woensdag 29 mei 2019

België: De handdoek ligt in de ring

Aan de rivier Esneux (Aan de rivier), woensdag 29 mei 2019

Het is alweer bijna drie jaar geleden dat we op deze perfecte camperparkeerplaats in België stonden.

Zondag ruim een week geleden is er heel veel gebeurd en er zijn harde beslissingen genomen! Zondagochtend werd ik wakker na een slechte nacht met hartkloppingen en hartritmestoornissen. Mijn lieve vrouw had alles gemerkt dus ontkennen had geen enkele zin.
Net na het ontbijt van croissants met gerookte zalm hakte ik belangrijke knopen door en gooide de handdoek in de ring. Ik stop met actief vechten tegen de gemeente Zaltbommel. Ik geef zeker niet op maar ik heb wel geleerd dat: “Het mag dan wel de wet zijn maar het is zeker niet rechtvaardig!”
In mijn eentje heb ik niet veel mogelijkheden maar toen het roedel ambtenaren van de gemeente Zaltbommel op slinkse wijze ook nog een juriste van de “Bedrijfsvoeringseenheid Bommelerwaard” aan hun team toevoegde begreep ik dat ik op het juiste pad ben. Wanneer een goed georganiseerde groep betaalde ambtenaren een ontevreden burger die in zijn vrije tijd naar gerechtigheid zoekt groter geschut in de vorm van juristen erbij haalt dan is de boodschap voor mij zeer duidelijk!
Vanaf die bewuste zondag ben ik dus passief! Ik blijf alle brieven van de gemeente Zaltbommel netjes beantwoorden èn onderbouwende speldenprikjes uitdelen die ze voorlopig wel aan het werk houd. Laat ik het zou zeggen: ‘honderd vijf en twintig pagina’s onderbouwing over het onrechtmatig en laakbaar handelen van de gemeente moeten toch enige waarheden bevatten waar een rechter naar kijkt? Zo dom ben ik nu ook weer niet!’

Terug naar ons verlossende lange weekend in België!
Vorig weekend kon plotseling geen doorgang vinden dus moesten we dit lange hemelvaart weekend wel weer op pad. Verlost van een zware last begon ik vanochtend al vroeg de camper te laden met de benodigde spullen voor deze ontsnapping aan de greep van de gemeente Zaltbommel.
Het belangrijkste is het bederfelijke voedsel uit de koelkast gevolgd door toilet artikelen, kleding en bier. Nog een snelle stop bij de ALDI in Zaltbommel, waar ons favoriete brood was uitverkocht, en dan richting het zuiden. Het is al wat later dan gepland dus maak ik een klassieke fout die ik in de toekomst hoogstwaarschijnlijk nooit meer zal maken. Ik kies voor snelwegen boven de binnenwegen. Bij Vught gaat het op de A2 al stapvoets en rond Eindhoven komt de snelheid niet boven de 30 Km/u. En dat terwijl ik dacht dat dat de gewenste nieuwe snelheid voor binnen de bebouwde kom zou worden!
Zodra we de A2 verlaten staan we snel op een voor ons bekende parkeerplaats niet ver van Valkenswaard voor onze lunch. De salade met gegrild varkensvlees met vers brood is erg welkom, ons simpel ontbijt is allang vergeten en verteerd. Niet lang na het eten rammelen we België binnen. Ik heb het al vaker verteld maar de wegen zijn in België zoveel slechter dat een blinde passagier direct weet wanneer je de grens passeert.
Rondwegen zijn in België, en zeker niet in Franstalig België, geen gemeengoed. Op een parkeerplaats langs de weg probeer ik de Garmin zo te programmeren dat we Luik (Liegé) kunnen omzeilen. Tevergeefs! De paarse en blauwe lijnen op het kleine beeldscherm, op de voorruit gekleefd, blijven door vroeger een van de meest grijze steden ter wereld lopen. Uiteindelijk geef ik op en besluit om toch maar weer een poging om door Luik te rijden te wagen!
LuikLuik
“2016-07-22 België: Het doolhof van Luik (Liège)”, is de titel van mijn vorige verhaal!
Het duurt niet lang voordat de Garmin mij tegen het eenrichtingsverkeer een straat in wil sturen. In alle stilte en in opperste concentratie rij ik rechtdoor en wacht op de herberekening van de GPS.
Vroeger moesten we dit met kaarten in de hand doen en in dit specifieke geval was het vroeger dùs niet beter! En dan staan we vast! Op hoeveel plaatsen tegelijk zou er in Luik werk aan de weg zijn? Tien? Twintig? Honderd? Het is gewoonweg niet te bevatten!
Om de geest even wat rust te geven besluit ik om ook nog maar even een Waalse Lidl te bezoeken. Zuidelijke heerlijkheden voor later bij een koud biertje of wit wijntje. Er is genoeg keuze en zo grijp ik de kans om als verrassing voor Lyka een doos Turks Fruit te kopen. Een kwartier later zijn we weer opgeslokt door het drukke stadsverkeer van Luik. Gelukkig rijdt er een stadsbus voor me en dat geeft me een goed gevoel. Waar die dikke bus kan rijden zal onze “Oude Dame” ook geen probleem hebben met de smalle straten en het drukke verkeer. Nog even een omleiding die een rondleiding lijkt te zijn maar tijdens de tweede ronde ontdekken we een extra pijltje met “deviation” er op! De stad gaat langzaam over in de groene dalen van de Belgische Ardennen, een mooie groene omgeving.
Plaatsje voor de nacht
Het is dus niet de eerste keer dat we op de parkeerplaats aan de rivier in Esneux staan. In de afgelopen drie jaar is deze parkeerplaats wel een stuk populairder geworden! Er staan al zes campers en is is nog maar weinig ruimte vrij met een uitzicht op de rivier! En dan snel de iPad aan om de finish van de etappe van “de Giro” te kijken. Ik ben nog steeds verbaasd dat ik zover van huis gewoon naar tv-programma’s kan kijken die me interesseren. De etappe is minder spannend dan gehoopt maar er staat ons nog twee mooie etappes te wachten, en natuurlijk de afsluitende tijdrit op zondag!
Turks Fruit
Genieten in de zon
Het is in ieder geval heerlijk weer! Lyka snoept van haar Turks Fruit en ik nip van mijn witbiertje. Wat kan het simpele leven van rondtrekkende nomaden dan toch mooi zijn! Zo aan het einde van de middag op de oever van een kabbelend riviertje in de Belgische Ardennen.
Een ding is er helaas ook veranderd sinds die zondag 19 mei, ik heb geen zin meer om te koken. Eerlijk gezegd verbaasd mij het mijzelf ook en ik hoop dat de zin om te koken snel weer terug komt. Als direct gevolg plaats ik ook geen foto van ons avondeten. Lyka bakt de vanuit Holland meegebrachte gyros terwijl ik de plaatselijke patatzaak bezoek voor een bak patat van € 2,20. En de groente? Er is buiten genoeg groen om naar te kijken!
Nog een paar afleveringen van de serie “Snowfall” en mijn dag zit er op! Ik ben doodvermoeid van het rijden in die drukte. De komende dagen zal het verkeer onderweg hopelijk een stuk minder zijn!
Het wordt drukker
Copyright/Disclaimer