donderdag 18 oktober 2007

Singapore, toch nog wat gezien.

Singapore, 18/10/2007

Na alle problemen met mijn laptop kan ik de draad weer oppakken en verder vertellen over mijn korte trip naar Singapore en Maleisië.
Maar eerst wil de mensen van het Service Center hartelijk bedanken voor hun goede afhandeling van mijn probleem. Meer konden ze echt niet doen en eigenlijk heb ik gewoon een nieuw hart voor mijn computer gekregen ondanks het feit dat de laptop al meer dan vier maanden uit de garantie was. Ik vertrouw er op dat hij nu weer goed is en dat hij zeker nog een jaar of twee mee zal gaan.

Dus na de stressvolle woensdag moest ik toch een beetje tot rust komen en ik koos ervoor om mezelf maar eens op een heerlijke Indiase maaltijd bij het “Kansama restaurant” te trakteren. En het was heerlijk, maar helaas had ik na de problemen niet echt veel trek en ook het bijbehorende biertje smaakte mij van geen kant. Wat wel leuk was dat ik aan de praat raakte met mijn tafelgenoot en die bleek voor “Quatar Airways” te werken. We kletsten over reizen en eten natuurlijk en later in het gesprek bleek dat hij op vrijdagavond in KL zou zijn. We spraken af en alles klopt neem ik hem vrijdagavond mee naar een goed Maleisisch restaurant. Ik lag dus al vroeg op bed omdat ik eigenlijk wilde proberen om wat van de slechte nachten slaap in te halen.

Nadat ik op donderdag mijn laptop opnieuw had ingeleverd kreeg ik na een uurtje te huren dat het wel tot vier uur ’s middags zou kunnen duren voordat de laptop klaar was. Ik had natuurlijk geen trek om de hele dag daar te blijven hangen en besloot om toch nog maar wat te gaan bezoeken.
Mijn keuze viel uiteindelijk op de “Changi Chapel”. Ik heb ik de afgelopen maanden heel wat plaatsen bezocht die ook met deze plaats te maken hebben. Zo werden de meeste gevangenen na een kort verblijf in “Changi Prison” naar de dodenspoorweg (brug over de rivier de Kwai) gestuurd om daar te werken. De meeste kwamen nooit meer terug! Maar ook naar andere uithoeken werden de POW’s (Prisoner Of War) gestuurd om onder onmenselijke omstandigheden te werken.
Om er te geraken had ik aanwijzingen gekregen van een baliemedewerkster in het service center, erg eenvoudig allemaal. Tegen de tijd dat ik in het “Bedok interchange busstation “ was gearriveerd had ik een goed gevoel over mijn computer en met dat gevoel was ook de trek weer teruggekeerd. Het eten in het “hawkercentre“ zag er fantastisch uit en voor de tweede keer in twee dagen zei ik nee tegen McDonalds. Mijn spijsvertering is nu OK en dat scheelt heel erg veel! Mijn witte rijst met twee soorten groenten en vis was heerlijk en voldaan stapte ik op de volgende bus die mij voor de deur van het museum en kapel zou afzetten.
Als geheel stelt het allemaal niet zoveel voor, het zijn allemaal kopieën voor zover ik heb begrepen. De originelen staan op een stuk land dat verboden is voor onbevoegden. Later zal ik proberen dit verder uit te zoeken. Wat wel meteen opviel was de drukte in dit kleine museum. Schoolbussen gevuld met kinderen en toeristen in ongeveer gelijke aantallen. De stilte in het museum was om te snijden, iedereen leefde mee met wat hier ruim zestig jaar geleden was gebeurd. De verhalen van soldaten, lokale politie en de gewone bevolking zijn hartverscheurend. Waarom wordt dit allemaal in Nederland vergeten of weggestopt? Het meest indrukwekkende van de dag was toch wel de korte mis door het “Leger des Heil” inclusief de kornetspeler.
Doordat de reis van en naar deze uithoek van het eiland lang had geduurd was het ook zo weer tijd om mijn computer op te halen. Daar stond hij dan, zo goed als nieuw en hij was helemaal nagekeken. Ik bedankte de medewerkers en beloofde om ze nog eens te emaillen over de avonturen van mijn MacBook. Ze hadden ook al gekeken op mijn weblog maar waren teleurgesteld dat het niet in het Engels was.
De avond was gewoon en ik was toch wel moe. Één Mee Goreng en drie bier was mijn avondmaaltijd, en dat was voldoende. Ik lag al voor half elf op bed en dacht aan de korte nacht die er voor mij lag. Morgen om half zes op. Welterusten.

Copyright/Disclaimer