Gisteren regende het nog steeds pijpenstelen en ben ik de deur niet meer uit geweest. Het weer lijkt weer een beetje opgeklaard en de moesson lijkt verder getrokken. Ik heb besloten om nog maar een extra dag in Singapore te blijven. Ik wil namelijk gewoon eten! Ik heb een onverzadigbare trek en kan alles eten dat ik onderweg tegenkom. Nu is dat in Singapore geen straf waar de hoofdmoot van de geboden gerechten bestaat uit de Chinese, Indiase en Maleisische keuken aangevuld met westerse heerlijkheden, al dan niet uit een fastfood restaurant. Ik heb net gegeten en ik heb alweer trek. Dat zal wel straks nog wel een snack worden in het koffiehuis onder het hotel!
Ik heb ook slecht nieuws. Het ouder worden in combinatie met de diabetes hebben weer een slachtoffer gemaakt in mijn mond. Een halve kies, nu voor de tweede keer, is afgebroken tijdens het ontbijt. Ik zou kunnen kijken om die kies hier in Singapore te laten repareren, mijn reisverzekering zal dat ongetwijfeld betalen, maar ik hou het toch liever bij de vertrouwde tandarts in Pattaya.
Voor de rest loopt deze week en mijn verblijf in Singapore ook niet echt van een leien dakje. Enkele zware overstromingen door de regen, èchte diarree en een achillespees blessure die pijn doet bij elke stap. Voor de rest heb ik het naar mijn zin! Singapore is een aangename stad. Ik slaap s'morgens lekker uit. Zoek rustig op mijn gemak een ontbijt en geniet van Maleisische koffie met de ochtendkrant. Erg veel zin om verder nog iets te doen heb ik niet. Maar ik trek er ongetwijfeld toch wel op uit. Johor wordt mijn volgende bestemming.
Het is vandaag alweer woensdag. Ik heb me verslapen en kom pas om elf uur, na een klop van de schoonmaakster op de deur, mijn bed uit. Na mijn ontbijt van een broodje omelet bij de Delifrance in de Funan IT Tower, die Indiase kerrie waarbij iedereen me aan staat te staren was ik snel zat, slenterde ik weer een beetje door de stad. Mijn Achillespees speelt nog steeds op maar het regelmatig insmeren met massagezalf, die de warmte uitstraalt, lijkt een goede uitwerking op mijn blessure te hebben.
Ik heb mijn Lonely Planet nog eens goed doorgekeken maar ècht veel is er niet te doen in Singapore. Er is natuurlijk nog het Sentosa eiland met zijn pretparken maar daar ben ik niet voor naar Azië gekomen. Ik geniet meer van de Chinese shophouses en andere koloniale architectuur die de autoritaire regering van Singapore gelukkig beschermd.
Aan het einde van de middag zoek ik weer mijn favoriete internetcafé aan de Orchard Road op. Mijn internetverbinding via de gestolen wifi is snel zo snel weer vertrokken als ze was gevonden. Het is jammer, maar het is niet anders! In het enorme internetcafé kan ik heel gemakkelijk inloggen met mijn laptop inloggen, dat scheelt me veel zorgen.
Na mijn avondmaal van kip in zwarte pepersaus in een Hawker markt, en een chocolade ijsje van McDonalds, zoek ik mijn weg naar de foodcourt waar ik gezeten achter het enorme raam rustig een koud biertje kan drinken terwijl ik de voorbijtrekkende mensen observeer. Hoeren en klanten, ook in Singapore waar prostitutie officieel niet bestaat, zijn duidelijk te herkennen. Zeker voor iemand die vaak in Pattaya is geweest.
Het duurt niet lang en er komen twee mannen tegenover me zitten die voor precies hetzelfde als ik naar het foodcourt zijn gekomen. Airconditioning en koud bier. We stellen ons aan elkaar voor en hebben een prima avond met z’n drieën, later voegt zich nog een andere bekenden de twee bij ons maar het wordt niet echt laat want ik ben al (te) vroeg met drinken begonnen.
