Op twee september heb ik me opgegeven voor een wandeling in Millingen. Lekker de natuur in op zondag en genieten van het mooie rivierlandschap. Ik ga meestal mee met een wandeling die ik op “de Wandelsite” heb uitgekozen. Het was de derde keer maar deze keer was het erg vreemd. Jullie weten dat ik graag met mijn GPS op pad ga om zo mijn afgelegde pad te analyseren en ook mijn foto’s te geotaggen. Mijn eerste vraag over de strippenkaarten en het vervoer naar het startpunt werd vriendelijk beantwoord.
Maar mijn volgende vraag wat het begin van een open gebleven conversatie.
‘Heb je misschien een gps track van de wandeling?’
Op zich geen vreemde vraag want er zijn tegenwoordig veel mensen die wandelen en/of fietsen met een GPS. Het antwoord dat ik ontving:
‘beste Jielus
Ik heb de wandeling zelf samengesteld en er veel tijd en moeite ingestopt.
Ik vind het ook niet prettig wanneer je de wandeling op je eigen GPS opneemt.’
Ik vond dit een vreemde reactie en probeerde de kaartlezer op zijn gemak te stellen door duidelijk uit te leggen wat mijn bedoelingen waren.
Beste Jeanne Pertijs,
Het is wel de bedoeling dat ik mijn gps meebreng omdat ik al mijn foto’s geotag. Ik weet dan altijd waar die foto's zijn gemaakt met de bijbehorende data. Ik hoop dat je daar geen bezwaar tegen hebt. Ik gebruik het alleen maar voor mezelf.
Een antwoord bleef uit en ik wist ik niet goed wat ik er mee aan moest. Ik was ondertussen te laat om nog via de website af te zeggen en dus probeerde ik het nog een keer met een email. Mijn bijdrage was ik nu toch al kwijt.
Beste Jeanne Pertijs,
Ik zeg af voor de wandeling van aanstaande zondag. Ik voel me niet op mijn gemak wanneer ik mijn gps moet verstoppen of wanneer de organisator niet blij is wanneer ik de wandeling vastleg. Natuurlijk kom ik hier op terug in een verhaal op mijn weblog. Veel plezier aanstaande zondag en veel succes met het organiseren van wandelingen.
Het antwoord op mijn laatste email bleef uit en daardoor ging de wandeling op zondag op het laatste moment niet door.
Ik belde mijn maat Tettje dat de wandeling op zondag waarschijnlijk niet door ging en vroeg meteen of hij zin had om vandaag met ons mee te gaan. De weersverwachting was goed en hij vond het ook leuk om weer eens ergens anders naar toe te gaan.
Vanochtend stapten we om kwart over negen op de trein naar Tilburg waar Pieter al in de ontvangsthal op ons stond te wachten. Hij had een wandeling van vijfentwintig kilometer op het internet opgezocht en wist waarschijnlijk niet dat dit wel een beetje teveel van het goede is.
We dronken een kop koffie bij “Herberg In den Bockenreyder" in Esbeek en begonnen aan een tocht die we waarschijnlijk niet zouden afmaken. De kleine stroompjes die rustig door de bossen kabbelen geven genoeg rust en inspiratie om te fotograferen dat de gemiddelde snelheid niet boven de tweeëneenhalve kilometer per uur uit kwam. Overal kwamen de paddestoelen uit de grond en wat kondigt nu beter de komst van de herfst aan dan die mooi kleurrijke zwammen? En tien uur wandelen was natuurlijk teveel van het goede! Tettje en Pieter genoten ook met volle teugen en het mooie weer droeg er ook aan bij.
Af en toe controleerde ik nog mijn email maar het antwoord van Jeanne bleef uit.
Tijdens een rustpauze bekeek ik mijn GPS en zag dat de route een rechte lijn vanaf het startpunt was. Er waren zeveneneenhalve kilometer afgelegd. We moesten dus omkeren want de tijd begon te dringen. We wilden ook niet te laat terug zijn want dan schoot het gezellig samen zijn met een pint bier na afloop erbij in.
Na ruim zestien kilometer, in vier uur en vijfenveertig minuten, vielen we voldaan op het terras van de herberg neer. Er was een receptie aan de gang waar een dixieland band een vrolijk deuntje speelde. Dit ook natuurlijk tot groot genoegen van de andere gasten. We dronken een paar biertjes en rond zes uur was het dus echt avond. Het was heel leuk om Pieter weer te hebben gezien en we spraken af om volgend jaar in april weer te gaan wandelen.
Er was nog steeds geen bericht van Jeanne en dat viel me wel tegen. De volgende keer als ik me ergens voor inschrijf vraag ik eerst of de GPS mee mag en ik zal ook de organisatie van “de Wandelsite” adviseren om te vermelden of er wel of niet een GPS mee mag worden genomen. Net als honden die wel of niet welkom zijn om mee te gaan wandelen.
Morgen ben ik dus vrij!
