‘Is tijd elastisch?’
‘Het moet haast wel!’
De vier weken in Indonesië waren omgevlogen door een mix van avontuur en relaxen in vier sterren hotels. Maar nu in Thailand waar we drie weken bijkwamen van de reis naar Indonesië was de tijd ook omgevlogen. En dat terwijl we helemaal niets hebben gedaan! Een beetje slapen en eten, wat oude foto’s bewerkt en verhalen geschreven over een weekend dertien jaar geleden. Maar voor de rest helemaal niets.
‘En lijken die elf uur in het vliegtuig op weg naar je bestemming niet heel erg lang?’
‘En die vijf werkdagen op weg naar het weekend?’
En nu deze drie weken in Pattaya weer om waren leek het dat we gisteren pas waren gearriveerd.
We pakten onze rugzakken om weer verder te trekken en een nieuw hoofdstuk toe te voegen aan onze reisverhalen. De Filippijnen!
‘Onbekend maakt onbemind!’, en dat geld ook voor deze eilandengroep die eigenlijk alleen maar in het nieuws komt door islamitische terroristen, vulkaanuitbarstingen, sekstoerisme en corruptie.
‘Maar er zal toch wel meer zijn?’
‘De bijna negentig miljoen inwoners zullen toch wel meer te bieden hebben?’
Natuurlijk is het anders nu ik met Lyka op stap ben. Deze reis gaan we ook haar moeder in het zuiden bezoeken. Maar eerst zijn we twee en een halve nacht in Angeles City waar we vrienden en een zus van Lyka ontmoeten. Henkie zal wel flink op stap gaan en ik kan hem geen ongelijk geven.
Na een paar nachten in Manila, waar we de voor mij bekende zaken gaan bezoeken, vliegen we weer verder naar Legazpi in het zuiden. Een paar nachttjes bij haar moeder en dan de duik in het onbekende. Natuurlijk ben ik weer aan alle kanten gewaarschuwd voor de gevaren die op de loer liggen maar het waren wel bijna allemaal mensen die het óf op de tv hebben gezien óf op het internet hebben gelezen. Het is nooit uit de eerste hand.
De taxi bracht ons naar de luchthaven en in een mum van tijd zaten we heerlijk met een kop koffie te praten en te wachten tot ons toestel zou vertrekken.
Onderweg in de luchthaven was mijn oog op een foto gevallen die in Thailand overal te vinden is en gaat over de legende van de naga slangen die in de Mae Khong rivier wonen.
De Thai hebben zichzelf wijs gemaakt dat ze echt bestaan en dat de Amerikanen er zelfs één per ongeluk hebben gevangen. De "Koningin van de Naga's was gevangen door soldaten van het Amerikaanse leger op de Mekhong Rivier, Laos Military Base, op 27 jun 1973 ". Het schepsel gezien in de foto is een oarfish. En deze is 7,8 meter lang! Er waart ook een legende rond deze foto die verteld dat alle soldaten afgebeeld op de foto zijn overleden als gevolg van de slechte karma die wordt veroorzaakt door het doden van een Naga. Maar deze mythe is al enige tijd geleden ontkracht.
Deze foto werd verklaard door een van de jongens op de foto en wel de 30 jaar oude Andy Z. Volgens Andy is deze genomen op 19 september 1996 bij de Naval Special Warfare Center, Coronado, Californië.
’We waren op onze ochtend run langs het strand’, herinnert Andy zich.
‘Toen kwamen we deze enorme vis op het strand tegen’.
Het was het nogal een schokkend gezicht voor de Navy SEAL cadetten. Niet verrassend, is de foto gewijzigd in Thailand om voor te komen als een echte Naga.
Kwart voor vier stonden we slaapdronken op de donkere kleine luchthaven van Angeles City. Er waren hier net zoveel immigratie officieren aan het werk als in Bangkok. De beloofde taxi stond voor ons klaar en sneller dan we hadden kunnen hopen vielen we op het bed neer.
Mission completed! Morgen rustig beginnen!
