De verhouding tussen het daglicht en de nachtelijke duisternis is nu zover naar de duisternis verschoven dat ik ook van tv, eigenlijk bedoel ik video of iets dergelijks in digitale vorm, kan genieten.
Terwijl half Nederland als een data verslaafde naar het kleine beeldscherm van zijn mobiele telefoon zit te staren gebruik ik de grootste encyclopedie aan deze zijden van het sterrenstelsel, het internet, voor het zoeken naar interestante films en tv series. Elke zichzelf respecterende website heeft wel enkele van die lijsten gemaakt of door zijn lezers laten maken. Honderdenduizenden lijsten zijn er gemaakt!
Nu moet ik na het bestuderen van een tiental lijsten wel even vermelden dat de Amerikanen duidelijk van andere films houden dan de Europeanen. De preutse christelijke, aan de andere kant van de oceaan levende, Amerikanen houden niet van seks maar kopiëren wel graag een goede Europese film die in 99% van de gevallen een commercieel gedrocht blijkt te zijn. Net als Chinees eten in Nederland! Probeer maar eens je geliefde Babi Pangang in Shanghai te bestellen?
Gelukkig heb ik prima vrienden en een van die vrienden bezorgde mij een 1 terabyte draagbare harde schijf met de top 500 films zoals vermeld in de lijst van de “Empire website” en een flink aantal interessante tv series.
‘Kijk maar wanneer je tijd hebt!’, galmt er nog door de gang terwijl de voordeur in het slot valt.
Voldoende kijkmateriaal om de lange donkere winteravonden in Nederland door te komen, duizenden uren getest en goed bevonden beelden over alle uiteenlopende onderwerpen. Van science fiction tot stomme films en van de goorste kettingzaag horror tot de zoetste liefdes geschiedenissen. Ik heb maar niet gevraagd waar het vandaan is gekomen want ook dat is “de zegen van het internet”!
Een schitterende serie over mensen die ogenschijnlijk schuldig zijn maar eigenlijk alleen maar op een normale en begrijpelijke manier op de situatie hebben gereageerd.
De opbouw van het verhaal is zo goed dat je soms, tot ongeveer vijf minuten voor het einde, zeer veel sympathie voor de “Aangeklaagde” koestert. Die laatste vijf minuten geven je plotseling een heel ander gevoel waardoor je de boosheid en machteloosheid van de hoofdrolspeler overneemt. Ik heb nu drie afleveringen gezien en ga zeker de rest van deze serie de komende dagen kijken.
