De titel suggereert misschien eten maar het heeft van alles te doen met de staat van mijn kleding. In drie weken tijd heb ik slechts één keer mijn vuile kleren kunnen laten wassen. Het resultaat is dat ik nog één schone onderbroek, één schoon paar sokken en één schoon overhemd heb. Wat er nu om en aan mijn lijf zit heb ik vandaag voor de zesde dag op rij aangetrokken. Wanneer ik onder de douche vandaan kom heb ik ook niet echt het gevoel dat ik schoon ben geworden van het lopende water, mijn zure shirt ontneemt me dat gevoel onmiddellijk.
Ik heb niet veel keus want zelf de was doen is geen optie. Ik zou het wel willen maar ik heb geen plaats om de natte kleding te laten drogen. Hier op vierhonderd meter hoogte is de lucht vochtig en koel en niets droogt. Zelfs als ik ’s avonds een beetje nat ben geworden van de regen dan is mijn broek in dezelfde staat ’s morgens als ik opsta. Nat en klam, hij droogt pas als ik hem aantrek en een stukje ga lopen.
Ik hoop dat zaterdag in Negombo de mogelijkheid aanwezig is om de was te doen, zoniet dan zal ik een paar dagen in mijn zwembroek moeten doorbrengen. Ik wil mijn schone setje bewaren tot mijn vertrek naar Maleisië. Elf dagen in hetzelfde shirt is ook voor mij een record, maar wel één om niet zo trots op te zijn.
