Esch-sur-Sûre (Camping Im Aal (Luxemburg), vrijdag 31 mei 2019Ik heb de afgelopen nacht weer als een roosje geslapen! Vandaag hebben we een lange en drukke dag voor de boeg! Eerst een museum, dan een wandeling, dan een autorit naar een camping in Luxemburg. De tijdsdruk ontstaat ook een beetje doordat ik vandaag de finish van de Giro wil zien! De eerste grote ronde loopt op haar einde en is nog erg spannend, er kunnen nog verschillende renners winnen.
Na een eenvoudig ontbijt, en ze blijven voorlopig ook eenvoudig, kijken we vanaf tien over negen naar de langzaam langer wordende rij bezoekers voor de ingang van het “Bastogne War Museum”. Het is enkele dagen voordat 75 jaar geleden de Geallieerden in Normandië landden. Het is aan de drukte te merken dat het aan de andere kant van de Atlantische oceaan nog erg leeft. Overal hoor je de overduidelijke en overbekende Amerikaanse accenten.
Zodra we binnen zijn, voor € 14,- p.p., slaan we een eerste introductie over. Gelukkig weten we al het een en ander over de tweede wereldoorlog! Dan zijn we plotseling alleen en luisteren naar de stem uit de audio rondleiding. De “M4A3(75)W Sherman” tank lijkt als nieuw en is voor velen het symbool voor de bevrijding van Europa.
Een korte inleiding over het hoe en waarom van de oorlog. De drie dictators worden voorgesteld en ik zie ze alsof ze bij een prijsuitreiking staan. 1st plaats, en het goud voor de grootste volksmoordenaar, in het midden, zilveren medaille links en het brons gaat naar de man op het paard aan de rechter kant.
Ik gebruik bewust geen namen omdat Google daar van alles mee kan en ik geen bezoekers op mijn weblog over reizen wil begroeten die zoeken op de namen van deze verschrikkelijke moordenaars.
Ik verbaas me opnieuw waarom die linkse nog altijd als voorbeeld wordt aangehaald om mensen bang te maken wat er ons mogelijk in de toekomst te wachten staat! Die man in het midden, ook met een grote snor, heeft meer dan 23 miljoen mensen de dood ingejaagd. Toch staat die socialist/communist nog altijd achter die Oostenrijker! Snel doorlopen.
Dat Hitler de jeugd wilde inspireren is van alle tijden! “Wie de jeugd heeft heeft de toekomst!”, is ook van alle tijden. Of het nu om “DWARS” (de jongerenorganisatie van GroenLinks) of de JOVD (VVD) gaat, er moet er altijd een fout of fouter zijn? Persoonlijk praat ik liever over goed of beter! Toch weer politiek? Ja, de wereldoorlogen zijn niets anders dan een politieke dansavond waarbij veel onschuldige slachtoffers zijn gevallen. Vergeet nooit dat economische chaos aan de basis stond van de tweede wereldoorlog!
Ook de Willy Jeep is een oude bekende die onze bevrijders door heel Europa heeft vergezeld.
Als fanatiek reiziger heb ik me sinds mijn eerste bezoeken aan Azië altijd verbaasd over het gemak waarmee de Aziaten het hakenkruis gebruiken. Totdat ik me realiseerde dat de Duitse Nationaal Socialisten dit eeuwenoude oosterse symbool gekidnapt hadden om hun nationalistische ideeën uit te dragen.
Je komt het in Azië werkelijk overal tegen! Van de borst op de Boeddha tot aan de rand van een grote gietijzeren kookpan. De schuld voor de vooroordelen over dit oosterse symbool ligt bij de Europese geschiedschrijvers die zonder enig oog en respect voor de oosterse geschiedenis voor eeuwig het kwaad van de moord op miljoenen mensen onterecht aan het symbool hebben verbonden. Net als de naam Adolf die als jongensnaam niet echt populair is te noemen.
We lopen langzaam door en bekijken een 3D film over de voorbereidingen van “Operation Overlord”, D-Day, het begin van het einde voor Nazi-Duitsland en de bevrijding van Europa. Het is best opmerkelijk dat de moderne Europeaan trots in zijn BMW, Volkswagen en Opel rondrijd terwijl dat toch ècht industriëlen zijn die groot zijn geworden door Nazi-Duitsland en de tweede wereldoorlog. Dat is een milde vorm van hypocrisie?
In een hoek wordt er zijdelings melding gemaakt van de vluchtelingen en ontheemden van de tweede wereldoorlog. Laat dat nu niet zo massaal zijn als de moderne politici ons willen doen geloven! Ook hier wordt de geschiedenis in een vorm gekneed die absoluut niet aan de werkelijkheid grenst!
Natuurlijk vertrokken er veel rijken vanuit Europa naar Amerika. Natuurlijk ontvluchtte veel mensen de grote steden die onophoudelijk door de geallieerden werden gebombardeerd. Maar het zijn er maar heel weinig die duizenden kilometers van huis en haard verwijderd met open armen zijn ontvangen.
