Ik heb een paar maanden geleden aan de Filippijnse vrouw van een goede vriend van me belooft dat ik voor het visum en het ticket voor een zusje van haar zou betalen. Het zou leuk zijn als ze elkaar weer eens zouden zien. Het is een aardig meisje om te zien en het is ook leuk voor Roxanne. Ik zal een paar weken naar haar omkijken maar ik blijf wel mijn eigen dingen doen. Er worden ook pogingen ondernomen om haar aan me te koppelen, maar gelukkig heb ik ze allemaal kunnen afslaan.
Nu heb ik later wel mijn twijfels gekregen maar als ik “A” zeg dan zeg ik ook “B” en zo gingen Kees en ik vandaag samen op pad naar Bangkok. Er moeten voordat er een visum wordt afgegeven een paar formulieren worden ingevuld op de Filippijnse ambassade en geven je dan op hun beurt weer een document dat het allemaal correct is.
Dus Kees en ik zaten om tien over acht in de bus op weg naar het “Ekkamai Busstation” in Bangkok. De ambassade ligt aan Sukhumvit road en is niet ver weg van het Thong Lor BTS station. Het was al flink over tienen toen we eindelijk uit de bus stapten. Ik dacht nog even na over de Thaise gebruiken in de bus. Zitten, gordijnen dicht en dan slapen. Ik was de enige, en de chauffeur natuurlijk, in de hele bus die wakker was gebleven. Ik geniet nu eenmaal altijd van het voorbij schietende rommelige landschap van Thailand.
In verband met de tijd namen we een taxi naar de ambassade. Er moest een formulier worden ingevuld en ondertekend. Inleveren met wat fotokopieën, 1125 Baht afrekenen en we moesten om twee uur terugkomen om het document op te halen.
Het was ondertussen pas kwart voor elf dus we moesten drie uur door zien te komen. Ik ga graag naar het “Siam Paragon” om een kop koffie te drinken en naar de mooie Chinese/Thaise meisjes te kijken. Het is één van de luxe winkelcentra in Bangkok en hier zijn ze dus wel modebewust. Een kop koffie met een Hollandse stroopwafel en mijn dag kon al niet meer kapot.
Na de koffie slenterden we wat rond in het winkelcentrum want ik wilde de Lonely Planet van Noord-Oost India aanschaffen. Wat we tijdens onze zoektocht zagen was ongelofelijk. Er zijn zelfs winkels met luxe sportauto’s!
Mooie plaatjes van hele mooie en dure auto’s!
Nog even lunchen en dan terug naar de ambassade. Voor Kees was een broodje ham van Subway voldoende maar in de kelder zag ik al de heerlijkheden die er te koop waren. Ik ging voor de Sushi! Met de handgemaakte "wasabi" was het een hemelse ervaring.
 |
| Van Thailand 2010 |
Het met goud belegde document lag om half twee al klaar en we zaten eerder dan verwacht weer in de bus terug naar Pattaya. Het was een leuke dag geweest met een serieuze ondertoon.
