Deze donderdag begint goed en slecht. Ik wilde met een spijker in mijn kop om een andere kamer gaan vragen. Dat zal alleen niet zo gemakkelijk zijn. Het is Formule 1 weekend en het hotel zit zo goed als vol. Twijfel door die verdomde herrie van de buren die ik in Pattaya al maanden aan het bevechten ben. Ik ben kwaad op mijzelf en kan niet bevatten en accepteren dat ik dit niet kan veranderen. Uiteindelijk geef ik de kamer nog een tweede kans in hoop dat de herrie makende buren vertrekken of vermoeid worden.
De eenzaamheid lijkt ook weer te hebben toegeslagen. Het is vreemd dat je in een dorp als Mersing geen eenzaamheid voelt en in de drukte van een wereldstad wordt overvallen door de eenzaamheid! Vorig jaar was ik hier met William en ik mis hem wel een beetje. Morgen zal Jeff komen, dan heb ik een vriend hier en alles zal bijna weer normaal zijn. Vandaag heb ik in ieder geval een volgepakt programma!
Na de bekende bekers oploskoffie op de kamer ga ik op pad. Als eerste ga ik voor een ontbijt en daarna omhoog door de torens op weg naar de brug tussen de twee torens. Ook in de omgeving van “Jalan Sultan Ismael” wordt er gebouwd alsof er geen einde aan kan komen. Laagbouw maakt plaats voor hoogbouw en maandelijks verschijnen er nieuwe hotels en winkelcentra. Ik kan hier met mijn ogen dicht lopen maar ik geniet van elke stap en elk moment in Kuala Lumpur.
In de kelder van het “Suria KLCC”, het winkelcentrum onder “de Petronas Torens”, zoek ik mijn plaatsje aan het virtuele raam van een bakkerij. Tegenover heb ik al een krant gekocht. Onder het genot van een (magnetron) omelet en een grote cappuccino lees ik het laatste nieuws en kijk af en toe op naar de eindeloze stroom mensen die voorbij trekt op weg naar de torens boven waar ze werken.
Als eerste wil ik een kaartje gaan halen voor mijn bezoek aan de brug. Bij de loketten voor de kaartjes staat de gewoonlijke rij mensen te wachten. Het is geen probleem maar het lijkt steeds drukker te worden en veel kaartjes worden nu opgehaald door medewerkers van hotels om de gasten mee te verassen die dan hun dankbaarheid weer tonen door een stevige fooi te geven. Wij hebben al langer het idee dat veel van die kaartjes in de vuilnisbak verdwijnen en daarmee anderen potentiële bezoekers worden gedupeerd. Wanneer gaan ze hier invoeren maximaal vier kaartjes per persoon? Het aantal mensen dat per dag naar boven kan is tenslotte beperkt!
Zonder een probleem bemachtig is een kaartje voor kwart voor elf. Dat is een heel mooie tijd! Dan kan ik eerst nog een beetje in de koelte van het enorme winkelcentrum bijkomen en na mijn bezoek aan de brug kan ik gaan lunchen voordat ik verder ga.
Het is mijn 17e keer dat ik de lift naar boven neem en ik krijg het gevoel dat de liftvrouw mij herkend van een vorige keer. Verontschuldigend glimlach ik naar haar onderzoekende blikken. Ze voelt zich betrapt en glimlacht verontschuldigend terug. Ik weet dat het belachelijk klinkt maar deze twee enorme torens zijn moeilijk met woorden te beschrijven.
Na de brug te hebben bezocht is ook de verkoopbalie voor de “Grote Prijs van Maleisië Formule 1” in de kelder van het KLCC open. Het is moeilijk te geloven maar ze hebben precies de toegangskaartjes voor de race van zondag die ik op het oog heb! Voor een schijntje koop ik de twee kaartjes! Voor nog geen € 25,- per persoon zijn we zondag aanwezig bij het autosport spektakel. Het is nog niet eens twaalf uur en ik heb bijna alle taken voor vandaag alweer uitgevoerd zonder dat ik de koelte van het “Suria KLCC” winkelcentrum heb moeten verlaten.
Nog even de combi-kaarten ophalen voor de bus naar het circuit in het "Sentral Stesen" en ik ben klaar voor vandaag. Maar zover is het nog niet! Op de eerste verdieping van het “Suria KLCC” is een foodcourt met ontelbare heerlijkheden uit heel Azië! Ik moet altijd even rondlopen voordat ik mijn keuze kan maken. Er is teveel om uit te kiezen. Uiteindelijk wordt het een gemengde Chinese maaltijd met veel groenten en kip, ik ben tenslotte geen vegetariër. De bekende 100+ komt deze keer uit een blikje en is ijskoud. Ook hier kan je alleen maar lachen om de prijzen! Voor ongeveer drie euro zit ik helemaal vol. Met een ijsje in de hand slenter ik weer terug naar het hotel.
Het is toch wel warm en ik weet dat straks de regenbui komt. Kuala Lumpur ligt tussen twee heuvelruggen waar zich gedurende de warme dag een stevige onweersbui ontwikkeld. Bijna elke dag is het raak en de inwoners van Kuala Lumpur hebben zich er helemaal op ingesteld. Het is koel en rustig op de kamer, tijd om wat te schrijven en wat te lezen. Halverwege de middag leg ik mijn hoofd voor een moment op mijn hoofdkussen. Het is nog steeds rustig bij de buren en ik slaap een paar uur. Mijn missie voor vandaag is in ieder geval geslaagd.
De avond breng ik door met wat rondslenteren door de stad. De aanblik van een stad veranderd als je het meeste al hebt gezien. Als je niet bekend bent met de stad kan je nog op ontdekking uit gaan. Ik ken het centrum van KL zo ondertussen van binnen en buiten. Er schiet voor mij weinig meer over dan een overheerlijke Indiase maaltijd bij “Restoran Yusoof Dan Zakhir”, beter bekend als Yusoof tegenover de oude “Central Market”. In het restaurant is het 24/7 druk en dat is tevens de bevestiging voor de kwaliteit van het voedsel. Het is nog vroeg dus drink ik nog een paar bier in Chinatown. Het lijkt me drukker dan gisteren! Aan het tafeltje naast me zitten de mensen van de Nederlandse tv. Ik moet toegeven dat ze veel magerder zijn dan ze op tv er uit zien. Olaf Mol heeft het hoogste woord en enkele blondines hangen aan zijn lippen.
Mijn plan om met de ondergrondse naar het “Suria KLCC” te gaan voor een kopje koffie gaat niet door. Het is een heerlijke zwoele avond en ik voel me weer fit. Die enkele uurtjes op bed vanmiddag hebben me goed gedaan. Ik kies ervoor om te gaan wandelen en passer aan de rivier de “Masjid Jamek”. Overdag al mooi maar ’s avonds in de verlichting is het net een gebouw uit de sprookjes van duizend-en-een-nacht.
Na de koffie zoek ik mijn bedje op en verheug me op het weerzien met Jeff Ik kijk er naar uit om niet meer alleen te zijn.