Erger nog, zelfs onze eigen rijksgenoten die jaren door de Japanse onderdrukkers in kampen verspreid over zuidoost-Azië werden uitgehongerd en gemarteld werden bij terugkeer in Nederland niet met open armen ontvangen. Zij waren namelijk de kolonialen die tegelijk ook de onderdrukkers waren geweest!
In Japanse geschiedenisboekjes wordt de jeugd dan ook geleerd dat het Japanse keizerrijk geen agressor was maar dat de goddelijke keizer Hirohito de verlosser is van de onderdrukten. De grondslag daarvoor is dat bijna alle kolonies van de Europese naties na de tweede wereldoorlog onafhankelijk zijn geworden, al dan niet na een lange en soms ook bloedige strijd.
Vluchten voor politieke onderdrukking is wel van alle tijden en alle continenten. Vluchten voor linkse en rechtse dictators op alle continenten.
In een mooi, haast levensecht, theater kijken we naar de voorstelling over het beleg van Bastogne in december 1944. Dit is het “Band of Brothers” decor! Het moet een levende hel zijn geweest! Na de voorstelling vertel ik Lyka dat de aflevering over Bastogne uit de serie “Band of Brothers” binnenkort in de camper maar eens moeten kijken. Ze knikt stil, nog duidelijk onder de indruk van de voorstelling.
Een vernietigde M4A3(75)W Sherman tank. Hier is hoogstwaarschijnlijk niemand levend uit gekropen! En dan wordt je ook wel even stil wanneer je aan de offers denkt die deze jonge jongens van de andere kant van de Atlantische oceaan hebben gebracht voor onze bevrijding.
De dictator is dood! Maar hij is niet de enige. Europa zal tot aan de eeuwigheid bedekt zijn met een lappendeken van militaire erebegraafplaatsen waar jonge soldaten in alle kleuren en alle geloofsovertuigingen hun laatste rustplaats hebben gevonden.
We passeren als laatste een “Harley Davidson Liberator”, het museum zit er op en we gaan nog even naar buiten om het “Mémorial du Mardasson” te bezoeken.
In alle stilte lopen we rond het enorme bouwwerk. Vanaf de top van het “Mémorial du Mardasson” kijken we in alle windrichtingen. De kanonnen en geweren zwijgen! Laten we hopen voor altijd maar in de geschiedenis zijn voldoende aanknopingspunten te vinden dat de wens de vader is van de gedachte. Helaas denken veel machtige mensen daar anders over. De instinctieve drang om over anderen te heersen is een van de donkerste eigenschappen van de mens!
In de camper pakken we de rugzak in en we gaan snel weer op pad om een wandeling te maken naar de bosrand waar het allemaal in werkelijkheid heeft afgespeeld.
We zijn goed en wel op pad wanneer ik al merk dat de route die ik voor mijn Garmin van het internet heb gehaald wel een beetje achterhaald is. We kunnen de aangegeven paden niet vinden en we gebruiken al onze intuïtie om toch maar op onze bestemming te komen. Het is gelukkig heerlijk rustig en heerlijk weer om deze nu al mooie dag af te sluiten. Mijn knie werkt goed mee. Zelfs bij het beklimmen van de betonnen draaitrap van het “Mémorial du Mardasson” voelde ik helemaal niets!
Terug gekomen aan een hoofdweg staan we naast het Monument van “Jack's Wood”, het bos waar het in de strenge winter van 44/45 allemaal is gebeurd.
Probeer je maar eens in te beelden dat je in een schuttersputje gegeseld door de vorst en sneeuw dag en nacht naar de bomen ligt te staren omdat je weet dat de Duitsers elk moment kunnen komen!
Naast een beschadigt monument welt er een traan in mijn ogen. Wat voor soort mensen beschadigd bewust een monument voor de gevallen strijders die ons de bevrijding hebben gebracht? Tegenstanders van President Trump? Dat zou zo maar kunnen want de afkeer tegen een democratisch gekozen Amerikaanse president is groter dan die tegen de met dictatoriale trekjes getooide socialistische President van Venezuela.
In het “Le Bois de la Paix”, het bos van de vrede, worden er nog regelmatig urnen met as van de overlevenden begraven. Jongens die de “Slag om Bastogne” overleefden maar diezelfde veldslag zo ingrijpend voor hun leven is geweest dat ze samen met hun kameraden in de eeuwigheid willen rusten. De dood zal ze uiteindelijk allemaal herenigen.
Door het mooie rustige landschap lopen we in stilte terug naar onze camper. We denken na over wat we vandaag allemaal hebben gezien.
Na een korte stop om wat eten in te slaan rijden we snel door naar de camping. De eerste camping blijkt vol, het is tenslotte een lang weekend, maar op de tweede camping is er nog voldoende plaats. € 27,- voor een nachtje aan de rivier in Esch-sur-Sûre.
De etappe in de Giro is helaas saaier dan verwacht. We zijn geestelijk en lichamelijk helemaal kapot en niet lang na een maaltijd van rijst met kip kruip ik in bed. Maar eerst nog even snel douchen en scheren, dat is namelijk voor ons de meest voorname reden om een camping te bezoeken. Het was een heerlijke leerzame en sportieve dag vandaag!
