Het uitslapen bevalt mij uitstekend en de rust van het hotel is ook een plus. Mr. Au en zijn vrouw zorgen goed voor mij. De was wordt gedaan en mijn kamer is gewoon perfect, misschien zijn alleen de handdoeken een beetje aan de kleine kant.
Ik zal het verhaal van het ontbijt maar overslaan want dat weten jullie zo ondertussen wel.
Mijn spijsvertering was wel weer op hal geslagen en het nemen van de antipeppillen was nu een verplichting. Te veel bier en te weinig vast voedsel zou hier wel eens aan de basis kunnen liggen van dit probleem.
Nadat ik mijzelf zo goed mogelijk had geleegd ging ik op pad voor een lange wandeling. Het weer zag er goed uit en van regen was er zeker geen sprake.
Net na de middag ging ik op weg naar de “Bukit Cina”, de grootste Chinese begraafplaats buiten China. Al sinds 1500 worden hier de overledenen van de Chinese immigranten begraven. De heuvel (bukit) ligt aan de rand van de oude stad en bleek best interessant om te bezoeken. Er liggen meer dan 12.000 mensen begraven!
Eenmaal aan de andere kant aangekomen kon ik rechts of linksaf. Ik koos voor links en wilde de “Portugese nederzetting” wel eens bezoeken. De Lonely Planet gaf aan dat het drie kilometer buiten de stad lag en die afstand was te belopen. De hemel was niet meer zo blauw als vanochtend maar hij stond zeker niet op regen. Eenmaal bij de “Portugese nederzetting” aangekomen wachtte mij een grote teleurstelling. Het was meer een grote parkeerplaats met een welkomsboog ervoor. De waterkant was één grote moddervlakte en er was geen één winkel of restaurant open. Eigenlijk ook wel te begrijpen want als in het centrum al niets te doen was waarom zou het dan hier druk zijn?
Ik ging terug op weg naar het oude centrum en zag de wolken nu sneller en sneller aan de hemel verschijnen. Ze kwamen niet aangedreven maar bouwden zich gewoon op uit het niets. De lucht werd dreigender en dreigender. Gelukkig geraakte ik droog terug in het hotel. Ik was nog geen tien minuten op mijn kamer toen de regen kwam. Eerst waren het slagen op een snaartrommel die overgingen in het afvuren van een mitrailleur. Na al die tijd verbaasd het mij nog altijd met welke kracht de regen kan neerkomen in de tropen.
Twee biertjes, dat was alles vanavond. Het eten ging wel goed naar binnen en ik verplichtte mezelf tot een paar extra gerechten om zo weer de darmen te vullen. Ik zou natuurlijk weer heerlijk slapen. Morgen is mijn laatste dag en de wandeling van vandaag heeft mij nieuwsgierig gemaakt naar de andere bezienswaardigheden.
