens ons bezoek hebben we ook genoten van de live klassieke muziek. Ik heb geen idee waar we naar luisterden maar de muziek van het Quartet maakte ons bezoek wel speciaal. Natuurlijk heb ik eerst gevraagd of ik een foto mocht maken want met de privacy wetgeving van tegenwoordig zit je zo in de problemen. Onder het toeziend oog van enkele heilige kardinaals spelen ze weer rustig verder.
Met slechts 24 kilometer verplaatsing is het dan toch weer een bijzondere dag geworden. De website die ik normaal gebruik voor mijn wandelingen voldoet dus niet meer in deze regio. Ik hoef niet lang te zoeken voordat ik een nieuwe website het gevonden over wandelingen in Frankrijk die ook een stevig aantal wandelingen in de grensstreek heeft. Maar bij de eerste test gaat het meteen mis. Het gpx bestand wordt niet door “Garmin Basecamp” herkent! Dat kan natuurlijk toeval zijn en bij de controle van het tweede bestand maak ik een zucht van opluchting, deze is raak. De gevonden wandeling is voor morgen of overmorgen, dat zal van het weer afhangen. De plaats die ik op het oog heb zal misschien goed zijn voor twee overnachtingen.
Een eenvoudige maaltijd van bami met saté sluit de mooie dag voor ons af. Onderweg met de camper ben je dankbaar wat je voor je neus krijgt. Eenvoudig wordt niet gezien als armoedig zoals thuis aan tafel. Een gevulde maag en een zachtjes snorrende kachel zijn voldoende om ons een gelukzalig gevoel te geven. Nog even wat TV kijken en dan naar bed en op weg naar morgen. Een nieuwe dag, een nieuw avontuur en geen idee wat ons nu weer te wachten staat!
