Ik was voor de afwisseling op de eerste dag maar eens lang blijven liggen. Mijn frequente bezoeken aan Singapore hadden de lijst met bezienswaardigheden al aardig ingekort en om eerlijk te zijn had ik niet echt zin om iets te doen. Ik was hier tenslotte om te rusten.
Fris werd ik wakker en het eerste wat ik deed was de tv aan om naar het nieuws te kijken. Singapore News eerst en gevolgd door het World News.
Een paar dingen vielen mij meteen op. Het ging niet zo best met de economie van Singapore. Daarom moest iedereen de armen weer uit de mouwen steken. Er werd speciaal beroep gedaan op de ouderen en de vrouwen. Een ander verontrustend punt was dat de jeugd geen zin meer had om zich te verdiepen in de techniek. Een drijfveer waarmee Singapore een vooraanstaande positie had veroverd in de wereld. Mr. Lee zou ook nu weer kordaat optreden en de economie uit het slop trekken. Hij riep iedereen op om zijn best te doen en vlijtig en toegewijd te zijn. In Nederland zou dit niet werken maar in Singapore wordt hier meteen gehoor aan gegeven. Het land zorgt goed voor ons dus zorgen wij goed voor ons land.
Het normale ontbijt bij het Indiase restaurant om de hoek was door het uitslapen erbij ingeschoten. Te voet begaf ik mij naar het “Funan IT tower” winkelcentrum om wat bij de Délifrance wat te eten. Tijdens mijn wandeltocht realiseerde ik hoe voorspelbaar alles in Singapore voor mij was geworden. Ondertussen begon ik over andere dingen na te denken.
Wat wilde ik deze drie dagen gaan doen?
Waar zou ik heengaan na deze drie dagen?
Op beide vragen kon ik maar geen antwoord vinden en ook het ontbijt bij Délifrance voegde niets toe aan een antwoord. Dus werd het wel heerlijk slenteren.
Ik keek verheerlijkt naar de nieuwe MiniMac. Droomde over een nieuwe laptop computer en camera en daar bleef het dan ook maar bij. De financiële middelen waren schaars en dus moest ik mij maar aanpassen. We zouden later dit jaar wel zien.
Een oninteressante zaterdag middag eindigde met een schoonheidsslaapje en een verfrissende douche. Vanavond was het dus voetbal avond in de "Penny Black" pub. Een paar bier en wat minder interessante gesprekken. Mijn vermoeidheid speelde ook nog parten en tegen mijn geloof in zat ik om één uur al in de taxi richting het hotel. Opnieuw slapen!
